Η επιθετική συμπεριφορά ενός σκύλου είναι μία φυσιολογική αντίδραση για… εκείνον. Είναι ο τρόπος με τον οποίο εξωτερικεύει τα συναισθήματά του: φόβο, απειλή, πόνο, άγχος. Είναι ο τρόπος για να προστατεύσει τον χώρο του, την οικογένεια του, το κόκκαλό του, αλλά και για να διεκδικήσει μία θέση στον καναπέ.
Είναι μια συμπεριφορά που μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και για διάφορους λόγους.
της Τζούλης Τούντα, εκπαιδεύτριας σκύλων-
http://tztountadogstraining.gr/–facebook: tztountadogstraining
Ένας σκύλος που βρίσκεται σε ένταση και είναι καχύποπτος, «παγώνει» κάθε δραστηριότητά του. Το βλέμμα του είναι σκληρό και διαπεραστικό, τα χείλη του σφιχτά και ανασυρμένα, τα αυτιά μπροστά, ενώ η ουρά του κινείται κοφτά και οι τρίχες της είναι ανασηκωμένες. Ρίχνει το βάρος του μπροστά. Τη στιγμή που ξεκινά την επίθεση, οι τρίχες στη ράχη του είναι σηκωμένες, το βλέμμα του είναι διαπεραστικό, ενώ τα χείλη του είναι τραβηγμένα πίσω και φαίνονται τα δόντια του. Η ουρά του είναι άκαμπτη και όρθια.
Υπάρχουν επτά μορφές επιθετικότητας: 1. η κυριαρχική, 2. η κτητική – ανταγωνιστική, 3. η φοβική (λόγω φόβου ή πόνου), 4. η προστατευτική, 5. η επιθετικότητα μεταξύ αρσενικών, 6. η αρπακτική (κυνήγι – σύλληψη – σκότωμα λείας) και 7. η ιδιοπαθητική (Rage syndrome – «Τζέκυλ & Χάιντ).
Σήμερα θα αναφερθούμε στην κυριαρχική επιθετικότητα.
Εκδηλώνεται για διάφορους λόγους, αλλά οι πιο συνηθισμένοι είναι η στέρηση ή η αφαίρεση ενός προνομίου. Για παράδειγμα: λέμε στον σκύλο να κατέβει από την πολυθρόνα και εκείνος γρυλίζει. Μπορεί να εκδηλωθεί τη στιγμή που πάμε να του πάρουμε το αγαπημένο του παιχνίδι ή την τροφή, όταν πάμε να τον χαϊδέψουμε ή να τον αγκαλιάσουμε ή, ακόμα, όταν τον μαλώσουμε.
Μάλιστα, μπορεί να δείξει αυτήν την ανεπιθύμητη συμπεριφορά και μόνο με το κοίταγμά μας. Επίσης, εμφανίζεται όταν του φοράμε ή του αφαιρούμε το λουρί και όταν προσπαθούμε να του κόψουμε τα νύχια, να τον χτενίσουμε, να του κάνουμε μπάνιο ή να του καθαρίσουμε τα αυτιά. Ακόμα και όταν του χορηγούμε κάποιο φάρμακο. Ένδειξη κυριαρχικής επιθετικότητας είναι και η προστασία αγαπημένου προσώπου, όπως και τα στενά περάσματα.
Γιατί ο σκύλος μπορεί να γίνει κυριαρχικός; Γιατί θεωρεί τον άνθρωπο αδύναμο ή/και προσπαθεί να του επιβληθεί. Ο ιδιοκτήτης του παρέχει πολλά προνόμια και δεν του έχει θέσει όρια, κανόνες, περιορισμούς. Επίσης, κληρονομική «υπόθεση» μπορεί να είναι η αιτία ή και να οφείλεται σε έλλειψη άσκησης/εκτόνωσης.
Σε καμία περίπτωση δεν ασκούμε βία στο σκυλί. «Εξαφανίζουμε» τα αντικείμενα που «προστατεύει» και γενικότερα αποφεύγουμε ερεθίσματα και συνθήκες που ενεργοποιούν την επιθετικότητά του. Του μαθαίνουμε βασική υπακοή, του θέτουμε όρια. Σε κάθε περίπτωση, δεν αφήνουμε να παγιωθεί αυτή η συμπεριφορά.
