Το Β΄ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), έκρινε ότι τα ακίνητα, τα οποία αποκτώνται μετά από χρησικτησία (μετά από χρήση 20 ετών) δεν υπόκεινται σε φορολογία, καθώς δεν καταβάλλονται χρήματα για την απόκτησή τους, δεν επέρχεται προσαύξηση του φορολογητέου εισοδήματος, αλλά ούτε και η κυριότητα τους αποτελεί τεκμαρτή δαπάνη.
Αναλυτικότερα, το ΣτΕ αναφέρει ότι, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, το θεσπιζόμενο τεκμήριο φορολογητέου εισοδήματος, λόγω δαπάνης για την αγορά ακινήτου, εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις, που ο φορολογούμενος καταβάλλει πράγματι χρηματικό ποσό για την αγορά ακινήτου.
Κατόπιν αυτού, σε περίπτωση «απόκτησης ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1045 του Αστικού Κώδικα, ήτοι με άσκηση νομής επί εικοσαετία, για την οποία δεν συντρέχει η προϋπόθεση της πραγματικής καταβολής χρηματικού ποσού, το πιο πάνω τεκμήριο (σ.σ.: φορολογητέου εισοδήματος) δεν εφαρμόζεται».
Πριν φθάσει η υπόθεση στο ΣτΕ, το Διοικητικό Εφετείο ερμηνεύοντας τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, είχε δεχθεί ότι λογίζεται ως αγορά ακινήτου και η περίπτωση μεταγραφής ακινήτου, με δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα ακινήτου λόγω συμπλήρωσης των όρων της «χρησικτησίας».
Αντίθετα, το ΣτΕ έκρινε ότι το Διοικητικό Εφετείο δεν αιτιολογεί νόμιμα την απόφαση του και την αναίρεσε.
Πηγή: ΑΜΠΕ
