Το όνειρό μου είναι να γίνω σαν τον Αλμπερτ Αινστάιν
Κάποιοι μπόρεσαν να το κάνουν πραγματικότητα. Και το κέντρο της Αθήνας κατακλύστηκε από μηνύματα – επιθυμίες σε Λευκό Χαρτί.
Εμπνευστής ο ιδρυτής και σκηνοθέτης της θρυλικής πειραματικής ομάδας Forced Entertainment, Τιμ Έτσελς, που γέμισε τους δρόμους της Αθήνας με τα μηνύματα όσων δεν έχουν τη δυνατότητα άσκησης πολιτικών δικαιωμάτων. Παιδιά, πρόσφυγες που αιτούνται άσυλο, οικονομικοί μετανάστες, καθώς και άστεγοι, ερωτήθηκαν για τις επιθυμίες, τις ανάγκες, τα αιτήματα και τις ελπίδες τους.
«Τι θα άλλαζες στον κόσμο, στη ζωή σου, στον εαυτό σου, στη χώρα, στην πόλη, στη γειτονιά σου ή, έστω, στη θέα από το παράθυρό σου; Και τι απαιτείται για να συντελεστούν αυτές οι αλλαγές;»
Παίρνοντας σύντομα κείμενα από τις συνεντεύξεις (για τις οποίες συνεργάστηκε στην Αθήνα με τη σκηνοθέτη και δραματουργό Γεωργία Μαυραγάνη και την παιδαγωγό και μεταφράστρια Φαίδρα Τσαλαμπαμπούνη), ο Έτσελς δημιουργεί παρεμβάσεις στην πόλη ρίχνοντας φως στις επιθυμίες ανθρώπων που συνήθως παραμένουν έξω από το δημόσιο διάλογο.
Το πρότζεκτ, που υλοποιείται στο πλαίσιο του poster-project της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση με τίτλο «And For The Rest (Athens)» θα διαρκέσει έως τις 29 Μαΐου.
-
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
Nick Paleologos / SOOC -
© Ιωάννα Κοφινά
Διαβάστε τις 39 φράσεις, επιθυμίες όπως αναγράφονται στις λευκές αφίσες και αναζητήστε τις στην πόλη.
- Χρειάζεται να φοβόμαστε λιγότερο τους άλλους.
- Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε πόλεμο.
- Δες τι μπορεί να αλλάξει, τι χρειάζεται να γίνει.
- Να ελπίζεις και να πιστεύεις στην ελπίδα.
- Να υπάρχουν λουλούδια παντού.
- Θα άλλαζα, έτσι για πλάκα, τους μαύρους σε λευκούς και τους λευκούς σε μαύρους.
- Να κοιτάμε ο ένας τον άλλον με μάτια που να βλέπουν την αξία του άλλου.
- Θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τον καπιταλισμό.
- Θα ήθελα να έχω όλα τα απαραίτητα χαρτιά.
- Να ζήσω όπως ζουν οι άνθρωποι.
- Μακάρι οι άνθρωποι να είχαν πιο τρυφερές καρδιές. Οι καρδιές των ανθρώπων έχουν γίνει σκληρότερες.
- Θα ήθελα να τριγυρνάω άσκοπα· να πηγαίνω βόλτα με τα χέρια στην τσέπη ή να κάθομαι για μπύρα ή καφέ· να πιάνω κουβέντα με αγνώστους.
- Θα ήθελα όλοι οι δρόμοι να ήταν ποτάμια, για να κολυμπάμε παντού και αντί για αυτοκίνητα να είχαμε πλοία και βάρκες.
- Θα ήθελα τα πράγματα να ήταν πιο απλά.
- Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πέρα από το ότι θέλω μια δουλειά και λίγα λεφτά. Είναι αδύνατο να σκεφτώ ότι θα ήθελα κάτι άλλο.
- Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά στην πλατεία υπάρχουν παιδιά – από Ελλάδα, Αλβανία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν, από παντού, και αυτά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
- Νιώθω πλούσιος – έχω δύο πατρίδες, την Ελλάδα και τη Συρία. Ομως η μια από αυτές πεθαίνει και η άλλη αγωνίζεται κι αυτή. Ο πόλεμος που έχετε εδώ είναι άλλου είδους.
- Λιγότεροι μεγάλοι άνθρωποι, μικρότερη λύπη.
- Το μόνο που θέλω είναι έναν σκύλο – αυτό είναι το όνειρό μου.
- Το όνειρό μου είναι να γίνω σαν τον Αλμπερτ Αϊνστάιν.
- Μου λείπει η σκηνή μου και η φωτιά απέξω της. Μου λείπει να περπατώ ξυπόλητος στο χώμα του χωριού μου. Μου λείπει να είμαι εκεί και να μιλώ τη γλώσσα μου κάθε μέρα.
- Να είσαι ελεύθερος να περπατήσεις τον πλανήτη, όπου θα ήθελες, χωρίς κανέναν περιορισμό, αυτό θα ήταν μεγάλη χαρά.
- Θέλω να γίνει η πόλη ένα τεράστιο λούνα πaρκ με ρόδες και θεματικά πάρκα.
- Θα ήθελα να ήταν πιο κοντινές οι αποστάσεις για να μη χρειάζεται να βιαζόμαστε τόσο πολύ.
- Τα δικαιώματα ενός ανθρώπου θα έπρεπε να είναι πάνω από τον νόμο.
- Θα ήθελα να βλέπω τη θάλασσα από το παράθυρό μου και να ξέρω ότι η οικογένειά μου είναι κοντά.
- Θα έκανα τα σπίτια στρογγυλά· από τούβλα, ξύλο και τσιμέντο.
- Θα ήθελα να έχω έναν τεράστιο φούρνο και να μοιράζω δωρεάν ψωμί κάθε μέρα.
- Δεν έχω τίποτα εδώ, ούτε καν χαρτιά.
- Θα ήθελα οι άνθρωποι να λένε «καλημέρα» όταν με βλέπουν να βγαίνω από το σπίτι ή να χαμογελούν. Μένω επτά χρόνια σε αυτή τη γειτονιά και κανείς δεν μου έχει πει «καλημέρα». Είχα προσπαθήσει να χαιρετήσω κάποιους αλλά βλέπεις ότι είναι επιφυλακτικοί.
- Φοβάμαι τη μοναξιά.
- Κάτι θα πρέπει να αλλάξει. Κάτι θα πρέπει να συμβεί.
- Προτού έρθω εδώ, δεν ήξερα καν ότι υπήρχε χώρα που λεγόταν Ελλάδα.
- Θέλω να γίνω το ίδιο με σας, θέλω να γίνω ίσος με σας, παρότι εσείς είστε Ελληνες κι εγώ είμαι από κάπου αλλού.
- Θα μείνω εδώ μέχρι το τέλος.
- Θέλω να αξίζει κάτι η ζωή μου.
- Δεν έχω κανέναν να με φροντίσει, οπότε φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου.
- Θέλω το παιδί μου να έχει τη δυνατότητα να πάει σχολείο. Δεν έχω πρόβλημα αν θα είναι ελληνικό ή αραβικό σχολείο. Ολα είναι εκπαίδευση.
- Χρειάζεται να κοιτάξουμε τους ανθρώπους στα μάτια. Να μιλήσουμε στον άλλον.
