Φοροδιαφυγή είναι η συνειδητή προσπάθεια μη έκδοσης παραστατικού πώλησης ή αγοράς και η απόκρυψη εισοδήματος με δόλιο τρόπο, με απώτερο σκοπό τη μη πληρωμή των αναλογούντων φόρων – έμμεσων (ΦΠΑ) και άμεσων που αφορούν σε αποκτηθέν εισόδημα. Η φοροδιαφυγή θρέφει την παραοικονομία.
Φοροαποφυγή είναι η προσχεδιασμένη ενέργεια, με στόχο την αποφυγή πληρωμής έμμεσων φόρων και τη διακράτησή τους για ατομική ωφέλεια.
Είναι δύο ενέργειες παράνομες, που συνιστούν παραβατική συμπεριφορά, τιμωρούνται ποινικά και διοικητικά και έχουν ίδιον όφελος. Χαμένο είναι το κράτος, οι φορολογούμενοι πολίτες, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα δημόσια αγαθά και η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Οι ωφελημένοι είναι κατά πολύ λιγότεροι από τους ζημιωμένους. Το όφελος είναι ιδιωτικό και η ζημία κοινωνική.
Εν προκειμένω, δεν υπάρχει ούτε μία δικαιολογία που να τεκμηριώνει τα επιπλέον πλεονεκτήματα που απορρέουν από τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή, σε σχέση με τα μειονεκτήματα. Ο ισχυρισμός ότι τα χρήματα της φοροδιαφυγής ενισχύουν την κατανάλωση δεν ευσταθεί, καθώς αυτός που φοροδιαφεύγει δεν ενδιαφέρεται κατά την κατανάλωσή του να υπάρχει φορολογική συμμόρφωση (όπως πουλάει χωρίς αποδείξεις, έτσι και αγοράζει). Τα εισοδήματα που προκύπτουν από τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή «κυκλοφορούν» -ως επί το πλείστον- στην παραοικονομία. Εκρέουν από αυτήν και εισρέουν σε αυτήν.
Το επιχείρημα ότι η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή υπάρχουν γιατί το κράτος δεν παρέχει υπηρεσίες όπως εμείς τις θέλουμε και όπως πρέπει, είναι έωλο γιατί μέρος των εσόδων από τη φορολογία «πηγαίνουν» στις δημόσιες δαπάνες και στις δημόσιες υπηρεσίες. Οπότε όσο λιγότερα είναι αυτά, τόσο φτωχότερες είναι εκείνες. Η άποψη ότι οι πολιτικοί είναι ανάλγητοι και ψεύτες, άρα δεν υπάρχει λόγος φορολογικής συμμόρφωσης, καταδεικνύει το μοιρολατρικό της θέσης και την ένδεια της σκέψης. Τους πολιτικούς εμείς τους «επιλέγουμε» και όσο κακοί είναι αυτοί, τόση είναι η ευθύνη μας.
Τέλος, η επίκαιρη «λογική» ότι δεν πληρώνω για να μη μου τα πάρουν οι ξένοι, είναι «βούτυρο στο ψωμί» τους. Ενισχύεται η αντίληψη που έχουν για τον λαό ως «μπαταξή» και ότι έχουμε μάθει να ζούμε από «τα έτοιμα». Δε θα τους κάνουμε τη χάρη να επιβεβαιώνονται οι ιδεοληψίες τους!
Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής είναι ζήτημα ισονομίας, ισοπολιτείας, διασφάλισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ίσης μεταχείρισης των πολιτών, παροχής δημοσίων υπηρεσιών και δημοσίων αγαθών, κοινωνικής ευημερίας και αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των χαμηλών εισοδημάτων. Πάνω απ’ όλα, είναι ζήτημα δημοκρατίας και ελευθερίας.
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι τα επιλεγμένα μέτρα να ενθαρρύνουν, ακόμα και με πιεστικό τρόπο, τη χρήση οποιασδήποτε μορφής «πλαστικού» χρήματος στις καταναλωτικές και εμπορικές συναλλαγές. Να ωθούν προς διατραπεζικές συναλλαγές και σε -εν γένει- συναλλαγές που τα «ίχνη» τους είναι εύκολα αναγνωρίσιμα και «αποδίδουν» στον επιχειρηματία μόνο το αποφορολογημένο έσοδο από τη συναλλαγή (η τράπεζα καταθέτει τον αναλογούντα ΦΠΑ στα κρατικά ταμεία και όχι στις ιδιωτικές τσέπες -ο ΦΠΑ είναι φόρος στην κατανάλωση, τον πληρώνει ο τελικός καταναλωτής και δεν πρέπει να κρατείται από τον πωλητή).
Οι πληρωμές σε κατηγορίες ελευθέρων επαγγελματιών που παρέχουν υπηρεσίες και με τα στατιστικά στοιχεία δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα, να είναι δαπάνες στο φορολογητέο εισόδημα, δίνοντας κίνητρο συλλογής αποδείξεων. Εξυπακούεται ότι οι συγκεκριμένες πληρωμές γίνονται με «πλαστικό» χρήμα.
Να υπάρξει προώθηση της χρήσης προπληρωμένων καρτών, οι οποίες να αγοράζονται από σημεία πώλησης (π.χ., περίπτερα, μίνι μάρκετ, ταχυδρομεία, τράπεζες, κ.λπ.), αντί της χρεωστικής και της πιστωτικής κάρτας, που δημιουργούν διστακτικότητα στη χρήση τους από τους πολίτες. Επίσης, ο πολίτης να αγοράζει την προπληρωμένη κάρτα με διακύμανση αξίας (από 5 έως 100 ευρώ) και το ποσό αυτό να μην αφαιρείται από την εβδομαδιαία δυνατότητά του για τραπεζική ανάληψη.
Όσον αφορά στις επισκέψεις σε ιδιωτικά ιατρεία και σε ιατρικά κέντρα, στη συνταγογράφηση και στις λοιπές υπηρεσίες να αναγράφεται ο ΑΦΜ του επισκέπτη και αυτός ηλεκτρονικά να ενημερώνεται στη βάση δεδομένων του Υπουργείου Οικονομικών, μόνο ως φορολογική απεικόνιση της συναλλαγής.
Όσοι επιτελούν δημόσιο λειτούργημα να είναι υπόχρεοι ηλεκτρονικής υποβολής Δήλωσης Περιουσιακής Κατάστασης και η ανακρίβεια στη δήλωση να τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο και αφαίρεση για ορισμένο χρονικό διάστημα της άδειας άσκησης του επαγγέλματος. Εξυπακούεται ότι οι προκύπτουσες διαφορές σε έλεγχο «πόθεν έσχες» της ΔΠΚ θα «οδηγούν» σε αυστηρότερα πρόστιμα και ποινές από την ανακρίβεια.
Κλείνοντας, βασική προϋπόθεση είναι ποσοστό των εισπραττόμενων φόρων να «πηγαίνει» άμεσα και χωρίς παρέμβαση σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας, παιδείας, κοινωνικών παροχών και καθημερινότητας του πολίτη. Αυτό εφόσον συμφωνηθεί με τους «πιστωτές» και υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, διασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό τη μη εμφάνιση πολιτικών παρεμβάσεων που «στρέφουν» τα χρήματα σε διαφορετική κατεύθυνση.
Οι απτές και εμφανείς παρεμβάσεις δίνουν το στίγμα της πολιτικής επιλογής και αναδιαμορφώνουν τη σχέση κράτους – πολίτη και είναι βασική προϋπόθεση επίτευξης φορολογικών μέτρων. Μια διαφορετικού τύπου πολιτική στάση ωθεί στην αλλαγή της φορολογικής και καταναλωτικής συμπεριφοράς. Άλλος δημοκρατικός δρόμος δεν υπάρχει!
Το Άρθρο είναι του Γιάννη Μάρκοβιτς και αναδημοσιεύεται από το http://tvxs.gr/
Οι αναδημοσιεύσεις Άρθρων Γνώμης , δεν απηχούν κατ’ ανάγκη και τις απόψεις της Ομάδας foroline-ADC.
Διαβάστε επίσης το πιο δημοφιλές άρθρο στο site μας την εβδομάδα που πέρασε
Το Άρθρο μας
1 Σχόλιο
Τελικά ρέ παιδιά,η συνεισφορά τής Ελλάδος στό κοινό ευρωπαικό ταμιείο,
ποιά είναι ακριβώς ; Πόσα δίνουμε δηλαδή,κάθε χρόνο; Νά τό πούμε στούς
ανθρώπους γιατί στούς 100000 οι 99999 δέν τό γνωρίζουν καθόλου.Καί
προφανώς καί ο κ.Μάρκοβιτς δέν φαίνεται νάχει ακούση κάτι σχετικό.