«Ξεσηκωμός» για το 30% για τις ηλεκτρονικές αποδείξεις – Διαβάστε σχόλια διαμαρτυρίας από τους πολίτες, στο OpenGov

0

Πλήθος από σχόλια έχουν κατακλύσει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση στο opengov και την τιμητική του έχει το άρθρο 7 που προβλέπει την υποχρέωση των φορολογούμενων να κάνουν κάθε έτος το 30% των συναλλαγών τους με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και κάρτες (χρεωστικές και πιστωτικές) για να μην τους επιβληθεί ο φορο-πέλεκυς του 22%

του Σωτήρη Μπέσκου

Δεσπόζουσα θέση στα σχόλια της δημόσιας διαβούλευσης καταλαμβάνουν οι διατροφές των διαζευγμένων φορολογούμενων, που δεν προβλέπεται στο φορολογικό νομοσχέδιο η αφαίρεση της δαπάνης αυτής από το πραγματικό εισόδημα όπου θα υπολογίζεται το 30% των e-αποδείξεων, αλλά και ο εξαναγκασμός των φορολογουμένων να καταναλώνουν με το έτσι θέλω το 30% των εισοδημάτων τους, αντί να μπορούν να το αποταμιεύουν καταστρατηγώντας έτσι το δικαίωμα της αποταμίευσης.




Πολλοί φορολογούμενοι αναφέρουν επίσης ότι ο φόρος εισοδήματος που καλούνται να πληρώσουν κάθε έτος δεν αφαιρείται από το πραγματικό εισόδημα με αποτέλεσμα να πρέπει να δαπανήσουν ποσά πολύ παραπάνω από αυτά που έχουν πραγματικά την δυνατότητα ώστε να αποφύγουν τον φόρο του 22% και που επιβάλλεται στο ποσό που δεν θα μπορέσουν να καλύψουν.

Επίσης αρκετά σχόλια αναφέρουν ότι είναι παράλογο να προσμετρούνται τα εισοδήματα από ενοίκια στο 30% και να μη συμβαίνει το ίδιο με τις δαπάνες για ενοίκια. Υποστηρίζουν δε πως με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση ανάβει το πράσινο φως της φοροδιαφυγής για τους ιδιοκτήτες ακινήτων, καθώς δεν τους δίνει κίνητρα για τη δήλωση του πραγματικού εισοδήματός τους.

Τα σχόλια των φορολογουμένων στο συγκεκριμένο άρθρο του νέου φορολογικού νομοσχεδίου «αποκαλύπτουν» ουσιαστικά, ότι οι πολίτες εντοπίζουν μια σειρά από αδικίες και στρεβλώσεις στο συγκεκριμένο μέτρο με αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε να μπορεί να εικάσει ότι το εν λόγο άρθρο του σχεδίου νόμου «γράφτηκε» στο πόδι και το οικονομικό επιτελείο δεν είχε σκεφτεί όλες τις πτυχές των επιπτώσεων.

Να υπενθυμίσουμε ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου, υποχρέωση συλλογής αποδείξεων έχουν όλοι οι πολίτες ανεξάρτητα αν απολαμβάνουν ή όχι έκπτωση φόρου (αφορολόγητο), με εξαίρεση όσους έχουν συμπληρώσει το 70ό έτος της ηλικίας τους, όσοι είναι δικαιούχοι Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), άτομα με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, ανήλικοι που υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, υπηρετούντες την υποχρεωτική στρατιωτική τους θητεία, φορολογούμενοι που κατοικούν μόνιμα σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω των 3.100 κατοίκων, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, εκτός αν πρόκειται για τουριστικούς τόπους, όσοι βρίσκονται σε κατάσταση νοσηλείας άνω των έξι μηνών κ.λπ..



Όσον αφορά στον υπολογισμό του πραγματικού εισοδήματος, δεν περιλαμβάνεται το ποσό της εισφοράς αλληλεγγύης.

Σε περίπτωση που έχουν πραγματοποιηθεί δαπάνες που αφορούν καταβολές φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και ΕΝΦΙΑ, δανειακές υποχρεώσεις προς χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ενοίκια οι οποίες υπερβαίνουν το 60% του πραγματικού εισοδήματος, το απαιτούμενο ποσοστό δαπανών περιορίζεται από το 30% στο 20%.

Στον φορολογούμενο του οποίου έχει κατασχεθεί ο λογαριασμός, το όριο δαπανών περιορίζεται στα 5.000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση πάντως το ανώτατο ποσό αποδείξεων που υποχρεούται να συγκεντρώσεις κάποιος είναι 20.000 ευρώ (66.670 ευρώ εισόδημα).

Για παράδειγμα, έστω ότι φορολογούμενος έχει ετήσιο πραγματικό εισόδημα 10.000 ευρώ και καταβάλλει σε ενοίκια 450 ευρώ τον μήνα. Αν ο συγκεκριμένος φορολογούμενος πληρώνει συνολικά 650 ευρώ για ΕΝΦΙΑ και φόρο εισοδήματος, αυτό σημαίνει ότι το άθροισμα των παραπάνω επιβαρύνσεων ανέρχεται σε 6.050 ευρώ, δηλαδή ξεπερνά το 60% του συνολικού πραγματικού εισοδήματος.

Ο εν λόγω φορολογούμενος θα πρέπει να εμφανίσει αποδείξεις 2.000 ευρώ (20% x 10.000) και όχι 3.000 ευρώ (30% x 10.000 ευρώ).

Διαβάστε τα σχόλια:

  • 12 Νοεμβρίου 2019,

Είναι «αστείο» το υποχρεωτικό ποσό του 30% του εισοδήματος (άμα καταλαβαίνω σωστά ποσό προ φόρου, όπως ισχύει και τώρα, και όχι του διαθέσιμου εισοδήματος ποσό μετά από φόρο) μιας και τιμωρείται όποιος επιλέγει να αποταμιεύσει διότι πρέπει υποχρεωτικά να ξοδεύει το 30% ενός εικονικού ποσού όταν στην ουσία το ποσοστό επί του διαθέσιμου εισοδήματος είναι τουλάχιστον +10% συνεπώς μεγαλύτερο του 40%.

  • 12 Νοεμβρίου 2019,

Δε θα φτάσω στο σημείο να συζητήσω για το αν το 30% είναι υψηλό ποσοστό, ούτε για το αν θα έπρεπε να περιλαμβάνονται οι δαπάνες για ενοίκια, διατροφές, δάνεια κλπ. Δεν θα συζητήσω ακόμη για το πιο θα έπρεπε να είναι το εισόδημα επί του οποίου θα υπολογίζεται το ποσοστό (προ φόρων, ασφαλιστικών εισφορών, ΕΝΦΙΑ κλπ ή μετά;).

Θα σταματήσω πιο πριν από αυτά. Και μόνο το γεγονός ότι έρχεται κάποιος και με τιμωρεί επειδή δεν ξοδεύω το ποσό που θέλει και με τον τρόπο που θέλει από το νόμιμα κερδισμένο και ήδη φορολογημένο εισόδημά μου, συνιστά περιορισμό της ελευθερίας μου. Από εδώ θα έπρεπε να ξεκινήσει και εδώ θα έπρεπε να τελειώσει αυτή η κουβέντα με απόσυρση της συγκεκριμένης διάταξης για οποιοδήποτε ποσοστό. Και γι’ αυτό που ίσχυε μέχρι τώρα.

Αν θέλετε να καταπολεμήσετε τη φοροδιαφυγή, υπάρχουν άλλοι τρόποι. Αν δεν τους ξέρετε δείτε τις χώρες που το έχουν καταφέρει.

  • 12 Νοεμβρίου 2019,

Εκεί λοιπόν που διάβαζα για επιβράβευση επειδή επί 17 χρόνια πληρώνω με συνέπεια το Στεγαστικό μου δάνειο (11000) τον χρόνο με πάγια εντολή, έρχεται η τιμωρία. Πρέπει για ποσό που δεν προλαβαίνω να το δω, να κάνω και ηλεκτρονικές αγορές στο ποσό αυτό. Αν δεν διορθωθεί αυτή η αδικία λέω να σταματήσω να πληρώνω τα 3 τελευταία χρόνια του δανείου που απέμειναν (σε 3 χρόνια γίνομαι 70) και μετά να συνεχίσω πάλι γιατί θα μου έλθει πιο καλά από το 22%. Μπορεί επίσης εναλλακτικά να αφήσω 2 χρόνια απλήρωτο το δάνειο και μετά να πληρώσω όλο το ποσό μαζεμένο για να καλύψω το 60%. Αυτά τα πράγματα δεν είναι σοβαρά. Μόνο Καθαρό Εισόδημα μπορεί να καταναλώνεται. Ευχαριστώ.



  • 12 Νοεμβρίου 2019,

Είμαι ναυτικός. Εργάζομαι στην ποντοπόρο ναυτιλία, που σημαίνει οτι από τους 12 μήνες, ταξιδεύω τουλάχιστον τους 8. Στο διάστημα των 8 μηνών δεν κάνω καμία συναλλαγή καθ οτι δεν είμαι στην Ελλάδα.
Τους 4 μήνες που εγώ θα είμαι στην Ελλάδα, θα πρέπει να ξοδέψω το 30% του εισοδήματος μου.
Χοντρικά δηλαδή, μιλάμε για εισόδημα 60.000€ απο τα οποία εγώ σε 4 μήνες θα πρέπει να ξοδέψω τα 18.000€ ή πιο απλά, να ξοδεύω 4.500€ τον μήνα με πλαστικό χρήμα!
Το ίδιο ισχύει ακόμα κι αν το ποσοστό είναι 20% ή 15%. Οπότε καλό θα ήταν για τους ναυτικούς να υπάρξει ξεχωριστή διάταξη, καθώς είναι δύσκολο να επιτευχθεί αυτό που ζητάτε!

  • 12 Νοεμβρίου 2019,

ΕΙΣΟΔΗΜΑ 60.000 ΕΥΡΩ ΠΕΡΙΠΟΥ.
ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΩ ΔΕΝ ΠΙΝΩ ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ ΔΕΝ ΠΑΩ ΤΑΞΙΔΙΑ ΟΥΤΕ ΦΟΡΑΩ ΑΚΡΙΒΑ ΡΟΥΧΑ
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ 22% ΦΟΡΟ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΩ 18.000 ΕΥΡΩ.
ΠΛΗΡΩΝΩ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΝΦΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ.
ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΩ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΚΑΠΟΙΟ ΑΚΙΝΗΤΟ.ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ?
ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΞΟΔΑ?
ΣΕ ΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ?
ΤΟ ΘΕΩΡΩ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.

  • 12 Νοεμβρίου 2019,

Το συγκεκριμένο μέτρο ποινικοποιεί την μεσαία τάξη και φτωχοποιεί κάθετα όλα τα κοινωνικά στρώματα, κυρίως μισθωτών.

Μισθωτός με καθαρά 2300 ευρώ τον μήνα (αναγωγή στο 12-μηνο )
Έξοδα για δάνεια: 900 ευρώ (αμάξι + σπίτι)
Έξοδα για ενοίκιο παιδιού που σπουδάζει: 400
Διαθέσιμο εισόδημα: 1000
Υποχρεωτική κατανάλωση: 690 , ήτοι το 69% του διαθέσιμου εισοδήματος μετά από ανελαστικές δαπάνες. (Ειδικά αν το μέτρο αφορά το φορολογητέο εισόδημα τότε το ποσοστό αυξάνεται δυσθεώρητα, η έννοια πραγματικό εισόδημα δεν ξεκαθαρίζεται τι αφορά)

Ποινικοιποιείται η όποια αποταμίευση με έμμευση δήμευση 22%, η δυνατότητα της μεσαίας τάξης να σπουδάσει τα παιδιά της ή να αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία και ωθεί τον κόσμο είτε στην φοροδιαφυγή είτε σε μετανάστευση.

 



  • 12 Νοεμβρίου 2019,

Ο νόμος αντίκειται στις συνταγματικές ελευθερίες του ανθρώπου να ξοδέψει το εισόδημά του όπως θέλει και όποτε θέλει. Θεσπίζεται κατώτατο ποσό δαπάνης αναλογικά με το εισόδημα θεωρώντας ότι όσο αυξάνει το εισόδημα τόσο θα πρέπει να μεγαλώνουν οι δαπάνες, λογική η οποία δεν έχει βάση γιατί οι ανθρώπινες ανάγκες είναι ίδιες είτε κάποιος έχει εισόδημα χαμηλό είτε υψηλό. Και ποιος μπορεί να καθορίσει τις ανάγκες αυτές Για του λόγου του αληθές θεσπίσατε ανώτερο ποσό δαπάνης €20.000 (γιατί φθάνετε σε αδιέξοδο όσο αυξάνεται το εισόδημα) που αντιστοιχεί σε εισόδημα €66.666 (δηλαδή θεωρείται το ιδανικό ποσό υποχρεωτικής κατανάλωσης πάνω από το οποίο δεν χρειάζεται ή δεν απαιτείται;). Επίσης φορολογείται ήδη φορολογημένο εισόδημα και μάλιστα με πολύ υψηλό συντελεστή. Η κυβέρνηση έχει αναφερθεί ότι σκοπός της είναι ότι δεν θέλει να τιμωρήσει τους πολίτες αλλά ο συντελεστής 22% τι είναι; Στην προκειμένη περίπτωση είτε αγοράσει κάποιος το κράτος θα εισπράξει το ΦΠΑ (13% ή 24%) είτε πάλι δεν αγοράσεις θα πληρώσεις με τον επιπλέον φόρο 22% (δηλαδή πολύ υψηλότερα και από τον χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ). Επιπρόσθετα «τιμωρεί» την αποταμίευση και μάλιστα με υψηλό συντελεστή 22%, της οποίας ο βασικός σκοπός είναι η πραγματοποίηση στο μέλλον κάποιας μικρής ή μεγάλης αγοράς. «Τιμωρεί» επίσης την μη ισόποση κατανάλωση κάθε έτος (π.χ. φέτος έχω αυξημένες καταναλωτικές δαπάνες ενώ του χρόνου δεν έχω – για αυτό το λόγο υπάρχουν άλλωστε και τα καταναλωτικά δάνεια, ξοδεύω σήμερα και πληρώνω το επόμενο διάστημα).
Τέλος γιατί δημιουργείται στους πολίτες ένα επιπλέον άγχος για την συγκέντρωση του ποσού (με ένα τόσο υψηλό συντελεστή) των e-αποδείξεων (με την «απειλή» της αυστηρής «ποινής» για φορολογημένα εισοδήματα);

  • 11 Νοεμβρίου 2019,

Ο υπόχρεος γονιός καταβολής διατροφής δεν εκπίπτει βάσει φορολογίας εισοδήματος για τη διατροφή που υποχρεούται να δίνει βάσει συμβολαιογραφικής πράξης ή δικαστικής απόφασης, ενώ στην πραγματικότητα ο γονιός-λήπτης της διατροφής δεν υποχρεούται να παρουσιάζει αποδείξεις ότι τα διαθέτει για την διατροφή των τέκνων. Αυτό είναι παράλογο, λάθος και άδικο.
Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα στο νομοσχέδιο, έτσι ώστε ο υπόχρεος γονιός καταβολής διατροφής να σταματήσει να λογίζεται ως ανύπαντρος για την φορολογία εισοδήματος, αφού λανθασμένα έως σήμερα θεωρείται από τη Διοίκηση ότι τα τέκνα δεν τον βαρύνουν οικονομικά.
Συνεπώς από το πραγματικό εισόδημα επί του οποίου υπολογίζεται το 30%, θα πρέπει να αφαιρείται το ποσό ετήσιας διατροφής που πληρώνει ο διαζευγμένος. Δεν είναι δυνατόν να καταναλώσεις το 30% ενός ποσού που δεν κατέχεις, και για το οποίο έχεις πληρώσει και φόρο εισοδήματος!
Εφόσον η δαπάνη διατροφής, όπως ορίζεται στη συμβολαιογραφική πράξη ή στη δικαστική απόφαση, και εφόσον αυτή καταβάλλεται μέσω τραπέζης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο χτίσιμο του αφορολόγητου.
Διαφορετικά η φορολογική διοίκηση είναι άδικη και εξοντωτική, καθώς το ποσό της διατροφής από τη μία πλευρά φορολογείται σαν διαθέσιμο εισόδημα, ενώ ταυτόχρονα από την άλλη μπαίνει πέναλτι, γιατί δεν ξοδεύτηκε με συγκεκριμένο τρόπο.
Για το λόγο αυτό στο νομοσχέδιο θα πρέπει να προβλεφθεί ότι η καταβαλλόμενη δαπάνη διατροφής θεωρείται δαπάνη για τον καταβάλλοντα (αποδεικτικό η ηλεκτρονική συναλλαγή) – και να δημιουργεί υποχρέωση ανάλωσης με ηλεκτρονικά μέσα, αντίστοιχα για τον λαμβάνοντα.
Στο TAXIS είναι επιβεβλημένο να δημιουργηθεί εφαρμογή (αντίστοιχη αυτής των ενοικίων), όπου θα δηλώνεται και από τα δύο μέρη η ύπαρξη της συγκεκριμένης συναλλαγής, έτσι ώστε τόσο το κράτος να είναι ενήμερο για την συναλλαγή αυτή, όσο και οι εμπλεκόμενοι διαζευγμένοι γονείς να είναι διασφαλισμένοι φορολογικά.

Δείτε όλα τα σχόλια  εδώ

Ανοικτή σε Σχόλια έως
15 Νοεμβρίου 2019, 08:00









Leave A Reply

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.