Ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι μιλώντας στους Financial Times τονίζει ότι «ο στρατός του είναι κατώτερος από άποψη εξοπλισμού» και ως εκ τούτου «δεν μπορεί να προχωρήσει». Επιτέθηκε μάλιστα σε όλους όσοι μιλάνε για «μη ταπείνωση της Ρωσίας».
του Μιχάλη Ψύλου
Τα βέλη του Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έχουν στόχο μόνο τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, που τάχθηκε κατά της «ταπείνωσης της Ρωσίας».
Ανάλογες σκέψεις διατυπώνονται ήδη από τη Ρώμη ως τη Βιέννη και το Βερολίνο. Ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες ακούγονται πιο δυνατά οι φωνές για πρωτοβουλίες με στόχο την εξεύρεση μια λύσης μέσω διαπραγματεύσεων. Όταν οι Αμερικανοί πληρώνουν την πιο ακριβή τιμή εδώ και δεκαετίες για το γαλόνι της βενζίνης, η οργή τους δεν αποκλείεται να καθορίσει το μέλλον του προέδρου Μπάιντεν στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου για το Κογκρέσσο.
Ο Ουκρανός πρόεδρος αξιώνει φυσικά περισσότερα όπλα και πλήρες εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ομολογεί ότι οι δυτικές κυρώσεις, αν και προκάλεσαν ζημιά στη Μόσχα, «δεν επηρέασαν πραγματικά τη θέση της Ρωσίας» επειδή ορισμένες κυβερνήσεις είναι πιο προσεκτικές ώστε να μην υποφέρει η οικονομία των χωρών τους.
Κατανοητή η αγωνία του Ζελένσκι, που γνωρίζει πολύ καλά ότι η χώρα του δεν μπορεί να αντέξει έναν μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς με τους Ρώσους εισβολείς. Η αγωνία του Ουκρανού προέδρου είναι μεγαλύτερη όμως καθώς μπροστά στο αδιέξοδο- που είναι το πιο πιθανό σενάριο μέχρι σήμερα- βλέπει να εξαντλείται η στήριξη της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια κόπωσης, καθώς οι κυρώσεις πλήττουν ,προς το παρόν, κυρίως την οικονομία και τους πολίτες της Γηραιάς Ηπείρου.
Αυτή τη στιγμή, ο φόβος για την εκρηκτική άνοδο των τιμών και του κόστους ζωής έχει χτυπήσει «ταβάνι» στα ευρωπαϊκά νοικοκυριά. Και όσο συνεχίζεται ο πόλεμος, τόσο μεγαλώνει και ο φόβος –όχι μόνο για το αύριο, αλλά και το σήμερα. Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας δεν αποκλείει την επιβολή «δελτίου» στα καύσιμα, αν ο επόμενος χειμώνας είναι βαρύς και η Κίνα αυξήσει τη ζήτηση σε πετρέλαιο. Και το χειρότερο: Χωρίς ορατή εναλλακτική!
Σήμερα είναι λοιπόν η ώρα των μεγάλων πρωτοβουλιών για τον τερματισμό του πολέμου. Κυρίως από την Ευρώπη. Εστω και με κόστος. Η ιστορία έχει δείξει πάντως ότι για τις μεγάλες πρωτοβουλίες, χρειάζονται και μεγάλοι ηγέτες για να τις κάνουν πράξη. Βλέπετε κάποιον;
