Baby driver (HΠA, 2017)
Εγκλημα, ταχύτητα και μουσική καταλήγουν σε έναν άκρως ψυχαγωγικό σύνολο στην τελευταία ταινία του Βρετανού Εντγκαρ Ράιτ, ο οποίος, κατά μια έννοια, εδώ τιμά πολλές δημιουργίες του είδους που έχουν μείνει στην ιστορία. Από το «Μπούλιτ» μέχρι την «Ενταση» και από τα «Reservoir dogs», μέχρι την «Μεγάλη ληστεία της Μοντάνα, εκείνη την ξεχασμένη αλλά υπέροχη ‘70s περιπέτεια του Μάικλ Τσιμίνο» με τον Κλιντ Ιστγουντ και τον Τζεφ Μπρίτζες.
Αξονας της ιστορίας, ο ήρωας του τίτλου. Baby Driver είναι το παρατσούκλι ενός νεαρού, ταλαντούχου οδηγού αυτοκινήτων (Ανσελ Ελγκορτ) που αναλαμβάνει τη διαφυγή κακοποιών μετά από ληστείες που γίνονται για λογαριασμό ενός μυστηριώδους, σκοτεινού τύπου (ο Κέβιν Σπέισι στο πολύ κυνικό του, το οποίο για να λέμε και την αλήθεια του έχει γίνει πια μανιέρα).
Η μία ανατροπή ακολουθεί την άλλη καθώς τα μέλη των σπειρών αλλάζουν (ανάμεσά τους ο Τζον Χαμ και ένας πολύ καλός Τζέιμι Φοξ). Η κάμερα του Ράιτ στριφογυρίζει σαν σβούρα μέσα στους δρόμους του Λος Αντζελες, τα μονοπλάνα του συναρπάζουν και το soundtrack με έκανε να τρίβω τ’ αυτιά μου από την ικανοποίηση (θα ήθελα να αγοράσω το CD). Μια πραγματική έκπληξη του αμερικανικού mainstream κινηματογράφου, ακριβώς επειδή έχει το μυαλό της στραμμένο στο παρελθόν. Βαθμολογία: 3 ½
Atomic blonde (ΗΠΑ, Γερμανία/ Σουηδία, 2017)
Ως «Atomic blonde», όμορφη, θανάσιμη αλλά την ίδια ώρα τρωτή όσο ποτέ στο παρελθόν, η Σαρλίζ Θερόν κυριαρχεί με την παρουσία της στην ασταμάτητης δράσης ταινία του Ντέιβιντ Λιτς που στηρίζεται στη δημοφιλή σειρά κόμικ των Αντονι Τζόνστον, Σαμ Χαρτ.
Η Νοτιοαφρικανή ηθοποιός υποδύεται μια σούπερ βρετανίδα πράκτορα στο Βερολίνο (κάτι σαν θηλυκός Τζέιμς Μποντ σε κλίμα Τζον Λε Καρέ) λίγο πριν από την κατάρρευση του τείχους, πιασμένη όμως στην φάκα της προδοσίας. Δεν είναι εύκολη αντίπαλος αλλά τρώει το ξύλο της ζωής της και αυτό ακριβώς δίνει σε αυτή την καλογυαλισμένη περιπέτεια εποχής που είναι γυρισμένη σύγχρονα και με φαντασία α-λά Τζέισον Μπορν αποφεύγοντας μια μεγάλη παγίδα: να φαίνεται επίπλαστη όπως συνέβη με το «Kωδικό όνομα: UNCLE» του Γκάι Ρίτσι. Οι άντρες εδώ, πλήρως κάτω από τη σκιά της πρωταγωνίστριας: Τζέιμς ΜακΑβόι, Τζον Γκούντμαν, Τόμπι Τζόουνς κ.α.Από Δευτέρα 21.8 Βαθμολογία: 3
Πλανητάριο (Planetarium, Γαλλία/ Βέλγιο )
Δράμα της Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι. Το μόνο στοιχείο που μπορεί κάπως να σε κρατήσει, είναι η απεικόνιση της λειτουργίας της γαλλικής κινηματογραφίας σε μια δύσκολη περίοδο, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το πώς όμως αυτό το στοιχείο συνδυάζεται με την ιστορία δύο Αμερικανίδων αδελφών μέντιουμ (Νάταλι Πόρτμαν, Λίλι Ρόουζ Ντεπ ) αγγίζει τα όρια της αφέλειας και στέλνει την ταινία κατευθείαν στον Καιάδα. Βαθμολογία: 1
Ο σωματοφύλακας του εκτελεστή (The hitman’s bodyguard, ΗΠΑ, 2017)
Περιπέτεια του Πάτρικ Χιούζ. Ασταμάτητο πιστολίδι αλλά όχι και τόσο ξύπνιο χιούμορ από τον σκηνοθέτη των «Αναλώσιμων 3» στην οποία ο Ράιαν Ρέινολντς ως σούπερ σωματοφύλακας αναλαμβάνει την προστασία του Σάμιουελ Λ. Τζάκσον ως σούπερ εκτελεστή. Xαριτωμένο και εντελώς ασήμαντο, σαν ένα ανεκδοτο που ξεχνιέται στη στιγμή. Βαθμολογία: 2
150 mg (Fille de Brest, Βέλγιο/ Γαλλία, 2016)
Πληκτικό δράμα της Εμανουέλ Μπερκό για την εκμετάλλευση των φαρμακευτικών βιομηχανιών με κεντρική ηρωίδα μια πνευμονολόγο στη Βρέστη (Σίσετ Μπάμπετ Κνούντσεν) που προσπαθεί να ξεσκεπάσει ένα σκάνδαλο. Το βασισμένο σε πραγματικά περιστατικά βιβλίο της Ιρέν Φρασόν στο οποίο βασίστηκε το σενάριο, ενδεχομένως να κινεί περισσότερο το ενδιαφέρον. Βαθμολογία: 1, 1/2
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
Η λάμψη (ΗΠΑ, 1980) . Ο απόλυτος τρόμος δια χειρός Κιούμπρικ . Ο Τζακ Νίκολσον χάνει τα λογικά του και στρέφεται εναντίον της οικογένειάς του (Σέλει Ντιβάλ, Ντάνι Λόιντ) ενώ εποπτεύει ένα στοιχειωμένο ξενοδοχείο απομονωμένο από τον υπόλοιπο κόσμο κατά την διάρκεια ενός πολύ βαρύ χειμώνα. Βαθμολογία: 5
Ο κομφορμίστας (Ιl conformista, Ιταλία/ Γαλλία/ Δυτική Γερμανία, 1970) πολιτικό δράμα του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Το πολιτικό αριστούργημα του Ιταλού σκηνοθέτη με τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν στον ρόλο ενός ανθρώπου που ελίσσεται και συμβιβάζεται κάτω από όλες τις πολιτικές καταστάσεις . Από το μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια ,με θεϊκή φωτογραφία του Βιτόριο Στοράρο. Βαθμολογία: 5
Επτά φορές γυναίκα (Woman times seven, Ιταλία/ Γαλλία/ ΗΠΑ, 1967) κομεντί του Βιτόριο Ντε Σίκα. Επτά ιστορίες απιστίας μέσα από τη ματιά του δημιουργού του «Κλέφτη ποδηλάτων» και με λαμπρό καστ (Πίτερ Σέλερς, Σίρλεϊ Μακ Λέιν, Βιτόριο Γκάσμαν κ.α.) Βαθμολογία: 3
Βαθμολογία
5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη
*Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης είναι κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
