Οι «λύσεις» που προβλέπονται σύμφωνα με τον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας για τις Τράπεζες
Η τράπεζα μπορεί να προχωρά σε κινήσεις για οριστική διευθέτηση του προβλήματος. Μεταξύ των λύσεων είναι:
(α) Εξωδικαστικός συμβιβασμός
(β) O δανειολήπτης, ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους αποπληρωμής του δανείου, παραχωρεί οικειοθελώς την κυριότητα του ακινήτου στο ίδρυμα. Στη συμφωνία διατυπώνεται ξεκάθαρα ποιο θα είναι το υπόλοιπο. Η λύση μπορεί να αφορά οικιστικό ακίνητο ή επαγγελματική στέγη.
(γ) O δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο ίδρυμα υπογράφοντας σύμβαση ενοικίασης/χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης του ακινήτου για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο. Δηλαδή ο ιδιοκτήτης γίνεται… νοικάρης στο ακίνητό του.
(δ) O δανειολήπτης προβαίνει οικειοθελώς σε πώληση του ακινήτου σε τρίτο με τη σύμφωνη γνώμη της τράπεζας. Αν το τίμημα της πώλησης είναι μικρότερο από το σύνολο της οφειλής, η τράπεζα προβαίνει σε διαγραφή της εναπομένουσας οφειλής.
(ε) Εξωδικαστική συμφωνία κατά την οποία η τράπεζα παίρνει είτε εφάπαξ καταβολή σε μετρητά (ή ισοδύναμα μετρητών) είτε σειρά προκαθορισμένων τμηματικών καταβολών. Στο πλαίσιο του διακανονισμού το ίδρυμα ενδέχεται να προβαίνει σε μερική διαγραφή της απαίτησης.
(στ) Η τράπεζα αποκτά την κυριότητα του ακινήτου σε πλειστηριασμό
(ζ) Η τελευταία οριστική λύση είναι η τράπεζα να αποφασίσει για τη διαγραφή του συνόλου της οφειλής εφόσον δεν υπάρχουν ρευστοποιήσιμα στοιχεία και δεν αναμένεται περαιτέρω ανάκτηση. Βεβαίως για την επιλογή αυτή υπάρχουν αυστηρά κριτήρια.
Πηγή www.imerisia.gr
