Περαιτέρω βελτιώσεις που θα συνοδεύσουν την πορεία του εξωδικαστικού μηχανισμού κατά την ετήσια παράτασή του μέχρι τα τέλη του 2019, κατατέθηκαν στη Βουλή.
της Νένας Μαλλιάρα
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων θεσπίστηκε με τον νόμο 4469/2017 ως αναγκαίο μέτρο για την ανακούφισή τους από οφειλές. Η εφαρμογή του θεσμού στην πράξη κατέδειξε την ανάγκη για βελτιώσεις προς τον σκοπό επιτάχυνσης της διαδικασίας και τη διευκόλυνση πρόσβασης των επιχειρήσεων στα ευνοϊκά οφέλη του νόμου.
Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις του μηχανισμού προβλέπουν, ειδικότερα, τα εξής:
α) Παράταση του χρονικού διαστήματος ισχύος του εξωδικαστικού μηχανισμού από 31.12.2018 για ένα ακόμη έτος (μέχρι 31.12.2019), προκειμένου να επιτρέψει την πρόσβαση σε περισσότερες επιχειρήσεις.
β) Επέκταση της δυνατότητας περισσότερων οφειλετών να ρυθμίσουν διμερώς τις οφειλές τους προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Έτσι, επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής του Νόμου και καταλαμβάνει τόσο τους οφειλέτες που έχουν οφειλές προς το δημόσιο τομέα, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το δεκαπέντε τοις εκατό (15%) επί του συνόλου των οφειλών τους, όσο και οφειλέτες οι οποίοι υπέβαλαν αίτημα για την συνολική εξωδικαστική διευθέτηση των οφειλών τους, αλλά η διαδικασία διαπραγμάτευσης απέβη άκαρπη, λόγω μη επίτευξης απαρτίας των πιστωτών και συγκεκριμένα λόγω άρνησης συμμετοχής σε αυτόν από πιστωτές του ιδιωτικού τομέα.
γ) Αύξηση του ορίου των οφειλών για τις οποίες μπορεί να τηρηθεί απλοποιημένη (δηλ. αυτοματοποιημένη) διαδικασία ρύθμισης, με τυποποιημένη πρόταση ρύθμισης και τυποποιημένη αξιολόγηση βιωσιμότητας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η παροχή ρυθμίσεων μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού προς περισσότερους αιτούντες οφειλέτες και με ταχύτερους ρυθμούς, δηλαδή μια fast-track διαδικασία.
δ) Παροχή δυνατότητας στον πιστωτή να εξαιρέσει τις μη επιχειρηματικές οφειλές (π.χ. ύπαρξη στεγαστικού δανείου του επιχειρηματία) που πολλές φορές οδηγούσε τις τράπεζες σε μη συμμετοχή στη διαδικασία, η οποία απέβαινε άκαρπη. Πλέον δίδεται η δυνατότητα στον πιστωτή να εξαιρέσει αυτή την μη επιχειρηματική οφειλή, εφόσον κρίνει ότι η ρύθμισή της δεν είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του οφειλέτη και να συνεχίσει τη διαδικασία με τις υπόλοιπες επιχειρηματικές οφειλές.
στ) Ορίζεται ρητά ότι η ποινική δίωξη για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο ή για τα αδικήματα της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, αναστέλλεται υποχρεωτικά όταν έχει ξεκινήσει η διαδικασία διαπραγμάτευσης. Η ρύθμιση αποσκοπεί στη διασφάλιση ομαλού κλίματος διαπραγμάτευσης, το οποίο θα διακυβευόταν, αν παράλληλα με τη διαδικασία διαπραγμάτευσης εξελισσόταν ποινική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη, αναφορικά με τις προς ρύθμιση οφειλές.
ζ) Απαλλαγή του οφειλέτη από τυχόν ανατροπές της σύμβασης αναδιάρθρωσης από ιδιώτες πιστωτές και συνακόλουθα τον κίνδυνο αναβίωσης των οφειλών του προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης όταν έχει ικανοποιήσει πλήρως τους πιστωτές αυτούς.
η) Σε μεγάλες επιχειρήσεις, ο χαρακτηρισμός ως μικρών πιστωτών ακόμη και αυτών με σημαντικές οφειλές (π.χ. ύψους 1,5 εκατ. ευρώ) που είχε ως αποτέλεσμα να μένουν εκτός ρύθμισης και να επηρεάζουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Πλέον μειώνονται τα όρια αυτά, προς όφελος του αιτούντος οφειλέτη, καθώς θα μπορεί να βάλει στη ρύθμιση και απαιτήσεις άνω των 500 χιλιάδων ευρώ, προστατεύοντας παράλληλα τις τυχόν απαιτήσεις εργαζομένων και μικρο-προμηθευτών από αναδιάρθρωση.
Τέλος, υπάρχει πρόβλεψη, ώστε, κατά το δυνατόν, τα ανωτέρω να εφαρμόζονται και σε εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος τους αιτήσεις.
Αναλυτικά, δείτε την τροπολογία εδώ.
(πηγή: www.capital.gr)
