[…] Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε με το Ν.4093/2012, οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθορίζουν, με γενική εφαρμογή στους εργαζόμενους όλης της χώρας, τους μη μισθολογικούς όρους εργασίας.
του Πέτρου Ραπανάκη – Σύμβουλου επ/σεων σε θέματα εργατικής νομοθεσίας & ανθρ. δυναμικού*
Μπορούν ακόμη να ρυθμίζουν και μισθολογικούς όρους, βασικούς μισθούς και προσαυξήσεις τους σε επίπεδα πάνω από τα κατώτατα όρια όπως αυτά πλέον καθορίζονται από το νόμιμο νομοθετημένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο, με ισχύ όμως μόνο στους εργαζόμενους που απασχολούνται σε εργοδότες των συμβαλλόμενων στη σύναψη της ΕΓΣΣΕ εργοδοτικών οργανώσεων.
Οι επιχειρησιακές ΣΣΕ, εφαρμόζονται, εκ του νόμου, στο σύνολο του προσωπικού της επιχείρησης, ανεξάρτητα αν οι εργαζόμενοι αποτελούν όλοι μέλη της συμβαλλόμενης επιχειρησιακής συνδικαλιστικής οργάνωσης. Κατά συνέπεια για τις επιχειρησιακές ΣΣΕ ισχύει ο κανόνας γενικής δέσμευσης, ενώ στα υπόλοιπα είδη των ΣΣΕ (κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές) ισχύει ο κανόνας της αμφιμερούς δέσμευσης των μελών.
Μη χορήγηση του επιδόματος γάμου σε όσους αμείβονται με το νόμιμο νομοθετημένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο
Όσον αφορά τη χορήγηση ή μη του επιδόματος γάμου σε όσους αμείβονται με τα κατώτατα όρια αποδοχών τονίζονται τα εξής: «Πέραν της μηνιαίας τακτικής προσαύξησης λόγω προϋπηρεσίας καμία άλλη προσαύξηση δεν περιλαμβάνεται στο νομοθετικώς καθορισμένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο» (Περίπτωση 3, υποπαράγραφος ΙΑ.11 πρώτο άρθρο Ν.4093/2012).
Κατά συνέπεια οι εργαζόμενοι που αμείβονται με το νόμιμο νομοθετημένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο δεν δικαιούνται το Επίδομα Γάμου από 12/11/2012 και εφεξής.
Επισημαίνεται ότι οι ΕΓΣΣΕ, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4093/2012, καθορίζουν πλέον από 12/11/2012 και εφεξής μόνο τους ελάχιστους μη μισθολογικούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.
Επίσης η ΕΓΣΣΕ των ετών 2014, 2015, 2016 και 2017 δεν περιέχει μισθολογικούς όρους με συνέπεια να μη δικαιούνται το επίδομα γάμου οι εργαζόμενοι που αμείβονται το νόμιμο νομοθετημένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο ακόμη και στην περίπτωση που οι εργοδότες τους είναι μέλη των συμβαλλόμενων στη σύναψη της ΕΓΣΣΕ , εργοδοτικών οργανώσεων (ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ).
Επίδομα γάμου αμειβομένων βάσει συλλογικών συμβάσεων που είναι σε ισχύ
Οι εργοδότες-επιχειρήσεις που δεσμεύονται από ισχύουσες κλαδικές, ομοιεπαγγελματικές ή επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που προβλέπουν επίδομα γάμου, υποχρεούνται στην καταβολή του. Για παράδειγμα ξενοδοχοϋπάλληλος έγγαμος που οι όροι αμοιβής και εργασίας του καθορίζονται από την ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων δικαιούται το επίδομα γάμου. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 20 του Ν.1849/1989 (ΦΕΚ Α΄ 113) «του προβλεπόμενου από την ΕΓΣΣΕ επιδόματος γάμου δικαιούχοι είναι οι άγαμοι γονείς, καθώς και οι ευρισκόμενοι σε κατάσταση χηρείας και οι διαζευγμένοι από τη δημοσίευση του προαναφερόμενου νόμου».
Με τη ρύθμιση αυτή καθιερώθηκε για όλους τους εργοδότες του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα, που απασχολούν εργαζόμενους με σχέση εξηρτημένης εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου, η υποχρέωση καταβολής του επιδόματος γάμου. Βεβαίως, η εν λόγω διάταξη κατέστη ανενεργή με τη νεότερη ρύθμιση του Ν. 4093/2012 όπως αναλυτικά αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο του παρόντος άρθρου.
Οι διατάξεις αυτές, που είναι γενικής ισχύος, δε θέτουν προϋποθέσεις ύπαρξης ή επιμέλειας τέκνων προκειμένου να χορηγηθεί το επίδομα γάμου στους διαζευγμένους και στους ευρισκόμενους σε κατάσταση χηρείας.
Κατά συνέπεια, η κατάσταση διάζευξης και μόνο θεμελιώνει δικαίωμα επιδόματος γάμου (Έγγραφο Υπ. Εργασίας 16273/1991).
Στο Έγγραφο με Αριθμ. πρωτ.: 50763/1047/2016 με το οποίο παρέχονται διευκρινίσεις για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 12 του Ν.4356/2015 (Α΄ 181) «Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις» σε θέματα εργασίας ορίζεται ότι για την ενιαία αντιμετώπιση, ερμηνεία και εφαρμογή των θεμάτων που ανακύπτουν και σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 12 του Ν.4356/2015 , γίνεται γνωστό ότι εξομοιώνονται πλήρως οι αντισυμβαλλόμενοι στο σύμφωνο συμβίωσης του Ν. 4356/15 (A’ 181) με τους εγγάμους ως προς κάθε δικαίωμα, παροχή, υποχρέωση ή περιορισμό που προκύπτει από τις διατάξεις της εν γένει κοινωνικοασφαλιστικής, προνοιακής και εργατικής νομοθεσίας καθώς και υλοποίησης πολιτικών απασχόλησης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη χορήγηση επιδόματος γάμου, άδειας γάμου, κριτήρια συμμετοχής και κατάταξης στα προγράμματα απασχόλησης, κ.λπ..
Χορήγηση επιδόματος γάμου εξ ελευθεριότητας
Στην περίπτωση που ο εργοδότης συνέχισε τη χορήγηση του επιδόματος γάμου ενώ είχε το δικαίωμα για τους εργαζόμενους του που αμείβονται με το νόμιμο νομοθετημένο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο, να προβεί είτε στη περικοπή του όσον αφορά τους ήδη απασχολούμενους, είτε στη μη χορήγησή του όσον αφορά τους νεοπροσλαμβανόμενους, δεν μπορεί (ο εργοδότης) κατά το τρέχον διάστημα να προβεί σε μονομερή ανάκληση του εν λόγω επιδόματος γιατί το ποσόν αυτό του επιδόματος γάμου, συνεχίζει να χορηγείται ως όρος ατομικής σύμβασης εκτός αν αυτός (ο εργοδότης) με σχετικό όρο αποτυπωμένο στην ατομική σύμβαση εργασίας, ως προϊόν συμφωνίας εργοδότη και εργαζόμενου, επιφύλαξε ρητώς για τον εαυτό του το δικαίωμα της μονομερούς ανάκλησής του (Άρειος Πάγος 1202/2002). Αν δεν υπάρχει σχετική συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, η μονομερής περικοπή του επιδόματος γάμου από τον εργοδότη σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν είναι δυνατή και αν γίνει έχει τις συνέπειες της μονομερούς βλαπτικής μεταβολής των όρων της σύμβασης.
Για κατοχύρωση της εργοδοτικής πλευράς, ειδικά στην περίπτωση που επαναπροβλεφθεί στο μέλλον με σχετική νομοθετική ρύθμιση η υποχρέωση χορήγησης επιδόματος γάμου σε όσους αμείβονται με βάση τα κατώτατα όρια αποδοχών είναι δυνατόν να συμπεριληφθεί σχετικός όρος στην ατομική σύμβαση εργασίας ως προϊόν συμφωνίας των συμβαλλομένων μερών που να ορίζει ότι «συμφωνείται ο συμψηφισμός στις υπέρτερες των νομίμων καταβαλλόμενες αποδοχές, των αξιώσεων του μισθωτού, για αμοιβή λόγω επιδομάτων που τυχόν θα δικαιούται βάσει όρου συλλογικής ρύθμισης, νόμου, υπουργικής απόφασης κ.λπ.».
*Το κείμενο αποτελεί απόσπασμα από άρθρο του κ. Πέτρου Ραπανάκη, με τίτλο “ Οι ρυθμίσεις της ΕΓΣΣΕ και το επίδομα γάμου. Οι επιπτώσεις στους όρους αμοιβής και εργασίας από τη μη επέκταση των ΣΣΕ ” που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Μαΐου 2017 του περιοδικού Epsilon7.
πηγή:e-forologia.gr
