Όχι δεν είμαι ειδικός και δεν έχω επίσης καμία πρόθεση να τον παραστήσω…
Ζω τα ίδια πράγματα με τους συμπολίτες μου, στο ίδιο περιβάλλον, διαβάζω “νούμερα” και με κουράζει η ακατάσχετη πολυλογία, ειδικών και μη.
Μπορεί να ακούγεται άκομψα η λέξη “νούμερο” όταν αναφέρεται σε ανθρώπους και στη ζωή τους, αλλά τη φαντασία μου την εξαντλώ σε διαφορετικά πράγματα, μιας και τα “νούμερα” δεν διαθέτουν καθόλου από δαύτη.
Ο λόγος στη στατιστική της πανδημίας και στις απορίες που γεννιούνται διαβάζοντας τους πίνακες που παρακολουθώ στο μεγαλύτερο διάστημα αυτού του εφιάλτη, στη Χώρα μου, στον Πλανήτη.
Η αρχική μου πεποίθηση – που συνεχίζει να υφίσταται- ήταν ότι στη σοβαρή αυτή κατάσταση που βιώνουμε, ήταν και είναι κύριο όλοι εμείς που είμαστε οι αποδέκτες της πληροφορίας και κυρίως των όποιων οδηγιών & αποφάσεων, να αισθανθούμε εμπιστοσύνη στις Αρχές της Πολιτείας που κλήθηκαν να αναλάβουν το συντονισμό και τη διαχείριση της πανδημίας αρχικά στην Ελλάδα και γενικότερα σε όλον τον κόσμο.
Στις δημοκρατικές Πολιτείες, ως Αρχή ορίζεται η εκλεγμένη κυβέρνηση από τους Πολίτες της Χώρας, αυτή δηλαδή που στα “καλά” και στα “κακά”, έχει την ευθύνη των αποφάσεων & των επιλογών και τελικά κρίνεται εκ του αποτελέσματος.
Πάμε λοιπόν στα “νούμερα”, για να ανιχνεύσουμε το αποτέλεσμα αυτών των αποφάσεων & των επιλογών…
Για το 1ο lockdown (Από 23/03/2020 έως 04/05/2020) τα αποτελέσματα φαντάζουν καλά, αφού “βγαίνουμε” στις 04/05 με τα νέα επιβεβαιωμένα εργαστηριακά κρούσματα της νόσου να είναι 6. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων να ανέρχεται σε 2.632. Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 να είναι 2, ενώ από την έναρξη της επιδημίας είχαν καταγραφεί συνολικά 146 θάνατοι. Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονταν διασωληνωμένοι ήταν 35. (Ημερήσια έκθεση επιδημιολογικής επιτήρησης λοίμωξης από το νέο κορωνοϊό (COVID-19) Δεδομένα ΕΟΔΥ έως 04 Μαΐου 2020, ώρα 15:00)
Και 10 ημέρες μετά...
Τα νέα επιβεβαιωμένα εργαστηριακά κρούσματα της νόσου είναι 40.
Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων ανέρχεται σε 2.801(ημερήσια μεταβολή +1.4%). Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 4, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 160 θάνατοι.
Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι είναι 23.
(Ημερήσια έκθεση επιδημιολογικής επιτήρησης λοίμωξης από το νέο κορωνοϊό (COVID-19)
Δεδομένα ΕΟΔΥ έως 15 Μαΐου 2020, ώρα 15:00)
Τα “νούμερα” εδώ, μας χαρίζουν ελπίδες και εκ του αποτελέσματος διαφαίνεται μια επιτυχής διαχείριση, παρόλο που κάποιοι περίεργοι (ξέρετε αυτοί οι μόνιμα “μίζεροι”) μιλούν για αναγκαιότητες που υπάρχουν, όπως η άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ, η αποσυμφόρηση του συνωστισμού στα ΜΜΜ, η ιδιαίτερη προσοχή που πρέπει να δοθεί στο άνοιγμα του τουρισμού και η περαιτέρω γενικότερη προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού, μήπως τυχόν το “κακό” επιστρέψει από το Φθινόπωρο…
Και να που ήρθε το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας μαζί…
Υποδεχόμενοι όμως την Άνοιξη, μπροστά στο επερχόμενο “άνοιγμα”, αφού πια έχουμε συμπληρώσει 175 ημέρες (Από 07/11/2020 έως 30/04/2021) ενός “ελαφρού” lockdown και 79 ημέρες (Από τις 11/02/2021 έως 30/04/2021) ενός “σκληρού” lockdown, ίσως θα πρέπει να δούμε την εικόνα.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Η πιο θλιβερή εικόνα, που δεν επιδέχεται κανένα σχόλιο…
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
“Κάτι” τραβά την ανηφόρα…
ΠΙΝΑΚΑΣ 3
Μια αρνητική θετικότητα…
ΠΙΝΑΚΑΣ 4
Άλλη μια θλιβερή πραγματικότητα…
ΠΙΝΑΚΑΣ 5
Η ελπίδα!
Κρατώ την ελπίδα του τελευταίου Πίνακα, για να μη φέρω στη μνήμη μου τις δηλώσεις εγχώριων και ευρωπαίων ιθυνόντων περί εκατομμύριων εμβολιασμών στους δυο πρώτους μήνες του χρόνου…
Όχι στη λογική του “τέλος καλό, όλα καλά…”, αλλά γιατί έχω ανάγκη από την ελπίδα και γιατί 10.381+ χαμένοι συνάνθρωποι μας, δεν θα μπορέσουν να “ξεπεραστούν”…
Απορώ πως μπορεί 6 μήνες lockdown από τους οποίους τους 3 τελευταίους “σκληρό”, μας οδήγησαν εδώ και η Πολιτεία δεν μπόρεσε να δει κανένα λάθος δικό της, παρά μόνο εκείνα των Πολιτών που ευθύνονται εν τέλει για όλα…
Θυμώνω με την πολυλογία, την πολυγλωσσία ειδικών και μη, και με την αντιφατικότητα σε πολλές περιπτώσεις, των μηνυμάτων που εκπέμπαν και που εκπέμπουν…
Αγανακτώ με την ιδεοληψία των κυβερνώντων, να μην επενδύσουν σε ανθρώπους και μέσα δημόσιου συμφέροντος, ώστε να αντιμετωπιστεί ο εφιάλτης…
Απορώ, θυμώνω και αγανακτώ, με όσους συμπολίτες μου ξέχασαν, την κοινωνική ευθύνη και αλληλεγγύη τους, απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας είτε συνωμοσιολογώντας, είτε αδιαφορώντας…
Όχι η ευθύνη δεν είναι ισομερής, διότι η Αρχή που θα έπρεπε να εμπνέει και να πράττει, στην πιο δύσκολή περίσταση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, “Εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής”!
Και τώρα το “άνοιγμα” φαντάζει μονόδρομος μπροστά στο κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο, με τις χειρότερες δυνατές συνθήκες, με το δασκαλίστικο & τιμωρητικό ύφος να κυριαρχεί και με ελπίδα το εμβόλιο και μόνο…
Η ελπίδα δεν μου στερεί το δικαίωμα της απορίας, του θυμού και της αγανάκτησης, από την ανάγνωση των “νούμερων” και κρίνω τελικά… Εκ του αποτελέσματος!
Τάσος Σακελλαρόπουλος
ΥΓ. Ο καθένας και η καθεμία ας διαβάσει κατά το δοκούν τα “νούμερα”, ας παραθέσει και άλλα και ας αναζητήσει και επιχειρήματα του τύπου “Παντού στο κόσμο, τα ίδια έγιναν, τι να κάνουμε;”…
Αν ο σύγχρονος κόσμος “έκανε τα ίδια παντού” , δεν με πείθει ώστε να τον αποδεχθώ.
Το άρθρο απηχεί τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος και δεν απηχεί κατ’ ανάγκη, τις απόψεις της ομάδας “ForolinΕυζήν” και του Foroline.gr.
