Ασφαλιστική εταιρεία λογιστικοποίησε και κατέβαλε στο 2017 προμήθεια για μεσολάβηση, σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης Μονομελούς Εφετείου, που εκδόθηκε το έτος 2017, για κεφάλαιο, τόκους και δικαστικά έξοδα.Σημειώνεται ότι στη χρήση 2015 είχε εκδοθεί πρωτόδικη απόφαση μη εκτελεστή, που δικαίωσε τον ενάγοντα.
Ειδικότερα το ποσό της δαπάνης αφορούσε μεσιτική αμοιβή περιόδου 1/1/2010 – 1/1/2011 του ενάγοντα μεσίτη ασφαλίσεων για την διαμεσολάβησή στην ασφάλιση αυτοκινήτων.
Η ανωτέρω δαπάνη εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα του φορολογικού έτους 2017;
ΓΝΩΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Στην ΠΟΛ. 1113/2.6.2015 αναφέρονται, μεταξύ άλλων και τα εξής:
«όποια δαπάνη πληροί τα κριτήρια του άρθρου 22 και συγχρόνως δεν εμπίπτει στον περιοριστικό κατάλογο των μη εκπιπτόμενων δαπανών του άρθρου 23 εκπίπτει.
Ειδικότερα, εκπίπτουν οι δαπάνες που:
α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της
β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή, η αξία της οποίας δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση.
γ) εγγράφονται στα λογιστικά αρχεία (βιβλία) της επιχείρησης την περίοδο που πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
Επομένως, οι δαπάνες θα πρέπει να έχουν καταχωρηθεί στα τηρούμενα βιβλία του φορολογικού έτους που αυτές έχουν πραγματοποιηθεί με βάση τα κατάλληλα δικαιολογητικά.
Διευκρινίζεται ότι η έννοια των δικαιολογητικών είναι ευρύτερη των φορολογικών στοιχείων και περιλαμβάνει κάθε πρόσφορο δικαιολογητικό, όπως ενδεικτικά, στοιχεία που προβλέπονται από τις διατάξεις του Ν.4308/2014 (Ε.Λ.Π.), δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα, απολογιστικά στοιχεία (π.χ. αποσβέσεις), δήλωση στην περίπτωση ιδιοχρησιμοποίησης, κ.λπ.».
Τίθεται το ερώτημα: τι νοείται ως «πραγματοποίηση» μιας δαπάνης;
Στο υπ’ αριθμ. Αρ.Πρωτ.: ΔΕΑΦ Α 1034297 ΕΞ 2016, επί της εφαρμογής του άρθρου 22 του Ν.4172/2013 διευκρινίζεται
«3. Σύμφωνα με την διοικητική και δικαστηριακή νομολογία, για την αναγνώριση μιας επαγγελματικής δαπάνης πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά ορισμένες προϋποθέσεις όπως, η δαπάνη να προβλέπεται από διάταξη νόμου, να είναι βεβαία, δεδουλευμένη και εκκαθαρισμένη, πραγματική, παραγωγική, να προκύπτει από έγγραφα δικαιολογητικά, κλπ. και να έχει καταχωρηθεί στα βιβλία.
4. Στη φορολογία εισοδήματος ισχύει η βασική αρχή της αυτοτέλειας των χρήσεων, γι΄ αυτό δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση στην τρέχουσα χρήση δαπάνες που αφορούν προηγούμενες ή επόμενες χρήσεις έστω και αν καλύπτονται με δικαιολογητικά της τρέχουσας χρήσης, καθόσον οι δαπάνες κατά κανόνα αναγνωρίζονται στην χρήση κατά την οποία καθίστανται δεδουλευμένες και εκκαθαρισμένες, ανεξάρτητα αν έχει καταβληθεί το αντίτιμό τους ή όχι».
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι και υπό τον νέο ΚΦΕ, για την αναγνώριση και τον χρόνο έκπτωσης της δαπάνης, η Διοίκηση εξακολουθεί να απαιτεί αυτή να είναι βεβαία, δεδουλευμένη και εκκαθαρισμένη, ή, κατ’ άλλη διατύπωση, η αρχή της δεδουλευμένης βάσης εξακολουθεί να εμπεριέχει και την προϋπόθεση η δαπάνη να είναι εκκαθαρισμένη –όπως αντίστοιχα και από την άλλη πλευρά, για την απόκτηση του εισοδήματος, η αρχή της δεδουλευμένης βάσης προϋποθέτει ότι ο δικαιούχος απέκτησε και το δικαίωμα είσπραξής του (άρθρο 8 παρ. 4 του Ν.4172/2013, ΠΟΛ. 1223/8.10.2015).
Υπό το φως των ανωτέρω, χρόνος έκπτωσης της εν λόγω δαπάνης στο σύνολό της (καταβολή αμοιβής διαχειριστικής περιόδου 1.1.2009-31.12.2009 και τόκων από την επίδοση της αγωγής και δικαστικών εξόδων) είναι το φορολογικό έτος 2017, που εκδόθηκε η απόφαση του εφετείου, δεδομένου ότι η πρωτόδικη απόφαση δεν ήταν εκτελεστή και τούτο όχι διότι τότε η ελεγχόμενη κατέβαλε το εν λόγω ποσό –αρχή της ταμειακής βάσης, αλλά διότι τότε δημοσιεύθηκε η δικαστική απόφαση βάσει της οποίας εκκαθαρίστηκε το εν λόγω ποσό – αρχή της δεδουλευμένης βάσης.
Νομοθεσία – Νομολογία
Πηγή: https://www.e-forologia.gr/
