Χρυσές μετριότητες στις αίθουσες, κάτι που σίγουρα θα αυξήσει τα εισιτήρια στην «Ευνοούμενη» που από αυτή την Πέμπτη «απλώνεται» σε 29 αίθουσες Αθήνας και Θεσσαλονίκης
Του Γιάννη Ζουμπουλάκη*
«Απαγορευμένες συναντήσεις» («The Reports on Sarah and Saleem», Παλαιστίνη / Γερμανία / Ολλανδία, 2018). Δραματική του Μουαγιάντ Αλαγιάν
Ο παράνομος έρωτας ενός Παλαιστινίου με την ολλανδοϊσραηλινή σύζυγο ενός ισραηλινού στρατιωτικού πυροδοτεί το σενάριο αυτού του έξυπνου μελοδράματος που εισάγει «πονηρά» το πολιτικό ζήτημα στην ανθρώπινη κατάσταση και καθημερινότητα. Η ταινία δείχνει πως από τη στιγμή που δύο σώματα ενώνονται, έστω παράνομα, οι πάντες μπλέκουν, σε σημείο παράνοιας. Οταν η απιστία γνωστοποιείται στους Παλαιστινίους εκείνοι παγιδεύουν τον άτακτο «δικό» τους (που δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική) και τον αναγκάζουν να υπογράψει ένα χαρτί σύμφωνα με το οποίο είχε στρατολογήσει τη γυναίκα.
Το χαρτί φτάνει στα χέρια της Μοσάντ που τον θεωρεί τρομοκράτη. Ο Παλαιστίνιος φυλακίζεται και η καριέρα του συζύγου της άπιστης κινδυνεύει να καταστραφεί λόγω της ανάμειξης της γυναίκας του με έναν Παλαιστίνιο, κατά πάσα πιθανότητα τρομοκράτη.
Ολα αυτά τα στοιχεία συνθέτουν ένα παρανοϊκό, σχεδόν «καφκικό» σύμπαν που δεν δείχνει καθόλου ψεύτικο χάρη στο στιβαρό σενάριο του Ράμι Μούσα Αλαγιάν, την ισορροπημένη, ψύχραιμη σκηνοθεσία του Μουαγιάντ Αλαγιάν και τις ρεαλιστικές ερμηνείες των ηθοποιών Αντίμπ Σαφάντι, Σιβάν Κρέτσνερ, Ισάι Γκόλαν, Μάισα Αμπτ Ελχάντι.
Βαθμολογία: 3
«Ψυχρή καταδίωξη» (Cold pursuit, ΗΠΑ / Αγγλία / Νορβηγία / Καναδάς, 2019). Θρίλερ του Χανς Πέτερ Μόλαντ
Στο απλώς συμπαθές αμερικανικό ριμέικ τής (σαφώς ανώτερης) νορβηγικής ταινίας «Με σειρά εξαφάνισης», ο Λίαμ Νίσον αντικαθιστά τον Στέλαν Σκάρσγκαρντ παίζοντας τον αμίλητο οδηγό εκχιονιστικού μηχανήματος που αποφασίζει να εκδικηθεί τους υπευθύνους για τον θάνατο του γιου του από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
Από την ταινία δεν λείπει το χιούμορ – όσο λευκό είναι το χιόνι τόσο μαύρο είναι το χιούμορ – αλλά είναι προφανές ότι η «Ψυχρή καταδίωξη» γυρίστηκε κυρίως για εμπορικούς λόγους καθότι ως αγγλόφωνη σίγουρα θα έχει μεγαλύτερο κοινό. Εύκολη δουλειά λοιπόν για τον νορβηγό σκηνοθέτη Χανς Πέτερ Μόλαντ, αφού ο ίδιος υπέγραψε τη σκηνοθεσία και των δύο ταινιών. Εύκολη αλλά συγχρόνως διασκεδαστική, με ιδέες όπως δυο γκέι γκάνγκστερ, οι μεσότιτλοι που αριθμούν με μικρά φέρετρα τους θανάτους και η μαφία των Ινδιάνων που αντικαθιστά την αλβανική της πρώτης ταινίας (παίζουν επίσης οι Μίκαελ Ρίτσαρντσον, Λόρα Ντερν Μάικλ Εκλουντ κ.ά.).
Βαθμολογία: 2 ½
«Scopophilia» (Ελλάδα, 2018). Θρίλερ των Ναταλίας Λαμπροπούλου και Ηλέκτρας Αγγελετοπούλου
Ντεμπούτο στη μεγάλου μήκους ταινία από τις Ναταλία Λαμπροπούλου και Ηλέκτρα Αγγελετοπούλου, ένα θρίλερ μυστηρίου γυρισμένο μέσα από κομπιούτερ· που σημαίνει ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των σκηνών η δράση εμφανίζεται στις οθόνες του κομπιούτερ και δη εκείνη του κεντρικού ήρωα (κάτι ανάλογο είδαμε πέρυσι στο αμερικανικό «Searching»).
Τον πρώτο λόγο έχει το skype που διασταυρώνεται με τα social media, τα προφίλ στο facebook, τα μηνύματα στο messenger, τις βίντεο κλήσεις και τις ατελείωτες καρτέλες που ανεβοκατεβαίνουν, κάπως εκνευριστικά, στην οθόνη του υπολογιστή.
Το καλό με την ταινία είναι ότι έχει ιστορία, o Σωτήρης Πετρίδης δούλεψε καλά το σενάριο. Ομως η συγκεκριμένη αισθητική φόρμα μπορεί να γίνει κουραστική, όσο και αν δεν «προδίδει» το ίδιο το στόρι (παίζουν: Κωνσταντίνος Λιάρος, Ηλέκτρα Καρτάνου, Νικίας Φονταράς, Ελένη Θυμιοπούλου, Θάνος Φερετζέλης, Στέλλα Νούλη, Ματίνα Κουλουριώτη και η Τζόυς Ευείδη).
Βαθμολογία: 2
«Το γύρισμα της τύχης» («Hattrick», Iράν, 2018). Δραματική του Ραμτίν Λαβαφιπούρ
Κατά τη διάρκεια μιας νύχτας, τέσσερις άνθρωποι κλεισμένοι μέσα σε ένα σπίτι βράζουν στο ζουμί τους, ανήσυχοι για το αν χτύπησαν ή όχι άνθρωπο με το αυτοκίνητό τους ενώ επέστρεφαν από πάρτι. Αν και το ίδιο το ατύχημα είναι απλώς η αφορμή για την ανάπτυξη των τεσσάρων χαρακτήρων πάνω στα οποία (ενδεχομένως) αντανακλάται ένα μέρος από το πρόσωπο της σύγχρονης ιρανικής κοινωνίας, μιας απαθούς αποπροσανατολισμένης κοινωνίας, το σενάριο δεν σου επιτρέπει να το δεχτείς στα σοβαρά. Διότι σε ρεαλιστική βάση, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που κλαίγονται στο σπίτι, είχαν την ευκαιρία να δουν αν όντως χτύπησαν άνθρωπο. Οταν έγινε η σύγκρουση το αμάξι σταμάτησε και ενώ ο οδηγός δεν ήθελε να πάει να δει τι χτύπησε, ένας από τους επιβάτες πήγε. Είδε; Κανείς δεν ξέρει. Κι αν ναι, τι μπορεί να είδε; Κανείς δεν ξέρει. Και γιατί δεν μιλάει; Κανείς δεν ξέρει. Είναι φανερό ότι ο Ασγκάρ Φαραντί έχει δημιουργήσει σχολή στον ιρανικό κινηματογράφο. Kάποιοι όπως ο Βαΐντ Ζαλιλβάντ με την «Περίπτωση Συνείδησης» που είδαμε προσφάτως ακολουθούν με στιβαρό βήμα τα ίχνη του. Κάποιοι όμως, όπως ο Ραμτίν Λαβαφιπούρ αυτής εδώ της ταινίας, όχι (παίζουν: Αμίρ Τζαντιντί, Παρινάζ Ιζαντιάρ, Σαμπέλ Αμπάρ κ.α.).
Βαθμολογία: 1 ½
Προβάλλονται επίσης
«Η κλεμμένη πριγκίπισσα» («Vykradena pryntsesa: Ruslan i Lyudmyla», Ουκρανία, 2018).
Κινούμενα σχέδια του Ολεχ Μαλαμούζ, με μάγους, ιππότες, χορταστικές μάχες και φυσικά την πριγκίπισσα που την έκλεψαν στην καρδιά της ιστορίας (μεταγλωττισμένα).
Βαθμολογία: 2
«Ο χαρισματικός» («The prodigy», ΗΠΑ, 2019).
Mεταφυσικό θρίλερ του Νίκολας Μακάρθι στο οποίο μια μητέρα (Τέιλορ Σίλινγκ) υποψιάζεται ότι ο γιος της (Tζάκσον Ρόμπερτ Σκοτ) έχει κυριευθεί από σατανικές δυνάμεις. Πώς θα τον βοηθήσει;
Βαθμολογία:-
«Μια νύχτα στην κόλαση» (Ελλάδα, 2019).
Θρίλερ του Νίκου Κουρού με τους Καίτη Φίνου, Αλίκη Παπαχελά, Σταμάτη Παγασαίο κ.ά.
Βαθμολογία:-
Βαθμολογία 5: εξαιρετική, 4: πολύ καλή, 3: καλή, 2: ενδιαφέρουσα, 1: μέτρια, 0: απαράδεκτη
*Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης είναι κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα
το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
