«…Ξέρω τώρα πως μια νέα δικαιοσύνη που δίνει σημασία στη μοναδικότητα μιας υπόθεσης κι αποφασίζει την ετυμηγορία κατά περίπτωση κινείται από συμπόνια για τον αδικημένο, γι’ αυτό και καταφέρνει να είναι αμείλικτη. Η συμπόνια είναι αμείλικτη και δε σ’ αφήνει να την καταπνίξεις. Είναι εξαρχής ουσιώδης στη διαμόρφωση ενός επαναστάτη».
Απόσπασμα από τη νουβέλα του Erri De Luca «Τα ψάρια δεν κλείνουν τα μάτια»,
Εκδόσεις Κέλευθος, πρώτη έκδοση 2011, μετάφραση Άννα Παπασταύρου