Συνήθης πρακτική για τους Έλληνες φορολογούμενους είναι η αποστολή εμβασμάτων στο εξωτερικό για την κάλυψη βιοποριστικών αναγκών εξαρτώμενων μελών (π.χ. σπουδές τέκνων στο εξωτερικό).
Απαιτείται, όμως ιδιαίτερη προσοχή, διότι όταν στο πλαίσιο ενός φορολογικού ελέγχου, από στοιχεία που έχουν περιέλθει στην διάθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, προκύπτει μεταφορά χρηματικών ποσών στο εξωτερικό (έμβασμα) κατά τη διάρκεια των ελεγχόμενων χρήσεων από τον ελεγχόμενο, τον/τη σύζυγο και τα προστατευόμενα μέλη αυτών (αρχικός δικαιούχος του λογαριασμού από τον οποίο εκταμιεύτηκε το έμβασμα) και διαπιστωθεί από τα υπόλοιπα στις 31/12 εκάστου έτους των τραπεζικών λογαριασμών σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού ότι ο τελικός αποδέκτης του εμβάσματος στο εξωτερικό είναι πρόσωπο διάφορο των αρχικών δικαιούχων του εμβάσματος, ο ελεγχόμενος πρέπει να παρέχει στοιχεία που να αποδεικνύουν την πορεία του εμβάσματος στο εξωτερικό, δηλ. σε ποιον λογαριασμό μεταφερθήκαν και για ποιο λόγο (π.χ., δανεισμός τρίτου, εξόφληση υποχρεώσεων στο εξωτερικό κ.λπ.). Τα ανωτέρω έχουν διευκρινισθεί με την ΠΟΛ. 1270/24.12.2013 («Μεθοδολογία Έμμεσων Τεχνικών Ελέγχου»).
Επιμέλεια: Επιστημονική ομάδα της ARTION με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη www.artion.gr
