Μια σημαντική μελέτη του Πανεπιστημίου του Harvard (Harvard Medical School) η οποία ονομάζεται “Study of Adult Development” που διήρκεσε 75 χρόνια ξεκινώντας από το 1938 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2015, θέτει ένα σημαντικό ερώτημα:
Τι μας κάνει αληθινά ευτυχισμένους; Είναι το χρήμα, η επιτυχία, η δόξα, η ασφάλεια, η περιπέτεια;
Τα αποτελέσματα της ανακοινώθηκαν από τον καθηγητή Dr. Robert Waldinger στο TeDX («What makes a good life? Lessons from the longest study on happiness»),και καταλήγει ότι όλοι οι προαναφερθέντες παράγοντες δεν συντελούν στην ευτυχία.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η http://www.huffingtonpost.gr/
Σε αυτή την απαιτητική, χρονοβόρα και κοστοβόρα έρευνα, συμμετείχαν Επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων (ιατροί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, στατιστικολόγοι, κλπ) κάτω από την επίβλεψη του Harvard Medical School. Οι ερευνητές διαπίστωσαν τα εξής:
Ο πιο σημαντικός παράγοντας ευτυχίας, ισορροπίας του ανθρώπου είναι οι καλές διαπροσωπικές, ανθρώπινες σχέσεις.
Όταν οι σχέσεις είναι καλές ευνοούν την καλή ποιότητα ζωής καθώς και την ισορροπία και πρόοδο. Αντίθετα αποδείχθηκε ότι η μοναξιά είναι παράγοντας κακής ποιότητας ζωής. Η έρευνα έδειξε ότι τα άτομα που έχουν στενές και καλές σχέσεις με την οικογένειά τους, τους φίλους τους και τον κοινωνικό τους περίγυρο δεν είναι μόνο πιο ευτυχισμένα και ισορροπημένα, αλλά έχουν και καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία. Αντίθετα τα άτομα που είναι απομονωμένα και βιώνουν έντονα την μοναξιά είναι λιγότερο ισορροπημένα και η υγεία τους επιδεινώνεται ιδιαίτερα μετά από τη μέση ηλικία. Η έρευνα διαπιστώνει ότι τα μοναχικά άτομα πεθαίνουν πιο νωρίς και αναπτύσσουν έντονες ψυχοσωματικές ασθένειες!
Η ποιότητα των σχέσεων είναι πιο καθοριστικός παράγοντας από την ποσότητα των σχέσεων.
Η έρευνα απέδειξε ότι δεν αρκεί το άτομα να έχει πολλές αλλά κενές σχέσεις, αλλά την ευτυχία και υγεία την διασφαλίζουν οι ποιοτικές σχέσεις, έστω και αν είναι λίγες. Άρα η ποιότητα των σχέσεων είναι πιο σημαντική από την ποσότητα των σχέσεων. Π.χ. παρατηρήθηκε ότι η υγεία των ανθρώπων που έζησαν ένα δύσκολο γάμο ήταν πολύ επιβαρυμένη από άλλους που είχαν πιο ισορροπημένες διαπροσωπικές σχέσεις. Επίσης διαπιστώθηκε ότι και η ειλικρίνεια και η αυθεντικότητα στις σχέσεις παίζει σημαντικό ρόλο. Αποδείχθηκε ότι ζευγάρια που ακολούθησαν τον δρόμο του διαζυγίου αντί να επιβιώνουν σε ένα νοσηρό γάμο, είχαν καλύτερη ψυχοσωματική υγεία. Άρα ένα διαζύγιο αποδείχθηκε λιγότερο επιβαρυντικό για την υγεία από ότι μια κακή μακροχρόνια σχέση.
Οι καλές σχέσεις αποδείχθηκαν ευεργετικές για την ψυχή και το μυαλό αλλά και το σώμα.
Οι ιατροί του Harvard Medical School απέδειξαν ότι τα ζευγάρια που είχαν καλές σχέσεις και στήριζαν ο ένας τον άλλο και μπορούσαν να υπολογίσει ο ένας τον άλλο σε ενδεχόμενη δυσκολία, είχαν καλύτερη υγεία σε όλα τα επίπεδα: καλύτερη μνήμη, λιγότερα καρδιακά προβλήματα, καλύτερο ανοσοποιητικό σύστημα κλπ. Άρα και η υγεία των ατόμων στηρίζεται στις καλές διαπροσωπικές σχέσεις.
Σήμερα η έρευνα συνεχίζεται με τους απογόνους των συμμετεχόντων και το επόμενο στάδιο είναι να μελετηθεί εάν η ευτυχία επηρεάζεται από την εκπαίδευση και από τους γονείς. Μελλοντικά θα μελετηθεί ο παράγοντας κατά πόσο το οικογενειακό περιβάλλον και οι σχέσεις των γονέων μεταξύ τους παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ευτυχία και ισορροπία των ατόμων. Αν και περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα από τα δεύτερο στάδιο της έρευνας, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια από την επιστημονική και πρακτική μας εμπειρία να καταλήξουμε στη 4η διαπίστωση:
Ότι η σχέση των γονέων λειτουργεί σαν καθρέπτης για την ψυχολογική υγεία των παιδιών.
Οι γονείς που έχουν μια καλή, ουσιαστική και ειλικρινή διαπροσωπική σχέση μεταξύ τους, λειτουργούν σαν ένα θετικό ουσιαστικό πρότυπο για τα παιδιά τους, αντίθετα αυτοί που έχουν αρνητική ή προσποιητή σχέση λειτουργούν σαν αρνητικό παράδειγμα που στιγματίσει τα παιδιά για όλη τους τη ζωή!
Τα παιδιά καθορίζονται και αντικαθρεπτίζονται από τη σχέση των γονέων τους. Επηρεασμένοι από την έρευνα του Dr. David Elkind, καθηγητή του Harvard και συγγραφέα των πολύ σημαντικών βιβλίων “Ties that stress: the new family in balance” και “The Ηarried child”, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η διαπροσωπική σχέση των γονέων παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, ασφάλεια και ισορροπία των παιδιών.
- Στη μελέτη αυτή παρατηρήθηκαν οι ζωές 724 συμμετεχόντων, από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, από διαφορετικές φυλές και με ποικίλα μορφωτικά επίπεδα. Σε αυτή την έρευνα εξετάσθηκαν άνθρωποι, πολλοί μορφωμένοι και μη, πολύ πλούσιοι και μη, επαγγελματικά καταξιωμένοι και μη. Η έρευνα συμπεριελάμβανε από προέδρους των ΗΠΑ, (όπως ο John F. Kennedy), μέχρι απλούς ανειδίκευτους εργάτες. Στην έρευνα συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες.
- Η μεθοδολογία περιελάμβανε ερωτήσεις, παρατηρήσεις, συνεντεύξεις αλλά και ιατρικές εξετάσεις (από απλές εξετάσεις αίματος μέχρι μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου), χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και αποτελέσματα από νεκροψίες…Τα άτομα της έρευνας παρατηρήθηκαν επί 75 χρόνια σε μία Longitudinal Study, όπου εξετάσθηκαν παράγοντες όπως: η καταγωγή τους, οι συνθήκες της ζωής τους, η εργασία τους, η υγεία τους, οι διαπροσωπικές, οι οικογενειακές και οι επαγγελματικές τους σχέσεις, οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, η τάση και φιλοσοφία ζωής τους κτλ.
Πηγή : http://www.huffingtonpost.gr/
