Με μπούσουλα τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί στο πλαίσιο του νόμου Κατσέλη και οι οποίες καταλήγουν σε γενναία κουρέματα οφειλών, θα ρυθμίσουν οι τράπεζες τις εκκρεμείς υποθέσεις που λιμνάζουν στα δικαστήρια της χώρας, ο αριθμός των οποίων εκτιμάται περίπου στις 150.000.
της Ευγενίας Τζώρτζη
Το «κούρεμα» στα στεγαστικά δάνεια θα γίνει με βάση την εμπορική αξία του ακινήτου, όπως αυτή προσδιορίζεται από την αξία του πλειστηριασμού. Πρόκειται για την τιμή που προκύπτει από αξιολόγηση του ακινήτου από ειδικό εκτιμητή και η οποία προσεγγίζει την πραγματική αξία του, αν δηλαδή επιδιωκόταν σήμερα η ρευστοποίησή του.
Ο διακανονισμός θα επιδιωχθεί να γίνει εξωδικαστικά και συγκεκριμένα πριν η υπόθεση φθάσει στο δικαστήριο, ενώ για πρώτη φορά οι τράπεζες θα δράσουν συλλογικά σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο δανεισμός αυτών που έχουν οφειλές σε πάνω από μία τράπεζα.
Τι δείχνει η εμπειρία
Η εμπειρία που υπάρχει από τις 50.000 δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα ανεβάζει το ύψος του κουρέματος στο 60% – 70% για οφειλές από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες, ενώ στο 30% υπολογίζεται το κούρεμα στις οφειλές από στεγαστικά δάνεια, με την προϋπόθεση πάντα ότι πρόκειται για την κύρια κατοικία του οφειλέτη, την οποία ο δανειολήπτης θέλει να διασώσει.
Από τη μέχρι σήμερα εμπειρία προκύπτει επίσης ότι τα δικαστήρια συνομολογούν σε κούρεμα όταν ο οφειλέτης δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία, ενώ βασική παράμετρος που κρίνει και το πόσο γενναιόδωρη μπορεί να είναι μια απόφαση είναι οι εξασφαλίσεις που έχει ένα δάνειο.
Στην περίπτωση των οφειλών από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες και με την προϋπόθεση ότι ο δανειολήπτης δεν έχει ακίνητη περιουσία, η υποχρέωσή του εξαντλείται στο να πληρώνει για τρία χρόνια το ποσό που του αναλογεί και αφού συνεκτιμηθούν τα καθημερινά του έξοδα με βάση τις ανάγκες διαβίωσης όπως έχουν προσδιοριστεί από την ΕΛΣΤΑΤ. Ανάλογα αν τα εισοδήματά του δεν αρκούν για να διαβιοί και για να αποπληρώνει τους πιστωτές του, το δικαστήριο μπορεί να τον απαλλάξει από τα χρέη του.
Με βάση τα ίδια στοιχεία οι περιπτώσεις στις οποίες επιδικάζεται πλήρης άφεση αμαρτιών, δηλαδή πλήρης απαλλαγή από το χρέος τους, είναι λιγοστές και δεν ξεπερνούν το 0,5% – 1% των περιπτώσεων.
Ενιαίες λύσεις
Οι τράπεζες διαθέτουν πλέον μια επαρκή βάση δεδομένων από τις αποφάσεις των δικαστηρίων, οι οποίες τους επιτρέπουν να εφαρμόσουν ενιαίες λύσεις για τους δανειολήπτες. Για τον λόγο αυτό συνέστησαν ειδική ομάδα εργασίας που θα προχωρήσει τις κοινές υποθέσεις, ενεργοποιώντας όλα τα διαθέσιμα εργαλεία.
Τον πρώτο λόγο στην εξεύρεση λύσης θα τον έχει ο βασικός πιστωτής, συνήθως η τράπεζα στην οποία ο δανειολήπτης έχει το στεγαστικό του δάνειο. Αυτός θα αναλαμβάνει να έρχεται σε συνεννόηση με τις υπόλοιπες τράπεζες, αναζητώντας λύση κατά το πρότυπο των λύσεων που θα έπαιρνε ο οφειλέτης αν η υπόθεσή του έφτανε στο δικαστήριο.
πηγή:Έντυπη Καθημερινή
