Πήρα μια χαρά… Η ΔΕΗ, λέει, θα επέστρεφε πάγια στους καλοπληρωτές-τρομάρα της! Και μάλιστα εις διπλούν…
Κάθε φορά που ερχόταν η απανταχούσα της Δημόσιας Επιχείρησης, το μάτι μου καρφωνόταν κατευθείαν στο «πληρωτέο»… Βαρύς ο πέλεκυς!
Όσο να’ναι, άμα πέσει το ρεύμα καταρρέει ο «πολιτισμός» μας. Λέγε με αφόρτιστο κινητό,ίντερνετ-τα απαραίτητα δηλαδή- αλλά και θερμοσίφωνας,το φως στο μπάνιο που βλέπει στον φωταγωγό. Κάτι που πρέπει και να μαγειρέψω…
Οπότε, μπορεί να έκοβα από παντού, αλλά το «αγαθό» το πλήρωνα ανυπερθέτως.
Μέχρι που ήρθε η δικαίωση: Θα έπαιρνα δύο πάγια πίσω!
Να μην ήταν βρε παιδί μου 50 (ευρώ), να μην ήταν 60; Τόσα και τόσα έσκαγα κάθε δίμηνο. (Η πικρή αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα παρατηρήσει πόσο ήταν το πάγιο)
Εντέλει.ηλεκτροσοκ!
Εφτά… πτωχά και μόνα ευρουλάκια. Αυτό ήταν το μπράβο, το μέγεθος της επιτυχίας μου ως καλοπληρώτριας! Η γενναιοδωρία στο ζενίθ της!
Τόσο δούλεμα πώς να το αντέξεις;;;
Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ
email@vereniki
( Για του λόγου το αληθές, στο πόνημα τούτο, επισυνάπτω και τον περί ου ο λόγος λογαριασμό. Τα σιχτίρια-και- δικά σας)
