Η παραγραφή των χρήσεων με παραδείγματα… (H νέα απόφαση)

Η απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 21/09/2017, έδωσε σε μεγάλο βαθμό ουσιαστική λύση στο θέμα της τελικής παραγραφής των παλαιοτέρων χρήσεων, που χρόνια τώρα απασχολεί φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και εταιρείες.

Νέο Διαβάστε και κατεβάστε επίσης και τον Σχετικό Πίνακα.

Τις λεπτομέρειες τις απόφασης με επεξηγήσεις μπορείτε να τις διαβάστε στο άρθρο που δημοσιεύσαμε, επισημαίνοντας ότι η εν λόγω απόφαση της ΑΑΔΕ ουσιαστικά εφαρμόζει την  αριθ. 1738/2017 σχετική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, η οποία  βασίζεται πάνω στις εξής παραδοχές:

Νέο

Διαβάστε το πρόσφατο Άρθρο μας

1. Η παραγραφή πρέπει να έχει εύλογη διάρκεια ώστε να είναι σύμφωνη με την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Παράτασή της επιτρέπεται μόνο εφόσον η διάταξη θεσπίστηκε το αργότερο το επόμενο έτος από το οποίο έγινε απαιτητός και καταβλητέος ο φόρος.
2. Η προθεσμία της παραγραφής πρέπει να είναι γνωστή στον φορολογούμενο εκ των προτέρων και να είναι κατανοητή. Διάταξη νόμου περί παρατάσεως του χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων, των οποίων η έναρξη του χρόνου παραγραφής είναι προγενέστερη του προηγούμενου της δημοσιεύσεως του νόμου αυτού ημερολογιακού έτους, είναι ανίσχυρη ως αντίθετη στην απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου αρχή της ασφάλειας του δικαίου (π.χ. αν η φορολογική αξίωση παραγράφεται το 2014, δεν μπορεί να παραταθεί η παραγραφή της εφόσον η απόφαση παράτασης έχει εκδοθεί μετά το 2016, ήτοι από 1/1/2017 και μετά).
3. Oι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για τον καταλογισμό φορολογικών βαρών παραβιάζουν όχι μόνο την αρχή της αναλογικότητας και του Κράτους Δικαίου αλλά και την αρχή της ασφάλειας του δικαίου, που πηγάζει από τις διατάξεις του άρθρου 78 του Συντάγματος (γιατί εφαρμόζεται παράταση η οποία αντίκειται στα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο)
4. Με την καθιερωμένη πρακτική των διαδοχικών και συνεχών παρατάσεων που δινόταν όλα αυτά τα χρόνια λίγο πριν τη λήξη της αρχικής παραγραφής ή της προηγούμενης παράτασης, φαίνεται πως η βασική πενταετής παραγραφή δεν είχε ουσιαστικά καμία αξία.

---

Παράταση

Στον Νόμο 4446/2016 Άρθρο 97 παρ.2. που ψηφίστηκε από τη στη Βουλή στις 21/12/2016, προβλέπεται η παράταση της παραγραφής, της χρήσης 2010 (οικ. έτος 2011) μέχρι τις 31/12/2017, αντί στις 31/12/2016.
Συγκεκριμένα η διάταξη έχει ως εξής:

Οι προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για έκδοση πράξεων διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και κάθε άλλης πράξης επιβολής φόρων, τελών, προστίμων ή εισφορών, που λήγουν την 31.12.2016 παρατείνονται κατά ένα (1) έτος από τη λήξη τους για υποθέσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί, κατά τη δημοσίευση του παρόντος, ή θα εκδοθούν μέχρι την 31.12.2016 εισαγγελικές παραγγελίες, εντολές ελέγχου, έρευνας ή επεξεργασίας ή εντολές και αιτήματα διερεύνησης από δικαστική ή φορολογική ή ελεγκτική αρχή, καθώς και από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης.

---

Διαβάστε παρακάτω τον Ανανεωμένο Πίνακα για τις παραγραφές των Χρήσεων

---

Το θέμα της παραγραφής των παλαιοτέρων χρήσεων, απασχολεί διαχρονικά νομικά και φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και μη, για διαφόρους λόγους.

Τι  είναι λοιπόν αυτή η παραγραφή των παλαιοτέρων χρήσεων ;
Με απλά λόγια, η παύση του δικαιώματος του Δημοσίου  να ελέγξει τα φυσικά και νομικά πρόσωπα ως προς τη ορθή εκπλήρωση των φορολογικών τους υποχρεώσεων και να επιβάλλει φόρους στις  περιπτώσεις ηθελημένων ή μη παραλείψεων και λαθών.

Ο Νόμος λοιπόν προβλέπει τη λεγόμενη παραγραφή, στη λογική ότι οι φορολογικές εκκρεμότητες κάποια στιγμή θα πρέπει να κλείνουν και από την άλλη οι φορολογούμενοι  δεν είναι δυνατόν  να λειτουργούν με τη μόνιμη αβεβαιότητα της επιβολής φορολογικών ποινών (προστίμων, πρόσθετων φόρων κ.λπ.) για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.

Στη πράξη η Πολιτεία για μακρύ χρόνο, επέλεξε τη μέθοδο των συνεχών παρατάσεων  της παραγραφής ,ενισχύοντας την αβεβαιότητα , την αναποτελεσματικότητα των φορολογικών μηχανισμών , αλλά και την δημιουργία πρακτικών προβλημάτων (βλ. φύλαξη δικαιολογητικών, βιβλίων κά) στους φορολογούμενους.

Ας δούμε όμως πρακτικά σήμερα τι ισχύει, μετά την απόφαση της ΑΑΔΕ,χωρίς να αναλωθούμε σε «ιστορικά» στοιχεία:

• • Οι χρήσεις  2001 μέχρι το 2005  έχουν παραγραφεί, εκτός και αν  φυσικά πρόσωπα, επαγγελματίες και εταιρείες δεν έχουν υποβάλει φορολογικές δηλώσεις.3
  • Για τις χρήσεις από το 2006 και μετά, οι υποθέσεις θα ελέγχονται κατά προτεραιότητα μόνο εφόσον υπάρχουν νέα στοιχεία. Τον Οκτώβριο το ΣτΕ θα λάβει απόφαση για τα συμπληρωματικά στοιχεία. Ειδικά για τις  υποθέσεις των εμβασμάτων, το ΣτΕ θα κρίνει εάν οι ελληνικοί λογαριασμοί αποτελούν νέο στοιχείο ή όχι.
  • Οι υποθέσεις για τις χρήσεις 2008 και μετά ελέγχονται κατά προτεραιότητα εφόσον έχει εντοπιστεί φοροδιαφυγή. Για αυτές τις υποθέσεις ισχύει, σύμφωνα με νόμο που ψηφίστηκε το 2013 , 20ετής παραγραφή.
    Ουσιαστικά ο νόμος 4174 /2013 με αναδρομική ισχύ (από το 2008) αυξάνει για τις υποθέσεις φοροδιαφυγής την παραγραφή στα 20 χρόνια. Όμως και αυτές οι υποθέσεις και η συγκεκριμένη διάταξη του νόμου θα κριθούν στα μέσα Οκτωβρίου από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
  • Οι χρήσεις 2011 και μετά ελέγχονται κατά προτεραιότητα, καθώς βρίσκονται εντός του γενικού ορίου της 5ετούς παραγραφής.

 

 Παράδειγμα :
Η Παραγραφή , του φορολογικού έτους 2014 (χρήση 01/01-31/12/2014) επέρχεται στις 31/12/2020.

Με βάση τα παραπάνω εκτιμούμε ότι σήμερα για την πλειοψηφία των νομικών και φυσικών  προσώπων επαγγελματιών ή μη, έχει επέλθει η παραγραφή των χρήσεων μέχρι 31-12-2009 .
Το γεγονός αυτό επιτρέπει στις επιχειρήσεις, να εκτιμήσουν μαζί με τους Λογιστές τους τι θα γίνει με το θέμα των Βιβλίων και στοιχείων μέχρι την ημερομηνία αυτή.

 

Νέο Διαβάστε και κατεβάστε επίσης και τον Σχετικό Πίνακα.