Τη συζήτηση για το εάν ο Ντόναλντ Τραμπ είναι κατάλληλος για την προεδρία εγκαινίασε η αντίπαλός του Χίλαρι Κλίντον. «Φαντασθείτε τον άνθρωπο αυτόν στον Λευκό Οίκο, αντιμέτωπο με πραγματική κρίση. Πρόκειται για άνθρωπο τον οποίο μπορείτε να προκαλέσετε με ένα μήνυμα στο Twitter και όχι για κάποιον ικανό να διαχειρισθεί το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας», είχε πει η κ. Κλίντον μιλώντας στο συνέδριο του κόμματος.
Η κατηγορία της Δημοκρατικής υποψηφίου γεννά, όμως, εύλογο ερώτημα: Η δυνατότητα του προέδρου των ΗΠΑ να εξαπολύσει πυρηνικό Αρμαγεδδώνα ελέγχεται αποτελεσματικά;
Η απάντηση είναι «όχι», αν και η σύγχρονη ιστορία αποδεικνύει ότι υπάρχουν τρόποι καθυστέρησης ή ακόμη και εκτροχιασμού της διαδικασίας εκτόξευσης πυρηνικών όπλων. Αν οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν πυρηνική επίθεση, ο πρόεδρος θα είχε λίγα μόλις λεπτά στη διάθεσή του για να αποφασίσει αν η απειλή είναι πραγματική, για να εκτοξεύσει τις 925 πυρηνικές κεφαλές με καταστροφική ισχύ ίση με 17.000 βόμβες της Χιροσίμα.
«Δεν υπάρχει δυνατότητα άσκησης βέτο αφού ο πρόεδρος διατάξει την εκτόξευση. Μόνο αυτός έχει τη δυνατότητα και το συνταγματικό δικαίωμα να το κάνει», λέει ο Φράνκλιν Μίλερ, ειδικός στον Λευκό Οίκο για τα πυρηνικά όπλα για 31 χρόνια, προτού συνταξιοδοτηθεί το 2005.
Ο Τραμπ έχει πρόσφατα εκφράσει σε συνεντεύξεις τη βαθιά ανησυχία του για την ισχύ των πυρηνικών όπλων, υποστηρίζοντας ότι το σύστημα ελέγχου και εκτόξευσής τους είναι τόσο απαρχαιωμένο, που χρησιμοποιεί ακόμη δισκέτες υπολογιστών. Ο ισχυρισμός αυτός είναι ορθός, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της υπηρεσίας αξιολόγησης στρατιωτικού υλικού των ΗΠΑ. Σε άλλη συνέντευξή του, όμως, ο Τραμπ είπε ότι δεν θα δίσταζε να πλήξει τις περιοχές που ελέγχει το Ισλαμικό Κράτος με πυρηνικά, εάν οι ΗΠΑ γίνονταν στόχος της οργάνωσης.
Η κ. Κλίντον, από τη μεριά της, δεν δίστασε να πει: «Κάθε πρόεδρος, από τον Ψυχρό Πόλεμο μέχρι σήμερα, αξιοποίησε την πυρηνική δύναμη αποτροπής για τη διατήρηση της ειρήνης. Δεν πιστεύω ότι ένας πρόεδρος θα έπρεπε να προβαίνει σε συνολικές δηλώσεις για τη χρήση ή μη πυρηνικών όπλων».
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα πυρηνικά όπλα «διεισδύουν» σε προεκλογική εκστρατεία. Το 1964, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον, που αντιμετώπιζε τον υπερσυντηρητικό Μπάρι Γκολντουότερ, προέβαλε τηλεοπτικό σποτ με εικόνες πυρηνικής έκρηξης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο αντίπαλός του θα οδηγούσε τη χώρα στον πυρηνικό όλεθρο.
Σε ταινίες και μυθιστορήματα, ο πρόεδρος εμφανίζεται να έχει τη δυνατότητα να εξαπολύσει τους πυραύλους με το πάτημα ενός κουμπιού. Τέτοια συσκευή δεν υπάρχει. Η εκτόξευση μπορεί να πραγματοποιηθεί χάρη σε ειδική συσκευή και κωδικούς που μεταφέρει υπασπιστής του προέδρου σε ευμεγέθη μαύρη τσάντα.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ρίτσαρντ Νίξον, ανώτατοι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου προσπάθησε δύο φορές να παρεμβληθούν στη διαδικασία, υποσκάπτοντας συνειδητά την εξουσία του προέδρου στο πυρηνικό οπλοστάσιο.
Τον Οκτώβριο του 1969, ο Νίξον διέταξε τον υπουργό Αμυνας, Μέλβιν Λερντ, να θέσει το πυρηνικό οπλοστάσιο σε κατάσταση ύψιστης ετοιμότητας, για να εκφοβίσει την ΕΣΣΔ, κάνοντας το Κρεμλίνο να πιστέψει ότι η Ουάσιγκτον ήταν έτοιμη να πλήξει το Βόρειο Βιετνάμ με πυρηνικά. Ο Λερντ προσπάθησε να κωλυσιεργήσει, αντιμετωπίζοντας την οργή του προέδρου. Εντέλει η διαταγή εκτελέσθηκε, φέρνοντας τον κόσμο κοντά στον πυρηνικό όλεθρο.
Το 1974, τις τελευταίες ημέρες του σκανδάλου Ουότεργκεϊτ, ο υπουργός Αμυνας Σλέσινγκερ διέταξε τη διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων να μην υπακούσει σε πιθανή προεδρική εντολή για πυρηνική ετοιμότητα, αποκαλύπτοντας στους αρχηγούς των Οπλων ότι ο πρόεδρος έπινε και βρισκόταν σε βαθιά κατάθλιψη.
Τέλος, το 1980, ο σύμβουλος εθνικής άμυνας του προέδρου Κάρτερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, έλαβε μια νύχτα τηλεφωνική κλήση από αξιωματικό σταθμού έγκαιρης προειδοποίησης, για επικείμενη πυρηνική επίθεση σοβιετικών πυραύλων που θα έπλητταν εντός μισής ώρας όλες τις ΗΠΑ. Καθώς ο Μπρεζίνσκι ετοιμαζόταν να ξυπνήσει τον πρόεδρο και έχοντας λάβει επιβεβαίωση της επίθεσης, ο ίδιος αξιωματικός τηλεφώνησε πάλι για να ενημερώσει ότι ο συναγερμός οφειλόταν σε ηλεκτρονική βλάβη του συστήματος.
«Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τον πρόεδρο εάν αυτός θέλει να διατάξει επίθεση. Αυτή είναι η αλήθεια», λέει ο απόστρατος αξιωματικός και ειδικός στο Πρίνστον, Μπρους Μπλερ.
Από την Έντυπη Έκδοση της εφημερίδας “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
¨Άρθρο των William J Broad, David E Sanger “The New York Times”Οι αναδημοσιεύσεις Άρθρων Γνώμης , δεν απηχούν κατ’ ανάγκη και τις απόψεις της Ομάδας foroline-ADC.
