Χωρίς συγκεκριμένες νόρμες είναι η νέα ρύθμιση ασφαλιστικών οφειλών η οποία προβλέπεται σε διάταξη νομοσχεδίου το οποίο έχει καταθέσει η κυβέρνηση.
του Δημήτρη Κατσαγάνη
Ο λόγος για τη δυνατότητα διαγραφής οφειλών παράλληλα ασφαλισμένων. Η δυνατότητα, όμως, αυτή θα κρίνεται κατά περίπτωση οφειλετών, όπως παραδέχθηκε από το βήμα της Βουλή η ίδια η αρμόδια Υπουργός Εργασίας, κα. Έφη Αχτσιόγλου.
Μ΄άλλα λόγια, μάταια, θα περιμένει κανείς μία “εύκολη” διαδικασία ένταξης οφειλετών στην εν λόγω ρύθμιση οφειλών στα ταμεία. Έτσι για άλλη μία φορά -όπως έχει ήδη συμβεί με τις ρυθμίσεις των 120 δόσεων – ενδεχομένως θα διαψευσθούν οι προσδοκίες χιλιάδων οφειλετών.
Πιο συγκεκριμένα, η κα. Αχτσιόγλου ανέφερε πως “θεσπίσαμε αυτή τη διαδικασία για να μπορέσουμε να συμπεριλάβουμε το σύνολο των περιπτώσεων”.
Η σχετική διαδικασία προβλέπει “ότι θα έρχεται ο ασφαλισμένος, θα υποβάλλει την αίτηση και θα εξηγεί, όπως λέει ο νόμος, γιατί θεωρεί ότι δεν οφείλει κάποια ασφαλιστική οφειλή, θα γνωμοδοτεί το συμβούλιο κοινωνικής ασφάλισης και ο αρμόδιος υπουργός θα βγάζει υπουργική απόφαση όπου θα ομαδοποιεί αυτές τις περιπτώσεις για να λύνει αυτά τα προβλήματα. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε μεγαλύτερη περιπτωσιολογία από ότι εάν πηγαίναμε να θεσπίσουμε ένα συγκεκριμένο κανόνα”.
Υπενθυμίζεται πως η σχετική διάταξη προβλέπει πως βεβαιωμένες ή μη οφειλές προς πρώην φορείς κοινωνικής ασφάλισης ή το Δημόσιο, οι οποίες δημιουργήθηκαν λόγω εύλογης αμφιβολίας ως προς την υποχρέωση υπαγωγής ή μη στην παράλληλη ασφάλιση δύο ή περισσότερων πρώην φορέων ασφάλισης ή του Δημοσίου για το χρονικό διάστημα έως 31.12.2016, μπορούν να διαγράφονται ή να απαλλάσσονται τυχόν επιβληθέντων πρόσθετων τελών, τόκων, προσαυξήσεων και επιβαρύνσεων.
Τυχόν ποσά που καταβλήθηκαν από τους ασφαλισμένους έναντι των παραπάνω οφειλών δεν επιστρέφονται και δεν αναζητούνται.
• Η εύλογη αμφιβολία μπορεί να αποδεικνύεται ενδεικτικά από τα ακόλουθα κριτήρια:
α) ύπαρξη δικαστικής απόφασης υπέρ του ασφαλισμένου οφειλέτη,
γ) προηγούμενη μακρόχρονη πρακτική της διοίκησης συνεπεία της οποίας είχε δημιουργηθεί στα υπόχρεα πρόσωπα η πεποίθηση περί μη υπαγωγής στην ασφάλιση,
δ) ύπαρξη διαφορετικών οδηγιών επί του ιδίου θέματος από τη διοίκηση
ε) πλήρης ασφάλιση από μισθωτή ή μη μισθωτή απασχόληση κατά την ίδια χρονική περίοδο, για την οποία έχουν καταλογιστεί εισφορές από φορέα ασφάλισης μισθωτών ή μη μισθωτών.
• Για την επίλυση των ανωτέρω ασφαλιστικών αμφισβητήσεων εκδίδεται, για κάθε εξεταζόμενη κατηγορία ασφαλισμένων, απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ύστερα από σχετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης, με την οποία καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις εξαίρεσης από την υποχρεωτική ασφάλιση των παραπάνω εξεταζόμενων ασφαλιστικών περιπτώσεων και κάθε άλλο σχετικό αναγκαίο ζήτημα.
• Για την υπαγωγή των ασφαλισμένων στην παραπάνω υπουργική απόφαση επίλυσης ασφαλιστικής αμφισβήτησης υποβάλλεται σχετικό αίτημα από τους ενδιαφερόμενους στις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, του ΕΤΕΑΕΠ και των λοιπών φορέων κοινωνικής ασφάλισης. Μετά την εξέταση του αιτήματος από τις αρμόδιες Υπηρεσίες των φορέων κοινωνικής ασφάλισης εκδίδεται σχετική απόφαση. Οι ρυθμίσεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται σε περιπτώσεις ασφαλισμένων των οποίων οι υποθέσεις βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας, ακόμη και εάν αυτές έχουν κριθεί από τα αρμόδια όργανα σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό.
πηγή: www.capital.gr
