Ημέρες του 2016

Να ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί, αλλά να μην ξυπνάς. Να ξεκινάς σα ζόμπι την ημέρα. Κάθε μέρα, να είναι η μέρα της μαρμότας. Καφές-τσιγάρο, δουλειά,-τσιγάρο, ο ξυνισμένος διευθυντής-τσιγάρο, η ανασφάλεια-τσιγάρο…

Πλήρωσα τη ΔΕΗ; Τσιγάρο…
Πώς θα πληρώσω τα κοινόχρηστα; Το νοίκι; Τσιγάρο…
Πάλι με φραγκοδίφραγκα στην τσέπη. Τσιγάρο…
Θα με πληρώσει το αφεντικό; Τσιγάρο…
Μετά, να έρχεται Σαββατοκύριακο. Να ανοίγεις τα μάτια και ξάφνου να ξυπνάς! Να αναθαρρείς. Να ευχαριστιέσαι ακόμη και με τα φραγκοδίφραγκα. Να πνίγεις το νοίκι σε μια μπύρα. Κάτω από τον ήλιο. Να ελπίζεις ότι θα τελειώσει η μιζέρια …
Να σιγοτραγουδάς. ««Όσο κι αν κανείς προσέχει, πάντα, πάντα θα ʽναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει»;*.
Το νου σου! Σε αυτή τη μία, την μοναδική σου ζωή. Λες και ξαναλές. Χα! Υποσχέσεις! Τελικά την στριμώχνεις όλη μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο
……………………………………………………………………….
Να ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί, αλλά να μην ξυπνάς…Βοήθεια.Τσιγάρο!

(Μαμά σταμάτα να μου λες πως στο τέλος θα βοηθήσει η Παναγιά!!!! )

Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ
email@vereniki

*Οδυσσέας Ελύτης