Η τριετής απουσία της μητέρας -λόγω της καριέρας της- από τη καθημερινότητα του ανηλίκου έδωσε την ευκαιρία στον πατέρα να αναπτύξει με το παιδί του έναν στενό ψυχικό δεσμό. Έτσι, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών προχώρησε σε μία απόφαση διαφορετική από τις συνηθισμένες στη χώρα μας μετά από διαζύγιο.
Σύμφωνα με αυτή ανατίθεται η επιμέλεια ανήλικου αγοριού στον πατέρα του ενώ η πρώην σύζυγός του και μητέρα του παιδιού, υποχρεούται να καταβάλει διατροφή.
Η απόφαση του δικαστηρίου ελήφθη με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του παιδιού και τη ψυχική του ισορροπία.
Πρόκειται για μια από τις σπάνιες φορές που το δικαστήριο αρνείται την επιμέλεια στην μητέρα του παιδιού, παρόλο που της αναγνωρίζει την ακεραιότητα της ως γονέας και στοργική μητέρα. Ωστόσο, όπως αναφέρει το dikastiko.gr για την απόφαση, ιδιαίτερη βαρύτητα είχε το ότι ο πατέρας «περιβάλει το παιδί του με αγάπη και στοργή, επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον για τις ανάγκες του, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ανάπτυξης του, ασχολείται με την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία του, φροντίζει για την καλύτερη ψυχοσωματική και διανοητική του ανάπτυξη, ενώ δεν δημιουργεί προσκόμματα στην επικοινωνία του ανηλίκου με την μητέρα του».
Να σημειωθεί ότι ο εναγόμενος πατέρας, έχει δημιουργήσει νέα οικογένεια και ένα δεύτερο παιδί,. Στο αγοράκι δίνεται η ευκαιρία να ζει με το ετεροθαλή αδερφάκι του, πλησίον των παππούδων του από τη πατρική του γραμμή, και να διατηρεί φιλίες και γνωριμίες στην περιοχή διαμονής του, ώστε είναι προτιμότερο να μην αλλάξει περιβάλλον και να μην διαταραχθεί η υπάρχουσα κατάσταση
«Το αληθινό συμφέρον του όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές του ανάγκες, επιβάλλει η επιμέλεια αυτού να ανατεθεί στον ενάγοντα πατέρα» λέει το δικαστήριο και εξηγείται: Η σύζυγος του τελευταίου δεν εργάζεται πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να επιφορτιστεί και τα έξοδα της δίκης, διαμένει σε μισθωμένη κατοικία, βαρύνεται με την εξόφληση δανείου, έξοδα και δεύτερου τέκνου κ. ά.
Απόλυτη ενσωμάτωση με τη νέα του οικογένεια
Σύμφωνα πάντα με το dikastiko.gr στο δικαστήριο – προκειμένου να αποδειχθεί πόσο το αγοράκι έχει ενσωματωθεί στην καινούργια του οικογένεια- προσκομίστηκαν ζωγραφιές του παιδιού με την οικογένεια του, στις οποίες απεικονιζόταν και η μητριά του. Η τελευταία που δεν εργάζεται είχε χρόνο να αφιερώσει στον ανήλικο και να καλλιεργήσει καλή σχέση και εποικοδομητική για αμφότερους, με συνεχής επαφές καθημερινά με το ανήλικο, σχολικές εορτές κλπ που ήταν αναγκαία λόγω του γάμου της με τον πατέρα του ανηλίκου. Παρόλο που η βιολογική του μητέρα διατηρεί επικοινωνία μαζί του, του δείχνει αγάπη και στοργή το φροντίζει και το επιμελείται τις ημέρες που το έχει μαζί της, ενδιαφέρεται για αυτόν, η καριέρα της δεν της επιτρέπει να ζει μαζί του καθώς απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα από τη δουλειά της, δεν έχει κάποιο συγγενικό πρόσωπο κοντά της να ασχολείται με το παιδί τις ώρες που εκείνη εργάζεται και η αγωγή της απορρίφθηκε από το δικαστήριο ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Το δικαστήριο ως εκ τούτων, υποχρεώνει τη μητέρα να καταβάλει μηνιαία διατροφή στο παιδί της περίπου 300 ευρώ, καθώς εκείνη έχει πολύ μεγαλύτερες μηνιαίες αποδοχές από τον πατέρα που ενίοτε είναι και άνεργος.
