Σε ένα ζοφερό κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, συμμετέχουμε στη σημερινή Απεργία της 9ης Νοεμβρίου 2022.
Και αν το ερώτημα για τους Λογιστές και τις Λογίστριες, είναι το γιατί και εμείς, η απάντηση είναι προφανής και αυτονόητη…
Είμαστε κομμάτι αυτής της κοινωνίας που χειμάζεται από την κοινωνική και οικονομική αναξιοπρέπεια, που έχει άμεσες επιπτώσεις στη ζωή και στην επιβίωση μας.
Και αν υπάρχουν “φωνές” που ισχυρίζονται ότι τα κλαδικά μας ζητήματα υποβαθμίζονται σε μια Γενική απεργία, η απάντησή είναι ότι ο ζόφος που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, μας περιλαμβάνει και μας επηρεάζει καταλυτικά.
Άλλωστε υπήρξαν “φωνές” που ζήτησαν την αντίδραση του Κλάδου διακριτά σε τούτη τη δεδομένη στιγμή, αλλά “πνίγηκαν” στη σκοπιμότητα και στην αναβλητικότητα οργανωμένων και μη δυνάμεων του χώρου μας.
Υπήρξε εκείνος ο αντίλογος που ξεκάθαρα τάσσεται κατά οποιασδήποτε αγωνιστικής & διεκδικητικής δράσης, αντιτάσσοντας τον “διάλογο” και τη “συνεργασία”. Είναι αυτοί που τόσα χρόνια με τη δική μας ανοχή “παίζουν” με το Κλάδο, καθιστώντας το σύνολο υποτακτικό, άβουλο και ανίσχυρο να αντιδράσει στις επιλογές της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας.
Υπήρξε όμως και ο παραταξιακός αντίλογος, μήπως τυχόν και φανεί ότι “κάποιος άλλος” θα λάβει τα εύσημα μιας πρότασης για να αντιδράσει ο Κλάδος, στον Αρμαγεδώνα που χρόνια τώρα βιώνουμε.
Επίσης το ιδιότυπο βόλεμα του καναπέ και της επανάστασης του πληκτρολογίου, μας έχει κυριεύσει, έτσι ώστε να ακούμε και να διαβάζουμε τις πιο “ανατρεπτικές” προτάσεις, μέσα από τις οθόνες μας.
Αρνούμενοι ουσιαστικά τη συμμετοχή σε φορείς και σωματεία, απεμπολώντας έτσι το δικαίωμα μας συλλογικά και μαζικά να αντιδράσουμε.
Αναφέρομαι επίσης και σε εκείνο το κόμμα (σημείο στίξης) που αναζητούμε συχνά, για να μας διαχωρίσει και να μας οδηγήσει σε μια άλλη δήθεν συλλογικότητα, στο διαφορετικό, στο πιο ριζοσπαστικό και επαναστατικό.
Ιδιοτελής ή μη, η προσπάθεια αυτή έχει το ίδιο αποτέλεσμα…
Τη στασιμότητα, την αναβλητικότητα και τελικά την απραξία, με μπόλικη essence απογοήτευσης, εμπλουτισμένη με απίστευτη μιζέρια και κλάμα.
Ας είμαστε λοιπόν εκεί, μαζί με όλη την κοινωνία, οργανωμένα ή μη, να αντιδράσουμε σε όλα αυτά που στη συντριπτική μας πλειοψηφία γνωρίζουμε ότι μας κάνουν αβίωτη τη ζωή μας και το μέλλον μας. Ο Κλάδος πρέπει να έχει λόγο, πρέπει να αντιδράσει…
Τάσος Σακελλαρόπουλος
Λογιστής