Υπ’ ατμόν βρίσκονται οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα μετά τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, σύμφωνα με τις οποίες θα ξεπαγώσουν οι “τριετίες” το 2024 εφόσον η ανεργία πέσει φέτος – σε ετήσια βάση – κάτω από το 10%.
του Δημήτρη Κατσαγάνη
Υπενθυμίζεται πως οι “τριετίες” ή αλλιώς τα επιδόματα προϋπηρεσίας ανά τρία χρόνια, πάγωσαν το 2012 και έκτοτε παραμένουν στο ίδιο επίπεδο με εξαίρεση ορισμένες επιχειρησιακές συμβάσεις.
Νομικοί κύκλοι με γνώση του θέματος διευκρίνισαν στο Capital.gr κατά πρώτον, πως το καθεστώς των “τριετιών” αφορούσε (έως το 2012) όλους τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα και όχι μόνο εκείνους που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, υπό τον όρο ότι καλύπτοταν από κάποια συλλογική σύμβαση.
Οι όροι των επιδομάτων προϋπηρεσίας οι οποίοι αφορούν τους αμειβόμενους με τον κατώτατο μισθό καθορίζονταν (μέχρι το 2012) με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ενώ οι όροι των επιδομάτων προϋπηρεσίας των άλλων εργαζομένων καθορίζονται από τις κλαδικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις, εφόσον αυτές φυσικά υπάρχουν. Να σημειωθεί πως το επίδομα προϋπηρεσίας δεν καλύπτει όσους μισθωτούς δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις.
Αυτό σημαίνει, κατά δεύτερον, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, πως θα πρέπει να ξεκαθαριστεί από την κυβέρνηση, η οποία θα προκύψει από τις επερχόμενες κάλπες, αν το ξεπάγωμα των “τριετιών”, πχ από το 2024, θα σημάνει και το ξεπάγωμα της διαδικασίας η οποία καθόριζε το καθεστώς των “τριετιών”, δηλαδή αν θα επανέλθει η δικαιοδοσία αποκλειστικά στους συνδικαλιστικούς φορείς σε εθνικό, κλαδικό κλπ. επίπεδο ή αν θα ισχύσει κάποιο άλλο καθεστώς καθορισμού, πχ από την κυβέρνηση μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, όπως ισχύει με τον κατώτατο μισθό.
Έτσι προκύπτει ένα τρίτο ζήτημα: Είτε επανέλθει η δικαιοδοσία στους συνδικαλιστικούς φορείς των εργοδοτών και των εργαζομένων για τα επιδόματα προϋπηρεσίας, είτε όχι, θα ισχύουν τα ίδια “μοτίβα” που ίσχυαν έως το 2012; Με άλλα λόγια, είναι ανοιχτό το ζήτημα αν – και πχ από το 2024– θα ισχύσει και πάλι η αύξηση 10% ανά τρία χρόνια προϋπηρεσίας, όπως ίσχυε έως και το 2012 ή η αύξηση θα είναι χαμηλότερη.
Το τέταρτο ζήτημα που προκύπτει, ειδικά σε περίπτωση που η δικαιοδοσία επανέλθει στους συνδικαλιστικούς φορείς, είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία μεταξύ τους μετά από συλλογική διαπραγμάτευση. Στην περίπτωση, μάλιστα, που επανέλθει και η αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού στους κοινωνικούς εταίρους μέσα από εθνική συλλογική διαπραγμάτευση (όπως ζητά η συντριπτική πλειοψηφία τους), είναι προφανές πως η όποια απόφαση για το ύψος του εκάστοτε νέου κατώτατου μισθού θα επηρεάσει και την απόφαση για καθεστώς των επιδομάτων προϋπηρεσίας.
Κατά τ΄ άλλα, εκτιμάται από τις ίδιες πηγές πως δύσκολα θα μπορούσε να υπάρξει αλλαγή σε ένα πέμπτο ζήτημα: Το αν το ξεπάγωμα των επιδομάτων προϋπηρεσίας θα αφορά προϋπηρεσία σε συναφή επαγγέλματα ή όχι. Υπενθυμίζεται με βάση το καθεστώς που ίσχυε έως το 2012, το εν λόγω επίδομα το δικαιούνταν μόνο όσοι ασκούσαν το ίδιο επάγγελμα. Πχ το επίδομα προϋπηρεσίας στο εμπόριο το δικαιούταν, όποιος συμπλήρωναν τον απαιτούμενο χρόνο στον ίδιο κλάδο και όχι με βάση το συνολικό εργασιακό βίο του.
