[…] Κατά κράτος επικράτησε το κράτος στο πρώην άβατο. Ο θρίαμβος του έλαμψε σαν χρυσός – ή σαν Χρυσοχοΐδης. Θα γραφτεί στις γνωστές δέλτους, κι ας απέφυγαν τελικά τα ΜΜΕ να προβάλουν πολλά στιγμιότυπα από την πολιορκία των κατειλημμένων σπιτιών, την εκπόρθησή τους, το μπουζούριασμα των αχρείων μουσουλμάνων που βρίσκονταν μέσα, μακρινών συγγενών του Δράμαλη, ή τέλος πάντων εν Αλλάχ αδελφών του. Και τι να ’δειχναν. Τρομοκρατημένα νήπια; Μανάδες μάλλον έκπληκτες παρά φοβισμένες, σαν να ντρέπονταν για λογαριασμό των εκπορθητών;…
