Ζώντας στους ρυθμούς μιας ακόμα αξιολόγησης από την Τρόικα και παρακολουθώντας άλλο ένα σήριαλ “διαπραγμάτευσης” με τους δανειστές του Ελληνικού κράτους , ας μάθουμε κάποια πράγματα για το Ελληνικό χρέος και τη πορεία του μέσα στο χρόνο.
Πλήγμα από την αναθεώρηση του ΑΕΠ δέχθηκε η υπόθεση της βιωσιμότητας του χρέους, καθώς το χαμηλότερο ΑΕΠ επιβάρυνε το ποσοστό του χρέους Γενικής Κυβέρνησης με 3,5 εκατοστιαίες μονάδες, δημιουργώντας ακόμη υψηλότερη αφετηρία εκκίνησης και περισσότερα εμπόδια στη διαδικασία προσαρμογής του σε βιώσιμα επίπεδα.
Η αρνητική αυτή εξέλιξη που προκλήθηκε από την πτώση του ΑΕΠ κάτω και από το «φράγμα» των 180 δισ. ευρώ το 2014, που έφερε η αναθεώρηση, είχε ως αποτέλεσμα το χρέος Γενικής Κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ να αυξάνεται κατά 2,9 εκατοστιαίες μονάδες το έτος 2014 και με 3,5 εκατοστιαίες μονάδες το 2015. Δημιουργούνται έτσι νέα δεδομένα στις ήδη βαλτωμένες διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές, καθώς το πρόβλημα του χρέους είναι το βασικότερο που κλήθηκε να αντιμετωπίσει το μνημόνιο, που εφαρμόζεται από το 2010. Ταυτόχρονα ενισχύονται τα επιχειρήματα και ισχυροποιείται η θέση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που έχει σχεδόν μόνιμες αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το υψηλότερο χρέος επιβαρύνει τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, αφού μία από τις βασικές προϋποθέσεις ένταξης στο νέο μηχανισμό δανεισμού και εποπτείας της χώρας από το 2015 και μετά, την «Ενισχυμένη Πιστωτική Γραμμή» (ECCL), είναι η βιωσιμότητα του χρέους, η οποία είναι εύθραυστη. Πρόσθετοι παράγοντες αβεβαιότητας, για την επάνοδο του χρέους σε τροχιά βιωσιμότητας, αποτελούν οι εισπράξεις από τις αποκρατικοποιήσεις, το ύψος των ετήσιων ρυθμών ανάπτυξης, αλλά και το ύψος των επιτοκίων δανεισμού και αναχρηματοδότησης του χρέους.
Πώς αυξήθηκε το ποσοστό του χρέους
Τον περασμένο Οκτώβριο η Ελληνική Στατιστική Αρχή προχώρησε στην αναθεώρηση του ΑΕΠ μέχρι και το έτος 2013, δημιουργώντας νέα βάση υπολογισμού για το ύψος του ΑΕΠ των επόμενων ετών.
Στο πλαίσιο αυτό, ενώ το ΑΕΠ αυξήθηκε οριακά για τα έτη 2012 και 2013, για το 2014 το ύψος του ΑΕΠ υπολογίζεται πλέον από το υπουργείο Οικονομικών ότι θα διαμορφωθεί στο ποσό των 178.870 εκατ. ευρώ, έναντι 182.231 εκατ. ευρώ που το προσδιόριζε η προηγούμενη εκτίμηση προ της αναθεώρησης, δηλαδή θα είναι μειωμένο κατά 3.287 εκατ. ευρώ.
Για το 2015, το ΑΕΠ θα διαμορφωθεί στο ποσό των 184.870 εκατ. ευρώ, δηλαδή 3.395 εκατ. ευρώ, χαμηλότερα από την προηγούμενη εκτίμηση. Οι εξελίξεις στο ύψος του ΑΕΠ επιβαρύνουν αυτόματα το λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ. Στο πλαίσιο αυτό, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ διαμορφώνεται σε οριακά χαμηλότερα επίπεδα για τα έτη 2012 και 2013, αλλά σε υψηλότερα επίπεδα για τα έτη 2014 και 2015.
Ειδικότερα:
* Το 2012 το χρέος είχε εκτιμηθεί σε 303.936 εκατ. ευρώ και αυξήθηκε τελικά σε 304.691 εκατ. ευρώ, ενώ ως ποσοστό του ΑΕΠ διαμορφώθηκε σε 156,9% από 157,2%.
* Το 2013 το χρέος Γενικής Κυβέρνησης διαμορφώθηκε τελικά σε 319.133 εκατ. ευρώ, από 318.849 εκατ. ευρώ που ήταν η αρχική εκτίμηση, ενώ ως ποσοστό του ΑΕΠ ανήλθε σε 174,9% από 175,1% που ανέφερε η αρχική εκτίμηση.
* Για το 2014 το χρέος Γενικής Κυβέρνησης είχε εκτιμηθεί σε 318.600 εκατ. ευρώ, αλλά η νεότερη εκτίμηση το προσδιορίζει σε χαμηλότερα επίπεδα σε 318.000 εκατ. ευρώ. Ωστόσο η μείωση του ΑΕΠ το ίδιο έτος, κατά 3,3 δισ. ευρώ, αυξάνει το λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ κατά 2,9 εκατοστιαίες μονάδες και συγκεκριμένα στο 177,7%, από 174,8% που ανέφερε η προηγούμενη εκτίμηση.
* Για το 2015 η επιβάρυνση είναι μεγαλύτερη. Το ύψος του χρέους από 316.100 εκατ. ευρώ θα διαμορφωθεί τελικά σε 316.900 εκατ., σημειώνοντας αύξηση κατά 800 εκατ. ευρώ. Σε συνδυασμό και με τη μείωση του ΑΕΠ κατά 3,4 δισ. ευρώ, το χρέος, ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ ανεβαίνει από το 167,9% που ανέφερε η εκτίμηση του προσχεδίου του προϋπολογισμού στο 171,4% του ΑΕΠ, δηλαδή 3,5 εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερα.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Ναυτεμπορική”
Άρθρο του Πάνου Κακούρη
(Μπορείτε να διαβάσετε όλο το Άρθρο πατώντας εδώ)
Σχόλιο Foroline
Καθημερινά νοιώθουμε ότι βιώνουμε δύο “παράλληλους κόσμους”…
Αυτόν της πραγματικότητας και των παραπάνω στοιχείων που την εκφράζουν και παράλληλα αυτόν που εκφράζεται από τα επίσημα χείλη που μιλούν για ανάπτυξη , για ξεπέρασμα της κρίσης , για έξοδο από τα μνημόνια και βιωσιμότητα του χρέους.
Όλο αυτό δεν έχει κάνει με τις πολιτικές ή ιδεολογικές απόψεις του καθενός μας , αλλά με την ανάγκη συνειδητοποίησης της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και στην οποία οδηγηθήκαμε και τελικά πιο δρόμο θα ήταν εφικτό να ακολουθήσουμε.
Είναι καλό λοιπόν να μελετάμε και να γνωρίζουμε όλα τα στοιχεία και να μην είμαστε απλά παθητικοί δέκτες μονομερών ειδήσεων & πληροφοριών.