«Όσα έζησα στην αίθουσα 110Α» Η δίκη της Ηριάννας και του Περικλή

0

Η οδός Λουκάρεως είχε γεμίσει με κόσμο, πανό και συνθήματα.ενώ η αίθουσα 100Α  στον 4ο όροφο του δικαστικού Μεγάρου ήταν κατάμεστη από κόσμο που βρέθηκε εκεί για να παρακολουθήσει τον καφκικό εφιάλτη του Περικλή Μπ. και της Ηριάννας Β.Λ.

της Άννας Νίνη

Πέρα από τον κόσμο που βρέθηκε εκεί για να συμπαρασταθεί στους δυο πρωταγωνιστές μιας σύγχρονης τραγωδίας, μπορούσες να διακρίνεις και τις ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που υπήρχαν τόσο στην αίθουσα, όσο και σε ολόκληρο τον όροφο

Η έδρα του πενταμελούς εφετείου αναστολών αποτελείται από πέντε γυναίκες. Δίπλα τους κάθεται ο εισαγγελέας Γεώργιος Γεράκης, στον οποίο έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για την υπόθεση Siemens. Τότε ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομά του μετά την πειθαρχική δίωξη που του ασκήθηκε από εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τόσο στον ίδιο, όσο και στον Ισίδωρο Ντογιάκο, αλλά και στην αντιεισαγγελέα Εφετών, Αθηνά Θεοδωροπούλου. Ο λόγος της δίωξής τους ήταν η μη έγκαιρη μετάφραση του βουλεύματος της πολύκροτης υπόθεσης της Siemens που τρέχει στα δικαστήρια από το 2006. Ο άστοχος χειρισμός, οδήγησε στην αναβολή της δίκης επ’ αόριστον.

Κάθομαι μπροστά, δίπλα στους συγγενείς των κατηγορουμένων χωρίς να το γνωρίζω. Καταλαβαίνω ότι είναι συγγενείς τους μόνο από την αντίδραση τους κατά την είσοδο των παιδιών τους στο δικαστήριο. […]

 Όλοι στο δικαστήριο είναι ανάστατοι όταν οι αρχικές αγορεύσεις των δικηγόρων ξεκινούν. Όμως όλοι είναι αισιόδοξοι – και κυρίως οι συγγενείς που περιμένουν να πάρουν την Ηριάννα και τον Περικλή πίσω στην ελευθερία. Διότι, όλοι όσοι βρίσκονται εκεί και έχουν παρακολουθήσει την υπόθεση από την αρχή, γνωρίζουν πως πρόκειται για άδικες κρατήσεις.
Ποντάρουν στη σύνθεση της έδρας και στην παραδοχή της κοινής λογικής, πως δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την καταδίκη τους και για την κράτησή τους. Το λιγότερο που θα μπορούσε να γίνει είναι να αποκτήσει η ποινή ανασταλτικό χαρακτήρα, μέχρι να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό και να διορθωθεί η αδικία που υπέστησαν στην πρωτόδικη καταδίκη τους την 1η Ιουνίου, όταν άκουσαν τους δικαστές να τους επιβάλλουν ποινή 13 ετών.

Τον Ιούλιο που μας πέρασε, ακόμη μια αίτηση αναστολής των δυο παιδιών είχε απορριφθεί με πλειοψηφία 3-2, όταν η έδρα του δικαστηρίου έκανε δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα Ιωάννη Προβατάρη. Ο συγκεκριμένος εισαγγελέας είχε αποφασίσει πως τα παιδιά αυτά δεν αξίζουν να αφεθούν ελεύθερα.

 Πρώτος κλήθηκε να καταθέσει  ο εξειδικευμένος πνευμονολόγος και καθηγητής με ειδίκευση στα σπάνια νοσήματα κ. Μπούρος, ο οποίος τόνιζε επανειλημμένα το σοβαρό πρόβλημα υγείας του Περικλή. Υπογράμμιζε ξανά και ξανά πως ο 33χρονος πτυχιούχος Γεωπονικής πάσχει από ένα σοβαρό αυτοάνοσο αναπνευστικό πρόβλημα το οποίο μπορεί να του κοστίσει τη ζωή ή να μειώσει το προσδόκιμο της ζωής του στις συνθήκες τις οποίες κρατείται (ανάμεσα σε άλλους καπνιστές, στρες και κακές συνθήκες διαβίωσης). Ο Περικλής, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο «σε τι συνθήκες ζείτε;», απάντησε «Σε συνθήκες φυλακής» και στη συνέχεια εξήγησε πως είναι αναγκασμένος να συμβιώνει μαζί με άλλα 60 άτομα στο σωφρονιστικό κατάστημα όπου κρατείται και πως φυσικά δεν μπορεί να απαγορεύσει στους συγκρατούμενούς του να καπνίζουν, ούτε να κάνει κάτι για να προστατεύσει τον εαυτό του.

Πώς βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορούμενου και πως καταδικάστηκε ο 33χρονος; Η ιστορία του είναι παρόμοια με της Ηριάννας αφού χρησιμοποιήθηκε και εδώ ο συνδυασμός της μεθόδου του DNA και του άρθρου 187 Α του ποινικού κώδικα, γνωστού και ως «τρομονόμου». Ήταν ο συγκάτοικος του συντρόφου της Ηριάννας και δεν είχε μπει ποτέ στο στόχαστρο της δικαιοσύνης. Όταν μάλιστα έγινε η προσαγωγή του Κωνσταντίνου Π., (ο οποίος στο δικαστήριο που έγινε μετέπειτα, αφού κατηγορούνταν και αυτός για συγκρότηση και ένταξη στη Συνομωσία των Πυρήνων της Φωτιάς, αθωώθηκε αμετάκλητα), ο Περικλής προσήλθε αυτοβούλως και κατέθεσε ως μάρτυρας στον ειδικό εφέτη ανακριτή που χειριζόταν την υπόθεση, αλλά και στο δικαστήριο του φίλου του αργότερα.

 Ο Περικλής κοιτούσε τον χώρο και το δικαστήριο, σαν να παρακολουθεί τη ζωή κάποιου άλλου. Είχε το βλέμμα του ανθρώπου που συνεσταλμένα δεν πιστεύει αυτό που του συμβαίνει.

Όπως και στην περίπτωση της Ηριάννας, έτσι και με τον Περικλή, βρέθηκε κάποιο αμφιλεγόμενο δείγμα DNA, το οποίο κατά το συνήγορο του Νίκο Δασκαλόπουλο, αλλά και σύμφωνα με γενετιστές, περιλάμβανε γενετικό υλικό άλλων οκτώ ατόμων – κάτι το οποίο δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος. Χθες, ο Περικλής ψέλλιζε για άλλη μια φορά πως αιτείται την αναστολή για να σώσει την υγεία του και να διεκδικήσει την ελευθερία του στην εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. […}

Οι δυο κατηγορούμενοι έχουν τον κόσμο με το μέρος τους, αλλά και την επιστήμη, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης.

Δίπλα του, η Ηριάννα έμοιαζε πιο δυνατή από ποτέ. Το βλέμμα της ήταν σταθερό και πράο, όμως η φωνή της και ο βασανιστικός γρήγορος τρόπος ο οποίος ανέπνεε, φανέρωναν το άγχος της. Μάταια η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ και η επιβλέπουσα καθηγήτρια της διδακτορικής διατριβής προσπαθούσαν να εξηγήσουν στο δικαστήριο πως η Ηριάννα είναι ένα παιδί με σπουδαία ακαδημαϊκή πορεία, υποψήφια διδάκτωρ στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι αριστούχος, διδάσκει ελληνικά στο Διδασκαλείο του ΕΚΠΑ, σε ξένους φοιτητές, μετά από την υποτροφία που πήρε, αφού τελείωσε πρώτη το μεταπτυχιακό της, αλλά και σε πρόσφυγες στη δομή του Ελαιώνα, κάτι που δείχνει την ευαισθησία της σε πολύπλευρα ζητήματα.

Αν παραμείνει στη φυλακή θα χάσει τη μοριοδότηση που εξασφαλίζεται αφενός με τη συνέχιση του διδακτορικού της, αλλά και με την παρουσία της στην τάξη. Και αυτό θα της στοιχίσει να μην μπορέσει να εργαστεί και πάλι στο Διδασκαλείο του ΕΚΠΑ. Η Ηριάννα θα μπορούσε να μην είναι αυτό το μορφωμένο άτομο. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι πως το δικαστήριο  έχοντας γνώση του τι πρόκειται να κάνει, εκδικητικά απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης και την καταδίκασε να χάσει τον στόχο, τους κόπους και τα όνειρα μιας ζωής.

Αργά το απόγευμα, μετά από συνεχείς διακοπές της διαδικασίας, είδαμε τους δικαστές να επικυρώνουν στην ουσία την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου που αποφάσισε να επιβάλλει ποινή 13 χρόνων χωρίς αναστολή στην Ηριάννα και τον Περικλή, λέγοντας πως «δεν υφίσταται ανεπανόρθωτη βλάβη από την κράτησή τους στη φυλακή». Οι δικαστές που σε όλη τη διαδικασία έμοιαζαν έτοιμοι να κοιμηθούν στην καρέκλα, όταν η Ηριάννα και ο Περικλής ζητούσαν την αναστολή της ποινής τους, χασμουρήθηκαν κυριολεκτικά πριν εκφωνήσουν την απόφαση που ήθελε τους δυο κατηγορούμενους να συνεχίζουν την ποινή τους. Κάπως έτσι, αυτά τα δυο παιδιά ξύπνησαν και πάλι στα κελιά τους , αντιμετωπίζοντας για άλλη μια μέρα το πιο σκληρό πρόσωπο της δικαιοσύνης. […]

Στο άκουσμα της απόφασης, οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να αντιδρούν. Κάποιοι πρόλαβαν να βγουν έξω, ενώ αρκετοί εγκλωβιστήκαμε στα πλάγια της αίθουσας ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους της Ηριάννας και του Περικλή. Από το ακροατήριο έφευγαν μπουκάλια, καφέδες και καρέκλες, ενώ η Πρόεδρος και οι Εφέτες έτρεχαν να φύγουν. Αυτός που παρέμεινε στη θέση του, γελώντας κυριολεκτικά προκλητικά και ειρωνικά, ήταν ο εισαγγελέας Γεώργιος Γεράκης […]

Αναδημοσίευση αποσπασμάτων από ρεπορτάζ στο //www.vice.com/gr

Leave A Reply

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.