Πάμε σινεμά (Οι ταινίες της εβδομάδας 4-2-2017)

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βασική αρετή της ταινίας «Gold» (ΗΠΑ, 2016) που γύρισε ο Στίβεν Γκέιγκαν της αριστουργηματικής «Syriana» είναι ο πρωταγωνιστής της. Ακόμη μία φορά σε εξαιρετική φόρμα, ο Μάθιου Μακ Κόναχι «μεταμορφώνεται» σε Κένι Γουέλς, ήτοι «ψιλικατζής» αλλά καπάτσος χρυσοθήρας, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του 1980 έμπλεξε σε ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο στη Γουόλ Στριτ, ρίζα του οποίου ήταν η ανεύρεση χρυσού στην Ινδοκίνα (η ιστορία είναι εμπνευσμένη από πραγματικά περιστατικά).

Το ενδιαφέρον με αυτόν τον ήρωα είναι ότι ο Γουέλς δεν ενδιαφερόταν για τα χρήματα· ήταν ένας γνήσιος οραματιστής. «Δευτεροκλασάτος» μεν, πάντως οραματιστής. Γι’ αυτό και ευάλωτος όπως η αμόρφωτη κοπέλα του (Μπράις Ντάλας Χάουαρντ) πρώτη αντιλήφθηκε. Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος της ταινίας οφείλεται στη σχέση του Κένι με τον αινιγματικό συνέταιρό του (Εντγκαρ Ραμίρεζ) μέσω της οποίας ο Γκέιγκαν δημιουργεί μια πολύ όμορφη, χρυσή φιλία μεταξύ ανδρών.

Ομως ο Μακ Κόναχι είναι ο παράγοντας στον οποίο η ταινία οφείλει την όποια επιτυχία της. Χωρίς μαλλιά, με κοιλιά, βρωμιάρης, αξύριστος, με σακουλιασμένα παντελόνια και ένα τσιγάρο διαρκώς κρεμάμενο από τα χαλασμένα δόντια του, ο Μακ Κόναχι έπλασε με απόλυτη πειθώ έναν «λούστρο της Γουόλ Στριτ», έναν αθώο τυχοδιώκτη που αναζήτησε ένα κομμάτι από το αμερικανικό όνειρο ανάμεσα σε καρχαρίες με τους οποίους δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί. Βαθμολογία: 3

Η ιστορικού περιεχομένου πολεμική ταινία «Επιχείρηση: Ανθρωποειδές» («Anthropoid», Τσεχία/ Αγγλία/Γαλλία, 2016) αναφέρεται στην επιτυχημένη μεν, όχι όμως και για αυτούς που την έφεραν σε πέρας, αποστολή δολοφονίας του «σφαγέα της Πράγας», αξιωματικού των Ναζί Ράιχαρντ Χάιντριχ το 1942 στην Πράγα. Με ακρίβεια απέναντι και στην πιο σχολαστική λεπτομέρεια (για την ατμόσφαιρα δεν το συζητώ καν), ο σκηνοθέτης Σον Ελις που έγραψε το σενάριο μαζί με τον Αντονι Φρέγουιν επιστρέφει προσεκτικά στα γεγονότα και εξετάζει όλες τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η αποστολή στήθηκε, οργανώθηκε και παρά τις αναποδιές υλοποιήθηκε. Ο σκηνοθέτης εστιάζει στα πρόσωπα των δύο ηρωικών, πεισματάρηδων Τσέχων που είχαν την άμεση ευθύνη (Τζέιμι Ντόρναν, Κίλιαν Μέρφι) και υφαίνει μια ολόκληρη ιστορία αντιμετωπίζοντας ισάξια τον περίγυρό τους. Πλάθει χυμώδεις χαρακτήρες και προβάλλει την αναγκαιότητα της αυτοθυσίας σε δύσκολους καιρούς. Σε κερδίζει με τη λιτή, ευθύβολη α λα Κεν Λόουτς ματιά του, με τη no bullshit ιδεολογία του. Κάποια πράγματα είναι απλώς έτσι. Τελεία και παύλα.Βαθμολογία: 3

Ακροβατώντας ανάμεσα στην κωμωδία και στο δράμα, τα «Δολοφονικά αμαξίδια» («Tiszta szivvel», Ουγγαρία, 2016) πραγματεύονται τις περιπέτειες τριών ανδρών με κινητικά προβλήματα (οι δύο μάλιστα βρίσκονται σε αναπηρικά καροτσάκια) που αναλαμβάνουν υποθέσεις «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» στον ουγγρικό υπόκοσμο. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του μαγυάρου σκηνοθέτη Ατίλα Τιλ (Χρυσός Αλέξανδρος πέρσι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) και μέχρι ενός σημείου σε κερδίζει χάρη στο πάθος των τριών ηρώων να δηλώσουν παρόντες σε μια κοινωνία που τους θεωρεί παρείσακτους. Σύντομα όμως στις κινητικές δυσκολίες των τριών παράλυτων αντανακλάται και η δυσκολία κίνησης της ταινίας η οποία από κάποια στιγμή και μετά τσουλά σαν να βρίσκεται η ίδια πάνω σε αναπηρικό καροτσάκι. Βαθμολογία: 2 ½

 «Rings: Σήμα κινδύνου 3»

Η φονική βιντεοκασέτα που έκανε θραύση πριν από 15 χρόνια με την ταινία «Σήμα κινδύνου» (άπαξ και την παρακολουθήσεις πέθανες) επιστρέφει με μια τρίτη ταινία, το «Rings: Σήμα κινδύνου 3» του Φ. Χαβιέρ Γκουτιέρεζ όπου φυσικά ο μύθος επαναλαμβάνεται με μια άλλη κοπέλα (Ματίλντα Αννα Ινγκριντ Λουτζ) στην ίδια, δυσάρεστη θέση του ατόμου που έκανε το λάθος να δει την ταινία. Ομως σύμφωνα με το σενάριο της τελευταίας ταινίας (στο οποίο συμμετέχει και ο Ακίβα Γκόλτνμαν του «Ενας υπέροχος άνθρωπος»), μια ολόκληρη κουλτούρα γύρω από τη φονική κασέτα έχει δημιουργηθεί, την οποία μάλιστα υπερασπίζεται ένας καθηγητής πανεπιστημίου (Τζόνι Γκαλέκι) που δεν ξέρεις αν φοβάται ή αν θαυμάζει τη μυστηριώδη βιντεοκασέτα. Κλασική περίπτωση ταινίας στην οποία τα πάντα συμβαίνουν επειδή πολύ απλά… πρέπει να συμβούν, θα αρέσει κυρίως στους φαν της «σειράς» στους οποίους, όπως συμβαίνει με τα franchise movies, στην ουσία απευθύνεται. Η Ματίλντα Αννα Ινγκριντ Λουτζ πάντως έχει κάτι από το σεξαπίλ της Αντέλ Εξαρχόπουλος. Κάτι είναι κι αυτό… Βαθμολογία: 2

* Buddy movie της παλαιάς «κοπής», η «Αμεση αποβίβαση!» («Débarquement immédiat!», Γαλλία, 2016) του Φιλίπ ντε Σοβερόν περιγράφει τα ευτράπελα που θα ζήσουν δύο αστυνομικοί (Αρί Αρμπιτάν, Σιρίλ Λεκόμτ) από τη στιγμή που αναλαμβάνουν να συνοδεύσουν ως την Καμπούλ έναν τυχοδιώκτη (Μεντί Σαντούν) που έχει λανθασμένα παρεξηγηθεί ως τρομοκράτης (δεν είναι καν Αφγανός). Η αναγκαστική προσγείωσή τους στη Μάλτα θα σημάνει μια σειρά επεισοδίων που προκαλούν μπόλικο γέλιο, χωρίς όμως ποτέ η ταινία να αποκτά τις διαστάσεις της αμέσως προηγούμενης του Ντε Σοβερόν, «Θεέ μου, τι σου κάναμε;» Βαθμολογία: 2 ½

 * Ενα μαγικό σεντούκι είναι η γέφυρα που θα συνδέσει το αμερικανικό σήμερα με το ασιατικό παρελθόν στην ταινία «The warrior’s gate» (ΗΠΑ, 2017) του Ματίας Χένε. Ενα καλοφτιαγμένο, χαριτωμένα αφελές παραμύθι φαντασίας με πολεμικές τέχνες και λογική βίντεο γκέιμ, το οποίο στους μεγάλους σε ηλικία θεατές ενδεχομένως να ξυπνήσει το παιδί μέσα τους. Παίζουν: Μαρξ Τσάο, Νι Νι, Ντέιβ Μπαουτίστα. Βαθμολογία: 2