Η δημιουργία πλεονάσματος στο ισοζύγιον εσόδων-εξόδων επιχειρήσεως, οικογενείας και ατόμου είναι συνήθως πράξις φρονήσεως «γιά τις βροχερές ημέρες», εκ της τυχόν πτώσεως του τζίρου, αιφνιδίας ανεργίας και προβλημάτων υγείας. Εις το δημόσιον όμως, το πλεόνασμα είναι συνήθως αποτέλεσμα εξαναγκασμού, ιδεοληψίας και εξαπατήσεως, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για την οικονομική δραστηριότητα, την απασχόληση των ανέργων και την παραγωγή δημοσίων εσόδων.
Του Κωνσταντίνου Κόλμερ*
Δεν είναι παράλογο το πρωτογενές πλεόνασμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών μετά την αποπληρωμή τόκων, δια τον σχηματισμό συναλλαγματικών αποθεμάτων – «αχρείαστα νάναι». Παράνομο είναι το πρωτογενές πλεόνασμα όταν επιβάλλεται με την επίκληση του Συμφώνου Σταθερότητος και Αναπτύξεως από τους Ευρωπαίους. Διότι ουδαμού στις ιδρυτικές συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως αναφέρεται ο όρος, πολλώ δε μάλλον ο σχηματισμός υποχρεωτικώς στο 15% του ΑΕΠ, ως τον επέβαλε το εξ ίσου παράνομον ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ στην Ελλάδα το 2015.
Είναι παρανοϊκό να υποχρεούται μία οικονομία να σχηματίζει πρωτογενές πλεόνασμα δια την εξυπηρέτηση των δανειστών, δοθέντος ότι η συνεπαγομένη διαρροή του εισοδήματος προς τους ξένους πιστωτάς αποτελεί αιτίαν συρρικνώσεως του ΑΕΠ εις βάθος χρόνου. Εις πείσμα της μαντάμ Λαγκάρντ, διευθύντριας του ΔΝΤ, η Ευρωένωση, δηλαδή η Γερμανία, επιμένει, όπως η Ελλάς σχηματίζει πρωτογενές πλεόνασμα 15% του ΑΕΠ ετησίως δια την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους μέχρις του 2022 και δη άνευ περικοπής του και δίχως παράταση του επί 15ετίαν με ανταλλαγή των υψηλοτόκων ομολόγων εις χείρας της Ευρωκεντρικής Τραπέζης και του ΔΝΤ.
Ούτως οδεύομεν προς την 18ην Αυγούστου
Το γεγονός αυτό μάλιστα θα βαρύνει στην πιστοληπτική αξιοπιστία της ελληνικής κυβερνήσεως οψέποτε αυτή εξέλθη στις αγορές κεφαλαίων, καθαρώς είτε ακαθάρτως.
Αντί η «καλή» μας κυβέρνηση να προσβάλλει την νομιμότητα των πρωτογενών πλεονασμάτων στα ευρωδικαστήρια είτε στο διεθνές δικαστήριον εγκλημάτων (οικονομικού) πολέμου, ασχολείται με την δημιουργία υπερπλεονάσματος στο εσωτερικόν, αποσπώντας κάθε είδους ρευστότητος από τα Νοσοκομεία, δημοσίους οργανισμούς και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.
Αναφέρεται στον τύπον ότι δεν πληρώνει και έχει σουφρώσει περί τα 20 δισ. ευρώ, που αποτελούν το οιονεί «μαξιλάρι ρευστότητος». Χωρίς «κούρεμα», με αδιαχείριστον το δημόσιον χρέος και το ΔΝΤ εις ρόλον τεχνικού συμβούλου (κι’όχι συνεισφέροντος) οδεύομεν προς την 18ην Αυγούστου οπότε λήγει και το τρίτον μνημόνιον .
Και μετά; Τι μέλλει γενέσθαι;
Αργότερον, τα περισσεύματα θα φαγωθούν, θα ενταθούν οι φορολογίες (ΕΝΦΙΑ κλπ) και θα μειωθή (από τις διαρροές εισοδήματος) το εθνικόν προϊόν, οπότε και το πρωτογενές πλεόνασμα θα μειούται. Έτσι θα έχει κατακτηθή άλλη μίαν «Πύρρειος νίκη» και θα υπάγομεν εις τας εκλογάς το 2019, με την σοβιετικού τύπου προπαγάνδα να οργιάζει.
Το άκρον άωτον του θράσους είναι ο ισχυρισμός των γερμανικών μέσων παραπληροφορήσεως ότι αφού η Ελλάς έχει τεράστια πλεονάσματα γιατί να της χαρισθή το χρέος; Λογαριάζει εν τούτοις η Ευρωλέσχη «χωρίς τον ξενοδόχον»: τους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου. Ήδη Ιταλοί , Ισπανοί , Καταλανοί και Σλοβένοι αφυπνίσθησαν και ασκούν τα δικαιώματα των εναντίον της παράνοιας του βορρά της Ευρώπης.
*Πηγή: https://slpress.gr/
Οι αναδημοσιεύσεις Άρθρων Γνώμης , δεν απηχούν κατ’ ανάγκη και τις απόψεις της Ομάδας “forolineυζήν”.
