«Τρέμει τον Κτηνίατρο!». «Με το ζόρι τον βάζω στο αυτοκίνητο». «Με το που θα ακούσει αστραπή, εξαφανίζεται». Μήπως και ο δικό σας σκύλος έχει κάποια/κάποιες φοβία/φοβίες;
της Τζούλης Τούντα, εκπαιδεύτριας σκύλων-
http://tztountadogstraining.gr/–facebook: tztountadogstraining
Εάν ναι, μην αφήσετε να παγιωθούν αυτές οι συμπεριφορές. Το ζώο, όταν νοιώθει φόβο, βασανίζεται. Μην προσπερνάτε τις φοβίες του, βρίσκοντάς τις «χαριτωμένες» ή αστείες. Ο φίλος σας χρειάζεται βοήθεια για να τις ξεπεράσει.
Θα πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχει η γενικευμένη και η συγκεκριμένη φοβικότητα.
Η γενικευμένη φοβικότητα είναι, συνήθως, γενετικής προσέλευσης. Μάλιστα, μελέτες που έχουν γίνει σε ποντίκια, έδειξαν ότι η έλλειψη πρωτεΐνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και μετά τη γέννα, μπορεί να δημιουργήσει στα νεογέννητα αυξημένη συναισθηματική ευαισθησία, με αποτέλεσμα να εξελιχθούν σε νευρώδεις/υπερευαίσθητες προσωπικότητες που ενδέχεται να αναπτύξουν φοβίες.
Η συγκεκριμένη φοβικότητα έχει σχέση με ένα ειδικό ερέθισμα ή μία κατάσταση. Ένα σκυλί μπορεί να εκδηλώσει τον φόβο αυτόν, επειδή είχε μια τραυματική εμπειρία, ή μεγάλωσε από φοβική/νευρική μητέρα. Ενας άλλος λόγος είναι η κληρονομική προδιάθεση και η έλλειψη εξοικείωσης.
Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν τα σκυλιά που φοβούνται ή αγχώνονται, είναι λαχάνιασμα, νευρικότητα, αύξηση καρδιακών παλμών, διαστολή της κόρης του ματιού, αλλά και ούρηση, αφόδευση, καθώς και επιθετικότητα, τρέμουλο, κλάμα, γαύγισμα. Ένδειξη φόβου ή άγχους είναι και η αναζήτηση προσοχής και επιβεβαίωσης, αλλά και το χασμουρητό και το γλείψιμο χειλιών (σήματα ηρεμίας).
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τον σκύλο σας; Με την εξοικείωση και τη θετική σύνδεσή του με αυτό που φοβάται.
Και σας θυμίζω: δεν αγκαλιάζουμε και δεν χαϊδεύουμε το φιλαράκι μας την ώρα που νοιώθει φόβο. Είναι σαν να του επιβεβαιώνουμε τη φοβία του.
