Σύμφωνα με δημοσίευμα της έγκριτης γερμανικής Frankfurter Allgmeine Zeitung στις 5/12, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) εξετάζει ένα πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων, που θα ξεπεράσει σε όγκο το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ για το 2015.
Το γεγονός αυτό, πραγματικά εντυπωσιακό και πρωτοφανές για τα δεδομένα της Ευρωζώνης, προκάλεσε αντιδράσεις, τόσο εκ μέρους των Γερμανών τραπεζιτών του Δ. Σ. της ΕΚΤ, του προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, όσο και του Γερμανού υπουργού των Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, ο οποίος μάλιστα δήλωσε, εμμένοντας στις πάγιες θέσεις του , ότι στην ιδέα «να αντιμετωπιστεί με επεκτατικά νομισματικά και δημοσιονομικά μέτρα η αδυναμία της οικονομίας στην Ευρωζώνη, μόνο ανησυχία προκαλεί, καθώς οι πολιτικές αυτές δεν δίνουν την λύση αλλά αντίθετα είναι η αιτία του προβλήματος». Επίσης άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι μία τέτοια ενέργεια εκ μέρους της ΕΚΤ, θα αποθάρρυνε τα κράτη-μέλη να προχωρήσουν στις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις».
Ως γνωστόν, με βάση τους Ευρωπαϊκούς κανόνες, η ΕΚΤ δεν μπορεί να προχωρήσει σε χρηματοδότηση των χωρών μελών. Στην ουσία όμως, η αγορά ομολόγων στην οποία προτίθεται να προβεί το 2015, είναι τύπωμα χρήματος.
Τι άλλαξε, μετά από πέντε σχεδόν χρόνια, από την στιγμή που η Ελλάδα χρειάστηκε υποστήριξη από την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης, όπως θα έκανε η Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδας, αν δεν ανήκαμε στην ζώνη του ευρώ; Τι άλλαξε, όταν το 2009-2010 τα ελληνικά ομολόγα δέχονταν επίθεση από κερδοσκόπους στις διεθνείς αγορές και οι εταίροι μας αποφάσισαν την μη στήριξη της Ελλάδας με την αγορά των ομολόγων απευθείας από την ΕΚΤ, αλλά προχώρησαν στην σύναψη δανείου και με την συμμετοχή του ΔΝΤ, με τους όρους του μνημονίου που όλοι γνωρίζουμε;
Αυτό που άλλαξε είναι η ύφεση και ο πληθωρισμός, γενικά στην Ευρωζώνη, που ανεβαίνουν σε επικίνδυνα, για την οικονομία επίπεδα.
Αυτό που άλλαξε είναι ότι η ανεργία και η ακρίβεια οδήγησαν σε τεραστίων διαστάσεων απεργίες και κινητοποιήσεις, στην Γερμανία ( παρέλυσαν για πολλές μέρες οι συγκοινωνίες), στην Ιταλία(με 70% συμμετοχή των εργαζομένων), στην Γαλλία, ακόμα και στο Βέλγιο.
Επίσης, κατά παράβαση των Ευρωπαίων Συνθηκών, τόσο η Γαλλία, όσο και η Ιταλία, παρέδωσαν προς έγκριση στην Κομισιόν μη ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και με βάση τις συμφωνίες, οι προϋπολογισμοί αυτοί έπρεπε αμέσως να επιστραφούν για αναθεώρηση, κάτι που όμως δεν έγινε!
Η Μπούντεσμπανκ αναθεώρησε και υποδιπλασίασε(!) τις προβλέψεις της για ανάπτυξη στην Γερμανία, τόσο για το 2014, όσο και για το 2015.
Η Βρετανία, λόγω της αβεβαιότητας, προτίθεται να προβεί σε δημοψήφισμα, για την παραμονή της ή όχι, στην ζώνη του ευρώ….
Κάτι λοιπόν συμβαίνει, διότι, όπως πλέον είναι φανερό, το πρόβλημα της κρίσης δεν μπορεί πια να «κρυφτεί» στα πλαίσια μερικών μικρών και περιφερειακών οικονομιών της Ευρώπης, όπως είναι η Ελλάδα, η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία. Είναι πολύ μεγαλύτερο, πολύ σοβαρότερο, αφορά όλη την Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή ηγεσία μπροστά στον κίνδυνο να βρεθεί να αντιμετωπίσει μία κρίση τύπου Ελλάδας, αλλά σε κράτη μέλη του μεγέθους της Γαλλίας ή της Ιταλίας, αποφασίζει να αλλάξει πολιτική. Διότι με βάση και τα αποτελέσματα της συνταγής που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα, όχι μόνο αυτές οι πολιτικές είναι αναποτελεσματικές και προκαλούν ύφεση αντί για ανάπτυξη, αλλά έτσι θα κινδυνεύσει ολόκληρο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Ας ελπίσουμε οι ελληνικές κυβερνήσεις να καταφέρουν να εντάξουν και την δική μας πολύπαθη οικονομία, πάνω στο νέο «κύμα» που σχηματίζεται και που μοιάζει να είναι προς όφελος μας, μήπως επιτέλους βγούμε από το συνεχές αδιέξοδο που μας έχει αναγκάσει η πιστή τήρηση των ως τώρα δεσμεύσεων μας.
Αγγελική Πάρλα.
ap@adchellas.gr