Εντείνονται τα φαινόμενα υπενοικίασης διαμερισμάτων σε περιοχές πέριξ ή εντός του ιστορικού κέντρου, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που επιχειρούν να επωφεληθούν από το αυξημένο ρεύμα τουριστών στην Αθήνα και την αυξανόμενη δημοφιλία υπηρεσιών εύρεσης καταλυμάτων φιλοξενίας, όπως εκείνη της AirBnB (επιχειρηματική πλατφόρμα βραχυχρόνιας ενοίκιασης σπιτιών ) Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα υπάρχουν 29.807 αγγελίες ενοικίασης κατοικιών στην Ελλάδα μόνο μέσω της συγκεκριμένης πλατφόρμας, μια αύξηση της τάξεως του 135% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα (Μάρτιος 2016 – Μάρτιος 2015). Οπως αναφέρουν μεσίτες που παρακολουθούν τη συγκεκριμένη τάση, έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των ενδιαφερόμενων ενοικιαστών που προσεγγίζουν ιδιοκτήτες ακινήτων οι οποίοι αναζητούν φερέγγυους μισθωτές με κάθε τρόπο, προκειμένου να αποφύγουν τουλάχιστον τις συνεχώς αυξανόμενες φορολογικές δαπάνες, όπως ο ΕΝΦΙΑ.
Οι εν λόγω ενδιαφερόμενοι όμως δεν έχουν πρόθεση να μείνουν οι ίδιοι στα συγκεκριμένα ακίνητα.
Αντιθέτως, αφού πρώτα υπογράψουν τα σχετικά μισθωτήρια συμβόλαια, προχωρούν σε κάποιες μικρές δαπάνες συντήρησης ή και επίπλωσης των διαμερισμάτων και στη συνέχεια καταχωρίζουν τα εν λόγω ακίνητα (συνήθως εν αγνοία του ιδιοκτήτη) σε κάποια από τις διαδικτυακές πλατφόρμες ενοικίασης ιδιωτικών διαμερισμάτων για τουρίστες. Σύμφωνα με τους μεσίτες, η υπενοικίαση αυτή μπορεί να τους αποφέρει ακόμα και τριπλάσια έσοδα από το κόστος που οι ίδιοι καταβάλλουν στους πραγματικούς ιδιοκτήτες.
Στο επίκεντρο βρίσκονται διαμερίσματα της τάξεως των 50 – 80 τ.μ. σε περιοχές όπως το Μεταξουργείο, ο Κεραμεικός, το Κουκάκι, η Ακαδημία Πλάτωνος, ο Βοτανικός, το Μοναστηράκι και το Γκάζι. Στα σημεία αυτά το κόστος ενοικίασης κυμαίνεται από 150 έως 300-400 ευρώ μηνιαίως, ανάλογα με το σημείο και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ακίνητο. Την ίδια στιγμή, εφόσον βρεθεί ενοικιαστής από το εξωτερικό, το κόστος κινείται μεταξύ 30-40 ευρώ ημερησίως. Αυτό σημαίνει ότι αρκούν μόλις 10 ημέρες ενοικίασης σε κάποιον τουρίστα για να καλυφθεί το μηνιαίο κόστος του ενοικίου από τον πραγματικό ιδιοκτήτη, ακόμα και στα καλύτερα ακίνητα. Από εκεί και μετά, τα όποια έσοδα είναι καθαρό κέρδος για τον υπενοικιαστή.
Η τάση αυτή έχει αποκτήσει περισσότερους «οπαδούς» μετά και τη νομοθετική ρύθμιση του Νοεμβρίου του 2015, με την οποία επιτράπηκε η ενοικίαση κατοικιών σε τρίτους, χωρίς την ανάγκη ύπαρξης του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας του ΕΟΤ και τις σχετικές πιστοποιήσεις, εφόσον η μίσθωση είναι μικρότερη των 30 ημερών. Η κίνηση αυτή εκτιμάται ότι άνοιξε τον δρόμο σε πολλούς ενδιαφερόμενους ιδιοκτήτες και συνεπώς και υπενοικιαστές, που είχαν μεν το σχετικό ακίνητο, αλλά όχι και την πρόθεση ή δυνατότητα να εκδώσουν τις απαιτούμενες άδειες. Πλέον, το ζητούμενο είναι να υπάρξει κάποια στοιχειώδη μέριμνα για την παροχή των ελάχιστων αποδεκτών υπηρεσιών από την πλευρά των ιδιοκτητών (ασφάλειας, καθαριότητας κ.λπ.), ώστε να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το εγχώριο τουριστικό προϊόν. Παράλληλα, θα πρέπει να βρεθεί και λύση σχετικά με τη διασφάλιση και των φορολογικών εσόδων από τη σχετική δραστηριότητα, καθώς είναι αρκετά εύκολο για τους ιδιοκτήτες ή τους υπενοικιαστές να αποφύγουν τη φορολόγηση, μη δηλώνοντας τα σχετικά εισοδήματα και μη καταχωρίζοντας τα σχετικά μισθωτήρια συμβόλαια στην αρμόδια ΔΟΥ. Οσο μάλιστα μεγαλώνει η εν λόγω επιχειρηματική δραστηριότητα τόσο περισσότερα είναι τα πιθανά απολεσθέντα έσοδα.
Εν τω μεταξύ, ανάλογα φαινόμενα υπενοικιάσεων μέσω της AirBnB καταγράφονται και σε άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Βρετανία. Οπως αναφέρουν σχετικοί φορείς, όπως η εταιρεία Landlord Action που διαχειρίζεται εξώσεις, οι περιπτώσεις υπενοικιάσεων χωρίς τη γνώση και συνεπώς και την άδεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου έχουν τριπλασιαστεί το τελευταίο διάστημα. Πέραν της προφανούς αθέτησης των όρων του μισθωτηρίου συμβολαίου και την πρόσθετη φθορά στο ακίνητο, τέτοια φαινόμενα υπενοικιάσεων μπορούν να προκαλέσουν πρόσθετους «πονοκεφάλους» στους ιδιοκτήτες, όπως η ακούσια αθέτηση των όρων του στεγαστικού τους δανείου ή του ασφαλιστηρίου συμβολαίου για το ακίνητο.
