“… Όταν γύρισα από τη Γαλλία και μπήκα στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, ο πατέρας μου κι εγώ πια μιλούσαμε διαφορετικές γλώσσες, ήμασταν καταδικασμένοι να μη συναντηθούμε ποτέ. Ο χρόνος απλώς μας απομάκρυνε περισσότερο. Μας έδειξε ότι οι χαρακτήρες μας είναι ασυμβίβαστοι και μπορούν να αναπτυχθούν μόνο σε αποκλίνουσες κατευθύνσεις. Είναι κάτι που αυτός ποτέ δε θα δεχτεί με σεβασμό. Ούτε καν προσπάθησε να καταλάβει ότι ένας έφηβος δεν νοιάζεται για την οπισθοδρομική παρέα των φίλων του, που την ημέρα κραυγάζουν για την οικογενειακή ευλάβεια και τη νύχτα βυθίζονται στην προστυχιά…”
Από το μυθιστόρημα του Rafael Chirbes «Σκηνές Κυνηγιού», σελίδα 98 Εκδόσεις Άγρα,
Μετάφραση Κρίττων Ηλιόπουλος, πρώτη έκδοση 2009.
Το βιβλίο έχει τυπωθεί σε πολυτονικό σύστημα γραφής.
Επιλογή Κειμένου: Ζωή Καπερώνη
