Ως γενικά έξοδα διαχειρίσεως νοούνται, οι παραγωγικές γενικά δαπάνες των επιχειρήσεων, δηλαδή οι δαπάνες οι οποίες, ενόψει του σκοπού για τον οποίο διατίθενται και των εκάστοτε ειδικών συνθηκών, συμβάλλουν, κατά βάση, στη διεύρυνση των εργασιών των επιχειρήσεων και στην αύξηση του εισοδήματός τους, μη επιτρεπόμενου στη φορολογική αρχή και τα διοικητικά δικαστήρια του ελέγχου της σκοπιμότητας ή του προσήκοντος μέτρου των δαπανών αυτών, τα οποία, ως εκ τούτου, οφείλουν να ερευνούν κατ’ ουσία, εάν σε κάθε περίπτωση προκύπτει η αιτία, και περαιτέρω, η παραγωγικότητα των δαπανών, καθώς και εάν η καταβολή των αντιστοίχων ποσών αποδεικνύεται από νόμιμα παραστατικά έγγραφα. Εξάλλου, στην έννοια των γενικών εξόδων διαχειρίσεως εμπίπτουν, κατά την ως άνω διάταξη, όχι μόνο οι δαπάνες που καταβάλλονται δυνάμει νόμιμης ή συμβατικής υποχρεώσεως, αλλά και οι καταβαλλόμενες οικειοθελώς, εφόσον είναι κατά τα ανωτέρω παραγωγικές.(
ΣτΕ 1602/2011).
Οι επιχειρήσεις στη προσπάθειά τους να αυξήσουν τις πωλήσεις τους προχωρούν σε συμφωνίες με τους πελάτες τους για την προώθηση των πωλήσεων των αναλώσιμων που εμπορεύεται, καθόσον μόνον αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα μηχανήματα που παραχωρούνται, στην κάθε δε σύμβαση υπάρχει όρος, που προβλέπει ότι, σε περίπτωση κατά την οποία ο λήπτης των μηχανημάτων παύσει να προμηθεύεται τα αναλώσιμα από αυτήν, η σύμβαση λύνεται αυτοδικαίως. Το μέτρο αυτό είναι σύνηθες και εφαρμόζεται κατά κόρον στην αγορά. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η παραχώρηση ιατρικών μηχανημάτων αιμοκάθαρσης, αξονικού τομογράφου κλπ.Η παραχώρηση της χρήσης των μηχανημάτων αυτών γίνεται χωρίς αντάλλαγμα, αλλά με την ανάληψη της υποχρέωσης από τους λήπτες να αγοράζουν από την επιχείρηση τα αναλώσιμα, που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία τους. Το κόστος αγοράς μηχανημάτων, που η επιχείρηση στη συνέχεια χρησιδανίζει σε επιχειρήσεις – πελάτες της με σκοπό να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τον εφοδιασμό τους με προϊόντα αυτής, υπόκειται σε απόσβεση σύμφωνα με τις διατάξεις του
Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Στην περίπτωση αυτή δεν εμπίπτουν τα μηχανήματα και ο εξοπλισμός γενικά που χρησιδανίζουν οι επιχειρήσεις σε άλλες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης διαγνωστικών κέντρων, κλινικών ή θεραπευτηρίων (
ΠΟΛ.1056/2007). Εκτός των αποσβέσεων εκπίπτουν και τα λοιπά έξοδα αγοράς και συντήρησης των μηχανημάτων, ασφάλιστρα, όπως και τόκοι δανείων που λήφθηκαν για την απόκτησή τους.
Δαπάνη αποσβέσεων μηχανημάτωνΗ πρόσφατη απόφαση του
ΣτΕ 161/2021 έκρινε ως παραγωγική και εκπεστέα τη δαπάνη των αποσβέσεων της επιχείρησης που χρησιδάνεισε ιατρικά μηχανήματα. Η ίδια απόφαση έκρινε ότι, εκπίπτουν υπό προϋποθέσεις οι δαπάνες που πραγματοποιεί μία επιχείρηση «για την οργάνωση» ενημερωτικών ημερίδων και συναντήσεων για τους εργαζομένους ή τους πελάτες της, υπολαμβάνοντας ότι οι δαπάνες δεν εκπίπτονται όταν οι συναντήσεις οργανώνονται από τρίτους.
Ειδικότερα, εκπίπτουν τα έξοδα για τη παρουσία στελεχών και υπαλλήλων της επιχείρησης (ιατρικών επισκεπτών) σε επιστημονικά ιατρικά συνέδρια, που διεξάγονται σε διάφορους χώρους (ξενοδοχεία κ.λπ.), λόγω της φύσης και του αντικειμένου της δραστηριότητάς της, παρίσταται επιβεβλημένη κατά την εμπορική πρακτική και τα συναλλακτικά ήθη, καθόσον έρχονται σε άμεση επαφή με τον ιατρικό κόσμο, ενημερώνονται από τους γιατρούς για τις τρέχουσες εξελίξεις και τους ενημερώνουν για τα προϊόντα της επιχείρησης. Στο πλαίσιο αυτό, η επιχείρηση, που επιβαρύνεται με έξοδα για τη συμμετοχή της στα συνέδρια αυτά, όπως αεροπορικά εισιτήρια, έξοδα διαμονής και διατροφής, εγγραφής στα συνέδρια, ενοικιάσεις χώρων και κατασκευή stands. Από τα προαναφερθέντα τεκμαίρεται, ότι, η συμμετοχή επιχείρησης σε ιατρικά συνέδρια με αντικείμενο σχετικό με τα ιατρικά προϊόντα που εμπορεύεται, αποσκοπεί στη διεύρυνση των εργασιών και προάγει τα οικονομικά της συμφέροντα, ενώ, σε κάθε περίπτωση, η σκοπιμότητα των δαπανών αυτών εκφεύγει του ελέγχου τόσο της φορολογικής αρχής, όσο και των διοικητικών δικαστηρίων, όσον αφορά τη σκοπιμότητα και το προσήκον μέτρο των δαπανών.
Δαπάνες συνεδρίων
Επίσης, σύμφωνα με την απόφαση ΣτΕ 1329/2020 δεν τίθεται ως προϋπόθεση η έγκριση του συνεδρίου από τον Ε.Ο.Φ. για την έκπτωση των δαπανών συνεδρίων και εκδηλώσεων από φαρμακευτικές εταιρίες από τα ακαθάριστα έσοδα. Οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση της έκπτωσης δαπανών φαρμακευτικής επιχείρησης όπως έξοδα συμμετοχής, μετακίνησης, διαμονής, διατροφής ατόμων ασχολούμενων επαγγελματικά με την υγεία σε συνέδρια στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό και για οργάνωση και παρουσίαση εκδηλώσεων, τίθενται από τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και την εν γένει φορολογική νομοθεσία και όχι από διατάξεις νόμων που δεν είναι φορολογικοί, όπως οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 31 του ν. 1316/1983 και της ΥΑ Α6/10983/1985. Άρα, επιτρέπεται η κάλυψη από φαρμακευτικές εταιρείες των εξόδων φιλοξενίας ιατρών που συμμετέχουν σε συνέδρια στο εσωτερικό ή το εξωτερικό, τα οποία διοργανώνονται ή χρηματοδοτούνται από τις ίδιες και ότι εξακολουθεί να ισχύει η υποχρέωση των οργανωτών ή χορηγών ιατρικών συνεδρίων και εκδηλώσεων για λήψη προηγούμενης άδειας έγκρισης από τον ΕΟΦ.
