Πώς μπορεί ένας εγγυητής να απεμπλακεί από «κόκκινο» δάνειο

Εγκλωβισμένοι στη δίνη των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών βρίσκονται εκτός από τους χιλιάδες δανειολήπτες τα δάνεια των οποίων έχουν «κοκκινίσει» και οι εγγυητές που έχουν συνυπογράψει για τη χορήγηση των δανείων.

Εγγυητές που έχουν αναλάβει απέναντι στην τράπεζα την ευθύνη ότι θα καταβάλουν την οφειλή σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν αποπληρώσει το δάνειο βρίσκονται αντιμέτωποι με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις για χρέη που δεν έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι.

Οπως αναφέρουν στα «ΝΕΑ» νομικοί και τραπεζίτες μεγάλος αριθμός ακινήτων που πλειστηριάζονται ή πρόκειται να βγουν στο σφυρί τους επόμενους μήνες αφορούν περιουσιακά στοιχεία εγγυητών κόκκινων δανειοληπτών.

 Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας και των συμβάσεων που υπογράφονται με τις τράπεζες ευθύνονται για όλο το ποσό που έχουν εγγυηθεί ανεξάρτητα από τον δανειολήπτη.

Αυτό συμβαίνει, όπως εξηγεί η εφημερίδα, ότι ακόμη και αν ένας υπερχρεωμένος δανειολήπτης προσφύγει στο Ειρηνοδικείο μέσω του νόμου Κατσέλη και εξασφαλίσει μια ευνοϊκή δικαστική απόφαση, η τράπεζα θα μπορεί στη συνέχεια να διεκδικήσει από τους εγγυητές τη ζημιά που θα υποστεί.

Ο εγγυητής δεν προστατεύεται από την απόφαση που εξέδωσε το δικαστήριο για τον πρωτοφειλέτη και πρέπει να κάνει ξεχωριστή αίτηση. Ανάλογα με την οικονομική του κατάσταση θα εκδοθεί η απόφαση, η οποία μπορεί να είναι διαφορετική, ίσως μη απαλλακτική, σε σχέση με του κυρίως οφειλέτη.

Η ύπαρξη εγγυητών στα περισσότερα δάνεια που έχουν συναφθεί τα προηγούμενα χρόνια κάνει το πρόβλημα ιδιαιτέρως μεγάλο καθώς εγγυητές υπάρχουν σε συμβάσεις καταναλωτικών δανείων αλλά και στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι εγγυητές

Βασικό είναι να γνωρίζουν οι εγγυητές ότι θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις οχλήσεις των τραπεζών διότι διαφορετικά μπορεί να χαρακτηριστούν ως μη συνεργάσιμοι και να μην μπορούν να βρουν λύση στο πρόβλημα.

Σύμφωνα με τα «ΝΕΑ» Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ακόμα και εάν ο οφειλέτης προσφύγει για να υπαχθεί στον νόμο Κατσέλη – Σταθάκη ή έχει υπαχθεί στον νόμο, δεν παύουν οι δικές τους υποχρεώσεις καθώς οι πιστωτές διατηρούν δικαιώματα κατά του εγγυητή ακόμα και μετά τη ρύθμιση των χρεών ή την απαλλαγή του οφειλέτη, και μπορούν να αξιώσουν μέρος ή το σύνολο της οφειλής .

ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ

Για τον λόγο αυτό οι εγγυητές θα πρέπει να προχωρούν από μόνοι τους σε αναζήτηση των ένδικων μέσων, όπως για παράδειγμα προσφυγή στον νόμο Κατσέλη – Σταθάκη εφόσον πληρούν τους όρους για να προστατέψουν τη δική τους περιουσία ή σε ρυθμίσεις με τις τράπεζες στο πλαίσιο εξωδικαστικών συμβιβασμών.

ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ

Ανάλογες ευθύνες έχουν σε σχέση με οφειλές και όσοι κληρονόμοι δεν έχουν αποποιηθεί κληρονομιά θανόντος ο οποίος είχε όφειλες

Εάν ο θανών είχε ξεκινήσει τη διαδικασία του νόμου Κατσέλη και πέθανε πριν από τον δικαστικό συμβιβασμό ή πριν από την απόφαση για ρύθμιση των χρεών του προκειμένου να προστατευθούν οι κληρονόμοι από τα χρέη, θα πρέπει να ξεκινήσουν στο όνομά τους και για λογαριασμό τους τη διαδικασία, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου Κατσέλη – Σταθάκη.

Αντίθετα εάν υπάρχει απόφαση ρύθμισης, τότε αυτή τούς καλύπτει.

ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΓΥΗΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ;

Ένα άλλο όπλο που φαίνεται να έχουν οι εγγυητές στην φαρέτρα τους  είναι η επίκληση του Νόμου  Προστασίας του Καταναλωτή

Σύμφωνα με άρθρο που είχε δημοσιευτεί  το 2016 στην ιστοσελίδα  http://opyke.gr:

 «Ένας  εγγυητής μπορεί να στηρίξει την απαίτησή του για απεμπλοκή από τη σύμβαση σε σειρά από αιτίες και αφορμές, με σκεπτικό που βασίζεται στο Νόμο Προστασίας του Καταναλωτή, και  καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα περιπτώσεων.

 Γιατί ένας εγγυητής να θεωρείται καταναλωτής και να προστατεύεται από τον νόμο;

Καταναλωτής είναι κάθε νομικό ή φυσικό πρόσωπο που συναλλάσσεται για μη επαγγελματικούς σκοπούς, διότι στα πλαίσια των συναλλαγών αυτών δεν έχει αποκτήσει τις γνώσεις, την εμπειρία και εν γένει την εξειδικευμένη στο αντικείμενο αυτό διαπραγματευτική ικανότητα που έχει ο προμηθευτής(στην περίπτωσή μας η τράπεζα),  γεγονός που δικαιολογεί την προστασία του από το νόμο. (Νόμος για την προστασία του Καταναλωτή 2251/1994)Ως εκ τούτου ο κάθε απλός πολίτης είναι καταναλωτής και κατ επέκταση προστατεύεται από το νόμο απέναντι στον εκάστοτε προμηθευτή (τράπεζα στην περίπτωση του εγγυητή) Άρα από τα παραπάνω μπορείτε να κατανοήσετε πως ο νόμος έχει ισχύ απέναντι στις τράπεζες που σαν επαγγελματίες και άρτιοι γνώστες του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι σε θέση να χειριστούν με βάση το συμφέρον τους τον καταναλωτή (εγγυητή) και σε πολλές περιπτώσεις να μην διστάσουν να του αποκρύψουν δεδομένα ή ακόμα και να τον εξαπατήσουν προς όφελός τους.

 

Για ποιούς λόγους μπορεί κάποιος να βγει από την σύμβαση;

Απολύτως ενδεικτικά οι πλέον συνηθισμένοι λόγοι είναι:

• δόλος για εξαπάτησή του κατά την υπογραφή της σύμβασης,
• καθυστέρηση στη λήψη μέτρων κατά του οφειλέτη,
• υπέρογκοι τόκοι συναλλαγής ή άλλοι καταχρηστικοί όροι,
• απόκρυψη από τον εγγυητή ουσιωδών περιστατικών ή στοιχείων για τη κατάσταση του δανειολήπτη ή των υποχρεώσεών του,
• η μη έγκαιρη ενημέρωση για την πορεία αποπληρωμής του δανείου και την φερεγγυότητα του οφειλέτη.
• εξαπάτηση μεταξύ βούλησης και δήλωσης κατά την υπογραφή»