Ειδικά θέματα
Το εντυπωσιακό με τους «Ελληνικούς χορούς» του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949) δεν είναι απλώς ότι πρόκειται για το μόνο έργο του συνθέτη που μέχρι τον πρόωρο θάνατό του έγινε ουσιαστικά αποδεκτό στην Ελλάδα. Η ρυθμική και ηχοχρωματική τους ποικιλία, το εύληπτο ιδίωμά τους και οι ευφάνταστοι τρόποι ενσωμάτωσης του παραδοσιακού υλικού στη γλώσσα του μοντερνισμού εξηγούν τη διάδοση των «Ελληνικών χορών»στο αθηναϊκό κατεστημένο της εποχής. Ωστόσο, τέτοια στοιχεία εντοπίζονται σε αρκετούς Ευρωπαίους συνθέτες των λεγόμενων «Εθνικών Σχολών». «Στην περίπτωση του Σκαλκώτα»…