Με ολοένα και περισσότερες προϋποθέσεις και «κόφτες» θα εμπλουτίζονται από εδώ και στο εξής τα μέτρα στήριξης που θα εφαρμοστούν, σε μια προσπάθεια όλοι οι πόροι να διοχετευτούν στοχευμένα στους επαγγελματίες, στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά που θα έχουν υποστεί πιο έντονα τις συνέπειες της κρίσης.
Η επιδότηση των παγίων δαπανών θα αφορά τις επιχειρήσεις που θα έχουν φορτωθεί ζημίες μέσα στην πανδημία, οι οποίες μάλιστα θα συνδυάζονται με σημαντική μείωση τζίρου. Το δικαίωμα στις αναστολές συμβάσεων εργασίας –άρα ανάληψης από το κράτος του μισθολογικού κόστους– ήδη αναγνωρίζεται σε κλάδους που έχουν σημαντική μείωση εσόδων, ενώ σταδιακά τα κριτήρια θα «σφίξουν» ώστε η διερεύνηση να γίνεται σε επίπεδο επιχείρησης: δικαίωμα δηλαδή αναστολής συμβάσεων εργασίας θα έχουν επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα έχουν σημαντική μείωση εσόδων και όχι επιχειρήσεις που έχουν συγκεκριμένο ΚΑΔ πληττόμενου.
Η επιδότηση των επιχειρηματικών δανείων μέσω του προγράμματος «Γέφυρα 2» θα προϋποθέτει ότι για να καταστεί κάποιος δικαιούχος θα πρέπει να τεκμαίρεται ότι είναι πληττόμενος αλλά και βιώσιμος –κάτι που σημαίνει ότι θα εξαιρούνται όσοι είχαν εγκαταλείψει την προσπάθεια εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους πριν ξεσπάσει η πανδημία–, ενώ παρεμβάσεις ώστε να φτάσει περισσότερο χρήμα στα ταμεία των επιχειρήσεων που παραμένουν κλειστές επί μακρόν θα γίνουν και στην επόμενη φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής.
Με βάση αυτές τις επιλογές δρομολογούνται τα εξής:
2. Στην 6η φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής, ο προϋπολογισμός θα περιοριστεί περίπου στα 800-900 εκατ. Πιθανή περαιτέρω αύξηση θα «χρηματοδοτηθεί» και με τους πόρους που… περίσσεψαν από την 5η φάση, καθώς αυτή δεν θα «πιάσει» τελικώς τον προϋπολογισμό του 1,5 δισ. ευρώ. Το οικονομικό επιτελείο κρατάει κλειστά χαρτιά για τους όρους και τις προϋποθέσεις της 6ης φάσης, ωστόσο θα επιδιωχθεί να υπάρξει ειδική μέριμνα για τις επιχειρήσεις που παραμένουν κλειστές για μακρύ χρονικό διάστημα (εστίαση, πολιτισμός, ψυχαγωγία, αθλητισμός).
Η λήψη πρόσθετων περιορισμών για το λιανεμπόριο δημιουργεί νέο «πονοκέφαλο» στο οικονομικό επιτελείο, καθώς διευρύνει τις συνολικές απώλειες τζίρου που θα καταγραφούν μέσα στο πρώτο δίμηνο της φετινής χρονιάς. Το διάστημα Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου αναμένεται να αποτελέσει και την περίοδο αναφοράς για την 6η φάση της επιστρεπτέας.
3. Το πρόγραμμα «Γέφυρα 2» αναμένεται ότι θα έχει προϋπολογισμό της τάξεως των 300-400 εκατ. ευρώ, αλλά οι όροι βάσει των οποίων θα επιδοτούνται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προκειμένου να αποπληρώσουν τα επιχειρηματικά τους δάνεια επί 9 μήνες, θα είναι αυστηροί: οι επαγγελματίες θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι έχουν πληγεί από την πανδημία, ενώ θα αποκλείονται από την επιδότηση όσες επιχειρήσεις δεν παρουσίαζαν εικόνα βιωσιμότητας πριν ξεσπάσει η πανδημία. Πέρα από τα οικονομικά μεγέθη, θα αναζητούνται και τα στοιχεία για τα υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών, καθώς θα ζητείται άρση τραπεζικού απορρήτου.
4. Το πρόγραμμα της επιδότησης των παγίων δαπανών θα είναι το τελευταίο που θα τεθεί σε εφαρμογή σε αυτή τη φάση, καθώς με αυτό θα επιδιωχθεί να καλυφθούν όσοι δεν μπόρεσαν να χρηματοδοτηθούν επαρκώς από τις επιστρεπτέες προκαταβολές. Για τη σωστή εφαρμογή, θα ζητηθεί από τις εταιρείες να κάνουν μια πρώτη αποτύπωση όλων των οικονομικών μεγεθών του 2020 πριν ξεκινήσει η διαδικασία υποβολής των φορολογικών δηλώσεων. Δεδομένου ότι θα μπορούν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα μόνο ζημιογόνες εταιρείες με σημαντική μείωση εσόδων (της τάξεως του 30%), οι ενδιαφερόμενοι θα κληθούν να καταγράψουν αναλυτικά όλα τα στοιχεία των δαπανών και όχι μόνο τις πάγιες δαπάνες. Για τον υπολογισμό της οικονομικής ενίσχυσης θα συνυπολογίζονται όλα τα χρήματα που έχουν (ή θα έχουν) αποδοθεί στις επιχειρήσεις μέχρι την ενεργοποίηση του μέτρου. Η ενίσχυση θα υπολογίζεται ως ποσοστό επί των παγίων δαπανών που δεν θα έχουν καλυφθεί από άλλα μέτρα στήριξης. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό θα γνωστοποιηθεί αφού ολοκληρωθεί η υποβολή των δηλώσεων με τα στοιχεία, καθώς θα πρέπει να προσαρμοστεί με βάση τον διαθέσιμο προϋπολογισμό του μέτρου, ο οποίος θα κινείται στην περιοχή των 400-500 εκατ. ευρώ. Επίσης, ο συντελεστής επιδότησης μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα και με την έκταση των ζημιών που έχει επωμιστεί κάθε επιχείρηση.
«Πονοκέφαλος» η στήριξη της εστίασης
Σε μεγάλο «πονοκέφαλο» εξελίσσεται για την κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο η στήριξη της εστίασης, ενός κλάδου εντάσεως εργασίας –κάτι που σημαίνει ότι διακυβεύονται δεκάδες χιλιάδες θέσεις απασχόλησης– με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αλλά και έντονη διαφοροποίηση στο εσωτερικό του όσον αφορά τη ζημία που έχει υποστεί η κάθε επιχείρηση από το παρατεταμένο «λουκέτο».
Την Παρασκευή, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την παράταση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ για τον σερβιριζόμενο καφέ μέχρι και το τέλος Σεπτεμβρίου, μέτρο που «αγγίζει» κατά κύριο λόγο τις καφετέριες. Αναφέρθηκε στην παράταση του μέτρου της αναστολής των συμβάσεων εργασίας αλλά και στην κάλυψη των παγίων δαπανών, μέτρο που όμως θα ισχύσει για όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως κλάδου. Επίσης, κατέστη σαφές ότι θα υπάρχει ενίσχυση της εστίασης στο πλαίσιο της 6ης επιστρεπτέας προκαταβολής, ενώ ο υπουργός Ανάπτυξης δήλωσε για μία ακόμη φορά ότι επιδιώκεται να υπάρξει ένας νέος γύρος χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ, προφανώς για να προχωρήσουν επενδύσεις.
Τα στοιχεία που παρουσίασε το υπουργείο Οικονομικών δείχνουν ότι η εστίαση έχει λάβει από την επιστρεπτέα προκαταβολή ποσό ύψους 1,9 δισ. ευρώ, το οποίο εμφανίζεται να καλύπτει την «ονομαστική» μείωση τζίρου που έχει καταγραφεί μέσα στο 2020 (η μείωση αυτή φαίνεται από τις δηλώσεις ΦΠΑ να ανέρχεται περίπου στα 2-2,2 δισ. ευρώ και να φτάνει στο ποσοστό του 35%).
Ενώ όμως στα χαρτιά οι επιχειρήσεις του κλάδου φαίνονται να έχουν καλύψει τις απώλειες μέσω της επιστρεπτέας προκαταβολής, η πραγματικότητα για χιλιάδες επιχειρήσεις του κλάδου είναι εντελώς διαφορετική. Οταν επιχειρηματίες μιλούν για απώλειες εσόδων, δεν έχουν στο μυαλό τους μόνο τα ποσά που έχουν καταγραφεί στις ταμειακές μηχανές αλλά και τον τζίρο που δεν αποτυπώνεται παντα στις φορολογικές δηλώσεις. Από την άλλη, το κράτος ενισχύει με βάση τα δηλωμένα στοιχεία και εκεί δημιουργείται η διαφορά όσον αφορά την προσέγγιση της κάθε πλευράς για το πόσο επαρκής ή όχι είναι η οικονομική στήριξη που παρέχεται.
Από την άλλη, και εντός των κόλπων της εστίασης, υπάρχουν παραδείγματα τεράστιας καταστροφής με μηδενικό τζίρο επί σειρά μηνών αλλά και βιώσιμης λειτουργίας μέσω του delivery (επίσης υποδηλωμένου σε αρκετές περιπτώσεις), γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολο τον σχηματισμό ξεκάθαρης εικόνας.
