Κάπου αρκετά μακριά από την Αθήνα, υπάρχει ένα νησί τόσο όμορφο σαν πεταλούδα και τόσο ξεχωριστό που αποφάσισε πως θέλει να βρίσκεται με το ένα «πόδι (ή μήπως φτερό;)» στα Δωδεκάνησα και με το άλλο στις Κυκλάδες! Ο λόγος για την Αστυπάλαια ή Αστροπαλιά -όπως την αποκαλούν οι κάτοικοι της- η οποία μπορεί διοικητικά να ανήκει στα Δωδεκάνησα αλλά γεωγραφικά και πολιτισμικά είναι σίγουρα μέρος των Κυκλάδων.
Είχα τη χαρά να βρεθώ εκεί πριν λίγες ημέρες, καλεσμένη του Δήμου Αστυπάλαιας, και μαζί με λίγους ακόμα αγαπημένους φίλους και travel bloggers είχαμε την ευκαιρία να τη γνωρίσουμε, να την περπατήσουμε, να τη γευτούμε και να κολυμπήσουμε στα γαλαζοπράσινα νερά της ώστε να επιστρέψουμε πίσω και να μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας σε όσους μας διαβάζουν.
Μπήκαμε λοιπόν στο καράβι απόγευμα Τετάρτης με κατεύθυνση την όμορφη Αστυπάλαια και αφού περάσαμε λίγη ώρα παρέα με την υπόλοιπη ομάδα και βγάλαμε πολλές φωτογραφίες με τον ήλιο να βουτάει στη θάλασσα, μπήκαμε στις καμπίνες μας για να κοιμηθούμε λιγάκι.
Ο Πέρα Γιαλός
Ο Πέρα Γιαλός που λες είναι το παραδοσιακό λιμάνι της Αστυπάλαιας και ενώνει τη Χώρα με την παραλία. Καθώς τα σπιτάκια που έχουν ξεπεταχθεί με τα χρόνια δε βοηθάνε στο να διαχωρίσεις τη Χώρα από τον Πέρα Γιαλό, ας πούμε ότι η Χώρα αρχίζει κάπου λίγο πιο κάτω από τους μύλους, η υπόλοιπη πλαγιά μέχρι και το λιμάνι είναι ο Πέρα Γιαλός.
Στον Πέρα Γιαλό θα κάνεις τη βόλτα σου χαζεύοντας τα μαγαζάκια, θα πιάσεις κουβέντα με τους κατοίκους, θα φας και θα πιεις τον καφέ σου σε απόσταση αναπνοής από το ξενοδοχείο ενώ παράλληλα θα απολαμβάνεις την καλύτερη θέα, αυτή του κάστρου και των μύλων από μακριά. Εδώ θα βρεις τα πάντα… μέχρι και σκαλάκια για να ανέβεις από το λιμανάκι μέχρι τη Χώρα με τα πόδια. Και είναι μακρύς ο δρόμος της ανηφόρας! Αλλά αξίζει τον κόπο!
Στην Κολοκύθα και τη Βουλή θα πιεις τον καφέ σου ενώ φοβερό «μαμαδίσιο» φαγητό θα φας από τα χεράκια της κυρίας Μαρίας στο εστιατόριο «Αυστραλία», αν δεν έχει πολύ κόσμο, να επιδιώξεις να της πιάσεις και κουβέντα. Αυτή η γυναίκα είναι θησαυρός. Αν δεν έχεις όρεξη για βραδινό ποτό στη Χώρα. τότε κάτσε για λίγο στο Εν πλω.
H «αρχόντισσα» του νησιού, η Χώρα, βρίσκεται σκαρφαλωμένη σε ένα βράχο και ξεχωρίζει για το Βενετσιάνικο κάστρο των Γκουερίνι με τις 2 εκκλησίες στο εσωτερικό του, την παλαιότερη του Άγιου Γεώργιου του Γλυκαυλή κτισμένη το 1790 με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της και την Παναγιά του Κάστρου (Ευαγγελιστρίας) κτισμένη στα μέσα του 18ου αιώνα.
Γύρω από το κάστρο απλώνονται κάτασπρα σπιτάκια κυκλαδίτικου χαρακτήρα και οι αυλίτσες, τα μπαλκόνια και οι χρωματιστές πόρτες σε αναγκάζουν να σταματάς κάθε λίγο για να φωτογραφήσεις την ομορφιά γύρω σου. Εκεί κοντά βρίσκεται και η Παναγιά η Πορταΐτισσα η οποία θεωρείται από τις πιο όμορφες εκκλησίες στα Δωδεκάνησα.
Η ακριβής τοποθεσία της είναι στην είσοδο του κάστρου στη θέση Ροδιά και ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Ο τρούλος της είναι φανταστικός. Ανέβα στο κάστρο για να τον φωτογραφίσεις καλύτερα!
Στην κεντρική πλατεία οι οχτώ παραδοσιακοί μύλοι με τις κόκκινες σκεπές είναι χαρακτηριστικό σημείο συνάντησης των κατοίκων. Ο ένας λειτουργεί ως δανειστική βιβλιοθήκη, ένας άλλος είναι το γραφείο του Δήμου για πληροφορίες σχετικά με το νησί, ενώ ένας ακόμη χρησιμοποιείται για διάφορες εκθέσεις/εκδηλώσεις κατά την διάρκεια του festival της Αστυπάλαιας.
Κατά την επίσκεψη μας στην Χώρα είδαμε και το μοναδικό Βρεφικό Νεκροταφείο στον κόσμο. Θα το βρεις στην περιοχή «Κυλίνδρα» (με θέα στο κόλπο του Λιβαδιού) και παρόλο που ο χώρος του νεκροταφείου είναι περιφραγμένος και βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον δρόμο, αξίζει μια στάση για να το επεξεργαστείς για λίγο από μακριά. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες σχετικά με το πώς προέκυψε αυτός ο ταφικός χώρος και τα εκατοντάδες ενταφιασμένα βρέφη πιθανολογείται πως ήταν θυσία στους θεούς.
Στη Χώρα βρίσκεται συγκεντρωμένη όλη η… ζωή του νησιού οπότε μετά από τη βόλτα στα αξιοθέατα ετοιμάσου για καφέ, γλυκό, νόστιμο φαγητό και πότο μέχρι το ξημέρωμα. Και όταν λέω ξημέρωμα, το εννοώ.
Επιβάλλεται έστω μια μέρα να δεις την ανατολή του ηλίου με μια ζεστή τυρόπιτα στο χέρι σου!
Πού θα πας όμως; Για δες τα δικά μου αγαπημένα στη Χώρα:
Ταράτσα για φαγητό στα γρήγορα, Καφενείο Καράι για καφεδάκι στον κήπο (ή λαϊκή βραδιά ανάλογα τα γούστα σου) , Καφενείο «Του Μουγγού» για χταποδάκι στα κάρβουνα και τσίπουρο, απέναντι από τους μύλους στο Αγέρι για ντόπιο κοκκινιστό κατσικάκι και στον Κέρανθο για ντόπια καλούδια από τα χεράκια της κυρίας Έλλης. Και μπορεί το νησί να μην είναι Μύκονος αλλά έχει εξίσου ενδιαφέρουσα νυχτερινή ζωή. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι πως ο κόσμος ξεκινάει να βγαίνει για το ποτό του από τη μία το βράδυ και μετά (τι;). Κάντο όπως οι ντόπιοι λοιπόν! Ακολούθησε και συ και ξεκίνησε κάπου γύρω στη μία με το πρώτο ποτό της βραδιάς στα ψηλά, στο Castro Bar, κατέβα σιγά σιγά προς το bar Άρτεμις και κλείσε τη βραδιά σου με χορό μέχρι το πρωί στο δικό μας αγαπημένο… το Μύλος Bar με τα ωραία μοχίτο και τα σφηνάκια κρύας μαστίχας του Τάσου.
Α ναι! Ξέχασα! Για τις λιγούρες, δοκίμασε εκμέκ κανταίφι ή γιαουρτόταρτα στο Μελτέμι. Θα πάθεις πλάκα!
Ανάληψη ή Μαλτεζάνα
Εκτός από τη Χώρα που είναι η πρωτεύουσα, υπάρχει ένα ακόμη χωριό που ονομάζεται Ανάληψη (παλιά ονομασία Μαλτεζάνα ή Μαρτιζάνα) και απέχει δέκα χλμ. από τη Χώρα. Εδώ βρίσκεται και το αεροδρόμιο, ενώ στην παραλία του χωριού θα βρεις ίσως το καλύτερο ταβερνάκι του νησιού με τις πιο τέλειες μουσικάρες.
Κάνε τη βόλτα σου στο μώλο και στη συνέχεια κάθισε για φαγητό στο παραπάνω τταβερνάκι που σου ανέφερα, στην Αλμύρα. Αν είσαι τυχερός και πετύχεις τον… Jim Fast aka Δημήτρη Γρηγόρη, θα δοκιμάσεις πιάτα που δεν υπάρχουν καν στον κατάλογο ακούγοντάς τον παράλληλα να σου μιλάει για κάθε ένα από τα συστατικά τους. Η αγάπη του για το καλό φαγητό και για το μαγαζί του φαινόταν σε κάθε του λέξη. Από τα αγαπημένα μου πιάτα ο «μεζές του ναύτη», η μπρουσκέτα με φιλέτο μελανούρι και και ο «τόνος αλαλούνγκα».
Μέσα Βαθύ
Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στην Αστυπάλαια ήταν το Βαθύ, το μικρότερο και πιο απομακρυσμένο σημείο του νησιού. Οι δύο οικισμοί του το Έξω και το Μέσα Βαθύ μοιάζουν καλά κρυμμένοι και αποκομμένοι από το υπόλοιπο νησί. Στο μικρό λιμανάκι η ταβερνούλα Γαλήνη μοσχοβολά ψητό ψαράκι από τα χεράκια της κας Σταυρούλας ενώ ο καπετάν Μιχάλης από την Κάλυμνο, θα σου πιάσει την κουβέντα μέσα από την ψαρότρατά του και θα σου διηγηθεί ιστορίες όσο βολτάρεις στο μώλο.
Λίγο πιο πέρα, αν έχεις όρεξη για ένα μοναχικό μπανάκι στη θάλασσα, ψάξε την παραλία Αγριλίδι και κάνε τις βουτιές σου ανενόχλητος.
Λιβάδι
Για εσένα όμως που δεν είσαι λάτρης των άγριων και μοναχικών τοπίων, η Αστυπάλαια έχει και μια πιο πράσινη πλευρά. Το Λιβάδι είναι το πιο εύφορο σημείο του νησιού (βρίσκεται αμέσως μετά τη Χώρα) και φτάνοντας εκεί θα αντιληφθείς αμέσως πως το μέρος είναι γεμάτο πορτοκαλιές, μανταρινιές και αμπέλια ενώ τα σπίτια είναι φορτωμένα λουλούδια.
Εδώ θα βρεις επίσης μια τεράστια και καλά οργανωμένη παραλία ενώ θα καθίσεις για τον καφέ σου, τη μπύρα σου και το φαγητό σου σε μερικά από τα πολλά μαγαζιά της περιοχής.
Οι παραλίες
Περίπου 10 χιλιόμετρα από τη Χώρα οδικώς θα βρεις τον Άγιο Ιωάννη, ένα κατάλευκο εκκλησάκι με θέα 2 απότομες πλαγιές και στο βάθος του θάλασσα. Φόρεσε αθλητικά παπούτσια και καπέλο για προστασία από τον ήλιο και ετοιμάσου να κατέβεις την πλαγιά. Εμείς είχαμε μαζί μας τον Τάσο από τον ορειβατικό σύλλογο το Παρδαλό Κατσίκι ο οποίος μας βοήθησε με τη διαδρομή. Μετά από περίπου 40 λεπτά κατάβασης έρχεται η λύτρωση.
Η παραλία του Αη Γιάννη του Ρίχτη σε περιμένει να βουτήξεις στα νερά της και να ανταμειφθείς με αυτόν τον τρόπο για την προσπάθειά σου!
Αν πάλι δεν είσαι άνθρωπος της ταλαιπωρίας, μπορείς να επιλέξεις να κάνεις μια μονοήμερη εκδρομή με σκάφος και να συνδυάσεις βουτιές, παραλίες και χαλάρωση.
Καμινάκια: μία από τις πιο διάσημες παραλίες του νησιού η οποία διαθέτει ομπρέλες, εστιατόρια αλλά και πολλή σκιά κάτω από τα δέντρα που βρίσκονται στη μια πλευρά της παραλίας και μοιάζουν σα να έχουν δημιουργήσει το δικό τους παρεάκι σε μια άκρη.
Βάστες: Σίγουρα η πιο διάσημη παραλία του νησιού. Διαθέτει ξαπλώστρες και ομπρέλες, αλμυρίκια για φυσική σκίαση και φοβερό beach bar με ωραία μοχίτος και μαστιχίτος. Το να πηγαίνεις στη συγκεκριμένη παραλία δεν είναι μια απλή συνήθεια αλλά ένας τρόπος ζωής καθώς οι ντόπιοι έχουν δημιουργήσει μέχρι και δικό τους ρήμα για τις Βάτσες. “Πάμε να βατσάρουμε” λένε και αυτό σημαίνει πως η ημέρα θα περάσει εκεί, στη συγκεκριμένη παραλία, με βουτιές, κοκτέιλ και σαλάτες και χωρίς καθόλου σήμα στο κινητό.
Άγιος Ιωάννης: Αυτή η παραλία είναι από τις πιο ιδιαίτερες. ‘Εχει μια άγρια σχεδόν απόκοσμη ομορφιά και τα βράχια που βρίσκονται στο νερό θυμίζουν τέρας του Λοχ Νες. Οκ, τουλάχιστον σε μένα αυτό θύμισαν!
Εμείς δεν είχαμε χρόνο να δούμε άλλες παραλίες πέρα ίσως από μια γρήγορη βουτιά σε αυτή του Πλατύ Γιαλού. Ρωτώντας όμως μάθαμε πως εξίσου ωραίες παραλίες είναι η Χρυσή Άμμος, οι Πλάκες Σχοινώντας, Άγιος Κωνσταντίνος αλλά και η οργανωμένη στο Λιβάδι.
Όπως και να έχει η εμπειρία μιας μονοήμερης εκδρομής με σκάφος είναι πραγματικά όμορφη και μέσα στην τιμή συμπεριλαμβάνεται και ελαφρύ γεύμα, γλυκό, ποτά και αναψυκτικά. Είτε είσαι στο νησί για 2 ημέρες είτε για μια εβδομάδα, πρέπει να το βάλεις στο πρόγραμμα!
Τι άλλο να κάνεις
Βουνό: Το νησί εξαιτίας του άγριου φυσικού του τοπίου είναι ιδανικό για ορειβασία (απότομοι βράχοι κατά μήκος των παραλιών) αλλά και αναρρίχηση σε περιοχές όπως τις Βάτσες, τον Αι Γιάννη και τον Κόκκινο Γκρεμό.
Θάλασσα: Κάθε πρωί γύρω στις 11 από το παλιό λιμάνι στον Πέρα Γυαλό, φεύγει καραβάκι που σε πηγαίνει στα γειτονικά μαγικά νησάκια ή αλλιώς στα μικρά αδερφάκια της Αστυπάλαιας. Το σύμπλεγμα νησιών Κουτσομύτη και το νησί Κουνούπες είναι τα πιο γνωστά (και πιο εντυπωσιακά).
Και λίγες ακόμα σημειώσεις
Πώς θα φτάσεις στο νησί
Η Αστυπάλαια συνδέεται αεροπορικώς με Αθήνα (6 δρομολόγια την εβδομάδα) και με Ρόδο, Λέρο και Κω (3 δρομολόγια την εβδομάδα) ενώ μέσω θαλάσσης συνδέεται με Πειραιά και με άλλα νησιά των Δωδεκανήσων και των Κυκλάδων 3 με 4 φορές την εβδομάδα.
Πώς θα μετακινηθείς
Αν έρχεσαι με το καράβι, μπορείς να έχεις μαζί σου το αυτοκίνητό σου. Εναλλακτικά, μπορείς να νοικιάσεις αυτοκίνητο, μηχανάκι ή γουρούνα φτάνοντας. Αν πάλι δε σκοπεύεις να μετακινηθείς πολύ διάλεξε τα λεωφορειάκια της Αστυπάλαιας τα οποία κάνουν δρομολόγια από την Μαλτεζάνα ως την πρωτεύουσα και από τον Άγιο Ανδρέα, το νέο κεντρικό λιμάνι του νησιού μέχρι και το Λιβάδι με την μεγάλη του παραλία! Τα δρομολόγια το καλοκαίρι είναι κάθε 30′.
Μη χάσεις
Τα καλοκαιρινά φεστιβάλ και συγκεκριμένα το 18ο Astypalea Festival και το πανηγύρι της Παναγίας της Πορταΐτισσας τον Δεκαπενταύγουστο . Έμαθα πως από τις 14 μέχρι τις 16/8 προσφέρεται δωρεάν δείπνο σε όλους, με πρώτο πιάτο τη σπεσιαλιτέ του νησιού, το Λαμπριανό, (κατσικάκι γεμιστό με ρύζι και συκωτάκια), ενώ στις 16 του Αυγούστου στον Πέρα Γιαλό αξίζει να δεις από κοντά το έθιμο “κουκάνια”. Αν πάλι είσαι στο νησί την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου ψάξε πληροφορίες για τα καραϊα, μια γιορτή – συνάντηση στην γειτονιά Καράι που διοργανώνεται από την ίδια τη γειτονιά και σκοπό έχει το καλωσόρισμα όλων των επισκεπτών του νησιού.
Στο νησί όμως να πας και το Φεβρουάριο για το μεγάλο πανηγύρι στην Παναγία Φλεβαριώτισσα.
Αν είσαι fan των φωτογραφιών ή απλά instagram addicted, τα καλύτερα σημεία του νησιού για απίθανες φωτογραφίες με θέα τη Χώρα, είναι ο Προφήτης Ηλίας και ο Παλιόμυλος, πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Προσοχή στον δυνατό αέρα!
Αν πάλι θέλεις να δεις το νησί από τη μία άκρη μέχρι την άλλη, τότε η εγκαταλελειμμένη ιταλική βάση Castellano είναι το ιδανικό μέρος.
Να δοκιμάσεις
Μη φύγεις από το νησί χωρίς να δοκιμάσεις κατσικάκι κοκκινιστό, ξηροτήγανα με μέλι, λαμπρόπιτα, χλωρή, αρντιστά και λαμπροκούλουρα.Από την Αστυπάλαια έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις και επιβεβαίωσα και μόνη μου όλα όσα μου είχαν πει φίλοι και γνωστοί για το πεντανόστιμο φαγητό, τους ευδιάθετους και χαλαρούς κατοίκους, την άγρια ομορφιά και την περίεργη θετική ενέργεια που έχει το νησί αυτό!
Κάπου εδώ νομίζω πως πρέπει να σε αφήσω αν και πιστεύω πως θα μπορούσα να μιλάω και να γράφω για την Αστυπάλαια ώρες ατελείωτες.
Για να δούμε, ίσως επιστρέψω σύντομα και έτσι θα έχω δικαιολογία να γράψω και άλλα!
Δες ακόμα περισσότερες εικόνες από το ταξίδι μας στην Αστυπάλαια μπαίνοντας στο instagram account μου!
Υ.Γ: Ευχαριστώ πολύ το Δήμο Αστυπάλαιας για τη φιλοξενία και ιδιαίτερα την Αντιδήμαρχο Μαρία Καμπούρη η οποία φρόντισε να μας μεταδώσει την αγάπη της για το νησί και να μας κάνει να υποσχεθούμε πως θα γυρίσουμε σύντομα!
Πηγή: http://www.huffingtonpost.gr/
