Παρά την πληθώρα νέων ταινιών και αυτή η εβδομάδα διακρίνεται από κινηματογραφική άπνοια…
του Γιάννη Ζουμπουλάκη*
«Teen spirit» (ΗΠΑ, 2019).
Δραματική μουσική του Μαξ Μινγκέλα
Η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε μια ταλαντούχα, αγέλαστη τραγουδίστρια (Ελ Φάνινγκ) και τον Ρώσο «ατζέντη» της (Ζλάτκο Μπούριτς), βετεράνο τραγουδιστή της όπερας που πλέον παροπλισμένος ξημεροβραδιάζεται στα μπαρ, είναι ο παλμός αυτής της «μικρής» ταινίας. Το τραγούδι, τελικά, όπως και ο διαγωνισμός ταλέντου στον οποίο η κοπέλα θέλει να λάβει μέρος, είναι απλώς τα εργαλεία για την αφήγηση μιας ιστορίας πάνω σε μια κοπέλα που στο πρόσωπο του ατζέντη βλέπει τον πατέρα που ποτέ δεν γνώρισε. Γι’ αυτό και η ευαισθησία της ταινίας του Μαξ Μινγκέλα (γιου του σκηνοθέτη Αντονι Μινγκέλα που μάλιστα κάνει το ντεμπούτο του πίσω από την κάμερα), είναι τόσο γνήσια και αναγνωρίσιμη. Φυσικά, το τραγούδι (η Φάνινγκ τραγουδά η ίδια) έχει επίσης σημαντική την θέση στην ιστορία, όμως ο μελαγχολικός συνδυασμός του με τα δύο παραπάνω πρόσωπα είναι τελικά που συγκινεί και «ανεβάζει» μια ταινία που με πρωτότυπο τρόπο ακολουθεί τα χνάρια του μύθου «Ένα αστέρι γεννιέται».Βαθμολογία: 2 1/2
«Αγάπη είναι» («C’est Ça l’Amour», Γαλλία, 2018).
Οικογενειακό δράμα της Κλερ Μπερζέ
Τι σημαίνει τελικά «αγάπη»; Υπάρχει πραγματική αγάπη; Αυτά είναι ίσως τα ερωτήματα που κατά μία έννοια τίθενται στη νέα ταινία της Κλερ Μπερζέ (την γνωρίσαμε από το «Party girl»): παρακολουθούμε καταστάσεις που προκύπτουν ανάμεσα σε έναν πατέρα, τον Μάριο (πολύ καλός ο Βέλγος ηθοποιός Μπουλί Λανέρ) και τις δύο κόρες του τις οποίες είναι αναγκασμένος να μεγαλώσει μόνος από την στιγμή που η γυναίκα του τον εγκατέλειψε.
Ο Μάριο, ένας τροφαντός, αγέλαστος μα καλόψυχος δημόσιος υπάλληλος έχει βρεθεί σε αυτή την δυσάρεστη θέση χωρίς να το έχει επιδιώξει και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει αρμονία μέσα σε ένα σπίτι όπου η μεν μικρή κόρη του τού επιρρίπτει ευθύνες για την φυγή της μάνας της, η δε μεγάλη περνά φάση «ανεξαρτησίας». Αποδεικνύεται σπάνιο δείγμα στοργικού πατέρα, πρότυπο υπομονής και ψυχραιμίας, καθώς παρά τον κυκεώνα των προβλημάτων που υφίσταται (με την φρούδα κιόλας ελπίδα ότι η γυναίκα του κάποια στιγμή θα επιστρέψει) έχει επιλέξει το μισογεμάτο ποτήρι της ζωής αντί του μισοάδειου. Και αυτή ακριβώς είναι η διάθεση της ίδιας της ταινίας.Βαθμολογία: 2 1/2
«Το πραξικόπημα» («Anons», Τουρκία, 2018).
Κοινωνική ταινία του Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν
Αισθητικά μια ταινία με καλά στοιχεία ανάμεσά τους, η προσεγμένη sixties ατμόσφαιρα όπου ντεκόρ, κοστούμια και αντικείμενα – ένα πικ απ, μια γραφομηχανή, ένας ανεμιστήρας, ένα μπουκάλι Μαρτίνι κ.ο.κ.- αποκτούν την δική τους μυστηριώδη φωνή. Από πλευράς πλοκής όμως, κλασική περίπτωση ταινίας όπου για να καταλάβεις τι ακριβώς γίνεται θα πρέπει ή να περιμένεις πάρα πολύ, ή να έχεις διαβάσει από πριν την υπόθεση στο δελτίο τύπου. Στην ουσία το φόντο είναι η Τουρκία λίγο πριν από ένα από τα πολλά αποτυχημένα πραξικοπήματα που έχουν γίνει στην χώρα * το συγκεκριμένο στην δεκαετία του 1960. Τέσσερις πραξικοπηματίες έχουν αναλάβει την κατάληψη του εθνικού ραδιοφώνου και βλέπουμε πως χειρίζονται την κατάσταση κατά την διάρκεια μιας νύχτας. Ο σκηνοθέτης Μαχμούτ Φαζίλ Κοσκούν δεν ενδιαφέρεται τόσο για το ίδιο το πραξικόπημα όσο για την ανθρώπινη κατάσταση με το πραξικόπημα στο φόντο. Τέσσερις άνθρωποι περιφέρονται μέσα σε ατελείωτης διάρκειας μονοπλάνα, συζητούν, απειλούν, σκοτώνουν, πίνουν, τρώνε και προσπαθούν αμήχανα να καταλάβουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν (κι εμείς μαζί τους). Αξιοπερίεργο φιλμ αλλά ως εκεί… (παίζουν: Aλι Σεκινέρ Αλίτσι, Ταρχάν Καραγκόζ, Μουράτ Κιλίς κ.α.) Βαθμολογία: 2 1/2
«Ο αξιαγάπητος κύριος Τροχίδης» («Raoul Taburin a un Secret», Γαλλία, 2018).
Κομεντί του Πιέρ Γκοντό
Χιούμορ, νοσταλγία και μελαγχολία συνδυάζονται ανάλαφρα και ευπρόσωπα στην συμπαθέστατη αυτή «μικρή» γαλλική κομεντί με τον Βέλγο ηθοποιό Μπενουά Πελβούρ έκτακτο στον ρόλο του Ραούλ μηχανικού ποδηλάτων ο οποίος νιώθει ένοχος που ποτέ δεν κατάφερε να μάθει ο ίδιος ποδήλατο, κάτι που ήταν η μεγάλη επιθυμία του ταχυδρόμου πατέρα του (Γκρεγκορί Γκαντεμπουά).
Η ζωή του Ραούλ σε διάφορες φάσεις στο γραφικό χωριουδάκι όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και κατοικεί είναι γεμάτη από παράξενα μικροεπεισόδια τα οποία δίνουν στην ταινία χαρακτήρα. Οι έρωτες, οι γκάφες, η προσπάθεια να μάθει ποδήλατο, το κατά λάθος «λούπινγκ» του που τον έστειλε στο νερό. Αναπόληση, όνειρα που χάθηκαν αλλά και μια αισιοδοξία για το μέλλον με βάση το μυθιστόρημα του Ζαν-Ζακ Σεμπέ δημιουργού του πολύ πιο γνωστού ήρωα της γαλλικής επαρχίας «Μικρού Νικόλα». Τίποτε το αξέχαστο απλώς περνάμε καλά… Βαθμολογία: 2 1/2
Ο Κορσικανός» («Une vie violente», Γαλλία, 2017)
του Τιερί ντε Περέτι
Μέσα από την ιστορία ενός νεαρού, μέλους εθνικιστικής οργάνωσης των Κορσικανών ο οποίος αναγκάζεται να μεταναστεύσει στη Γαλλία προκειμένου να ξεφύγει από το βίαιο παρελθόν του, ο επίσης Κορσικανός σκηνοθέτης Τιερί ντε Περέτι καταδικάζει τις ολέθριες επιπτώσεις των δραστηριοτήτων των εθνικιστικών κινημάτων. Μόνο που η ιστορία της ταινίας παρότι ως θέμα μπορεί να κινήσει σχετικά το ενδιαφέρον, είναι φορτωμένη από πολιτικής φύσης, συγκεκριμένες ιστορικές λεπτομέρειες που δύσκολα μπορείς να ακολουθήσεις αν δεν γνωρίζεις καλά τα όσα συνδέουν την Κορσική με την Γαλλία. Βαθμολογία: 1 1/2
Προβάλλονται επίσης
-Αποκλειστικά στην ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ προβάλλεται η τρυφερή και συγκινητική αφρικανική ταινία του Λικαριόν Γουαινάινα «Σούπα μόντο» («Supa Modo», Kένυα/ Γερμανία, 2018 που εστιάζει στην περίπτωση μιας πιτσιρίκας (Στάισι Γουαγέρου) που πρόκειται να πεθάνει από μια ανίατη ασθένεια και «βλέπει» τον εαυτό της ως σούπερ ηρωίδα.Βαθμολογία: 2
-Στον ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ και στη ΔΙΑΝΑ η ελληνική ταινία «Η δεξιά τσέπη του ράσου» (2018) του Γιάννη Λαπατά, είναι το ταξίδι της στεγνωμένης και ψυχής ενός καλόγερου, που ακούει την δική του φωνή όταν καταρρέει και διαλύεται από μια «ταπεινή» για τους πολλούς αφορμή.Βαθμολογία: _
-Αποκλειστικά στο ΣΤΟΥΝΤΙΟ προβάλλεται το «Πορτρέτο της Τερέζα» («Retrato de Teresa») μια κουβανέζικη ταινία του 1979 (που δεν έχει ξαναπαιχτεί στην χώρα μας) στην οποία ο κατά βάση ντοκυμαντερίστας Πάστορ Βέγκα απεικονίζει τα προβλήματα των γυναικών στην Κουβά κατά τη διάρκεια της Επανάστασης.Βαθμολογία: _
-«Οι βράχοι της ελευθερίας» («Cliffs of Freedom», HΠA, 2019). Αισθηματική περιπέτεια εποχής του Βαν Λινγκ. Η ιστορία ενός άτυχου έρωτα μεταξύ μιας νεαρής Ελληνίδας χωριατοπούλας και ενός Τούρκου αξιωματικού (Τάνια Ρέιμοντ – Γιαν Ουντίν), κατά την αυγή του πολέμου για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, το 1821.Βαθμολογία: _
Βαθμολογία 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη
*Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης είναι κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα
το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
