“…Κάτι που πήρε τ’αυτί μου σ’ένα καφέ: Ένας νεαρός ναζί κάθεται με το κορίτσι του και συζητούν το μέλλον του κόμματος. Ο ναζί είναι μεθυσμένος « Α, το ξέρω ότι θα νικήσουμε, εννοείται» αναφωνεί ανυπόμονα «αλλά αυτό δε φτάνει!». Χτυπάει τη γροθιά του στο τραπέζι. «Πρέπει να χυθεί αίμα!»
Το κορίτσι τού χαϊδεύει το μπράτσο καθησυχαστικά. Προσπαθεί να τον καταφέρει να γυρίσουν σπίτι. «Μα, φυσικά και θα χυθεί αίμα, αγάπη μου» τον καλοπιάνει γλυκά «το υποσχέθηκε ο Αρχηγός στο πρόγραμμά μας»…
Από το μυθιστόρημα του Κρίστοφερ Ισεργουντ «Αντίο Βερολίνο», σελίδες 308-309
Εκδόσεις Μεταίχμιο, μετάφραση Ιωάννα Ηλιάδη, πρώτη έκδοση 2013.
