H συζήτηση περί του ελληνικού πτωχευτικού κώδικα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, φαίνεται να συνεχίζεται στα διεθνή fora.
της Ειρήνης Σακελλάρη
Όπου υφίσταται δικαστική παρέμβαση, παρ’ όλα αυτά, οι καθυστερήσεις είναι χαρακτηριστικές, τέτοιες που να δημιουργούν προβλήματα στην επίλυση των καταστάσεων. Σημειώνεται πως σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις απαιτείται δικαστική διαδικασία για την επίλυση θεμάτων που εμπίπτουν στον πτωχευτικό κώδικα.
Λιμνάζουν υποθέσεις
Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες συστάσεις του εμπειρογνώμονα της Παγκόσμιας Τράπεζας Andres Martinez, ο οποίος σε συνέδριο σημείωσε πως, ενώ ο πτωχευτικός κώδικας της χώρας καλύπτει τη συντριπτική πλειονότητα των προδιαγραφών που υπαγορεύει η διεθνής βέλτιστη πρακτική, αναζητείται εναλλακτική ταχείας και απλοποιημένης διαδικασίας για τις μικρές και πολύ επιχειρήσεις.
Και τούτο διότι δεν λειτουργεί η ανάθεση υποθέσεων αφερεγγυότητας για αυτές τις επιχειρήσεις στα κατώτερα δικαστήρια, τα οποία είναι απασχολημένα με μια μεγάλη γκάμα υποθέσεων.
Σύμφωνα με τον ίδιο προβληματισμό, όπως αυτός διατυπώθηκε πρόσφατα, οι δικαστές πρέπει να συνεχίσουν να εκπαιδεύονται σε θέματα αφερεγγυότητας, τονίζοντας ότι τα συστήματα με την καλύτερη φήμη στον συγκεκριμένο τομέα έχουν και δικαστές ιδιαίτερα εξειδικευμένους σε ανάλογες υποθέσεις.
Ας σημειωθεί πως ο τεράστιος χρόνος των δικών σε μια προπτωχευτική διαδικασία οδηγεί σε αδιέξοδα επιχειρήσεις που έχουν ήδη προβλήματα.
Η συζήτηση αυτή έχει ανοίξει στην επιχειρηματική κοινότητα και όχι μόνο, αφού και το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας επιθυμεί ταχύτερες από κάθε άποψη διαδικασίες.
Μάλιστα, οι τράπεζες έδωσαν το παράδειγμα της σχεδόν αυτοματοποιημένης διαδικασίας στην οποία εισήλθε ο νόμος Κατσέλη και μειώθηκαν δραστικά οι προς εκδίκαση υποθέσεις. Συγχρόνως, πολλές από τις υποθέσεις οι οποίες εκδικάζονταν δεν εντάσσονταν στο νόμο Κατσέλη, μιας και τα δεδομένα για τους «κόκκινους» δανειολήπτες ήταν διαφορετικά από τότε που κατέθεταν τη σχετική αίτηση.
Επομένως, τα δεδομένα για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις πρέπει να είναι διαφορετικά από εκείνα που είναι στην παρούσα φάση.
Ισπανία και Ιταλία
Όμως, τα προβλήματα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων δεν αφορούν μόνο τον πτωχευτικό κώδικα.
Την εμπειρία της ισπανικής αγοράς στον τομέα της διαχείρισης κόκκινων δανείων μετέφερε ο πρόεδρος ενός σημαντικού servicer, της Sareb of Spain Javier, Torres Riesco.
Η ισπανική αγορά, όπως είπε, έχει χαρακτηριστικά ανάλογα με αυτά της ελληνικής, ήτοι μεγάλο αριθμό μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, και είναι δύσκολο για μια εταιρεία με λιγότερο από 10 υπαλλήλους να κάνει σωστή ανάλυση κινδύνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παρενέργειες, γι’ αυτό κρίνεται σκόπιμη η λειτουργία ενός οργανισμού με τεχνογνωσία, σύμφωνα με τον ίδιο, ο οποίος σημείωσε ότι τα επιτεύγματα και η εμπειρία της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια δίνουν μαθήματα.
Σε ό,τι αφορά την ιταλική εμπειρία, ο πρόεδρος του Asset Management Company (AMCO), Stefano Cappiello, αναφέρθηκε στις λύσεις που χρησιμοποίησε η Ιταλία για να περιορίσει δραστικά τα κόκκινα δάνεια. Ανάμεσα σε αυτές ήταν το πρόγραμμα κρατικών εγγυήσεων, η βελτίωση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, οι εξωδικαστικές αναδιαρθρώσεις με συμφωνίες πιστωτών και οφειλετών, καθώς και η δημιουργία μιας λειτουργικής δευτερογενούς αγοράς για επισφαλή στοιχεία.
Η κρατική εταιρεία διαχείρισης στοιχείων ενεργητικού συνέβαλε στα παραπάνω, τόνισε ο κ. Cappiello.
πηγή: Έντυπη Ναυτεμπορική
