Οι νέες ταινίες έχουν μεν τις προδιαγραφές για να σε προσκαλέσουν στην αίθουσα, αν και με το χέρι στην καρδιά και να μην τις δεις δεν χάνεις πολλά
Με συγκρατημένα βήματα κινούνται τα γραφεία κινηματογραφικής εκμετάλλευσης και αυτή την εβδομάδα – οι λόγοι είναι προφανείς και αφορούν τη νόσο COVID 19 που έχει κρατήσει κλειστές τις χειμερινές αίθουσες. Το αποτέλεσμα είναι μόνον δύο νέες ταινίες από σήμερα και αυτές μόνο στις θερινές αίθουσες, εκεί όπου εξακολουθεί να πραγματοποιείται το φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας.
«Η δίκη των 7 του Σικάγο» («The trial of the Chicago 7», ΗΠΑ, 2020)
Ανέκαθεν η Αμερική πρόβαλλε με υπερηφάνεια έννοιες όπως δημοκρατία και δικαιοσύνη, όμως περιπτώσεις όπως αυτή που βλέπουμε στην τελευταία ταινία του Ααρον Σόρκιν, αποδεικνύουν περίτρανα το ακριβώς αντίθετο. Οι επτά κατηγορούμενοι της ιστορίας αυτής της ταινίας, βασισμένης ασφαλώς σε πραγματικά γεγονότα, συμμετείχαν στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Βιετνάμ που έγιναν το 1968 στο Σικάγο,την ίδια περίοδο που πραγματοποιούνταν το Συνέδριο των Δημοκρατικών.
Καθώς οι διαδηλώσεις βάφτηκαν με αίμα ,το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι ποιός έδωσε το σήμα και χάθηκε ο έλεγχος; Ηταν ευθύνη των διαδηλωτών ή μήπως ήταν η ίδια η κυβέρνηση του Λίντον Τζόνσον που έδωσε το σήμα στην αστυνομία για πλήρη καταστολή; Αυτά καθαυτά τα γεγονότα έχουν μεν την σημασία τους, αν και ο τρόπος με τον οποίο ο Σόρκιν τα εκθέτει «κολυμπώντας» κάπως ανεξέλεγχτα στον χρόνο, μπορούν να προκαλέσουν σχετική σύγχυση.
Από την άλλη μεριά κάτι που σίγουρα έχει την μεγαλύτερη σημασία στην ταινία είναι η προκατάληψη της δικαιοσύνης απέναντι στο πρόσωπο των κατηγορουμένων οι οποίοι το μόνο που ζητούν είναι μια δίκαιη δίκη – και τελικά αυτό είναι το μόνο που δεν παίρνουν. Ανάμεσα στα έτρωπα που σημειώθηκαν σε εκείνη τη δίκη εξαιτίας του εντελώς απαράδεκτου, ρατσιτή δικαστή της υπόθεσης (ένας πολύ καλός Φρανκ Λανγκέλα σε έναν πραγματικά αντιπαθητικό ρόλο), είναι η στάση του απέναντι σε έναν μαύρο κατηγορούμενο (Γιάχια Αμπντούλ Ματέν ο 2ος), στον οποίο δεν επετράπη καν να εκπροσωπήσει τον εαυτό του γιατί είχε δικηγόρο!
Μετά από εντολή του δικαστή, ο άνθρωπος αυτός θα ξυλοκοπηθεί την ώρα που διεξάγεται η δίκη (για προσβολή του δικαστηρίου) και στην συνέχεια θα βρεθεί να κάθεται …φιμωμένος – επίσης την ώρα της δίκης! Ακόμα και ο δημόσιος κατήγορος (Γκόρντον Τζόζεφ Λέβιτ) αδυνατεί να το δεχτεί και διαμαρτύρεται!
Απίστευτα, πρωτοφανή πράγματα θα πρέπει να έγιναν κατά την διάρκεια εκείνης της δίκης που ναι μεν είναι ιστορική για τις Ηνωμενες Πολιτείες αλλά παραμένει εν πολλοίς άγνωστη στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως αυτή η δίκη απηχεί κάπως και το σήμερα γιατί φανερώνει το «άλλο», πολύ σκοτεινό πρόσωπο μιας χώρας στην οποία η δικαιοσύνη, ορισμένες φορές είναι άγνωστη λέξη! (συμπρωταγωνιστούν οι Μαρκ Ράιλανς, Σάσα Μπάρον Κόεν, Μάικλ Κίτον και ο Εντι Ρέντμεϊν στον ρόλο του οΤομ Χέιντεν).
Βαθμολογία: 2 ½
________________________
«Vivarium» (ΗΠΑ, 2020)
Ενδιαφέροντα στοιχεία βρίσκεις και σε αυτην σπαζοκεφαλιά, αυτό το παράξενο θρίλερ φαντασίας που ακολουθεί μια κινηματογραφική «μόδα» που θέλει ταινίες με πολλά ερωτήματα αλλά καμία απάντηση.
Σκηνοθετημένο από τον Λόρκαν Φίνεγκαν που έγραψε το σενάριο με τον μόνιμο συνεργάτη του Γκάρετ Σάνλεϊ, το φιλμ ακολουθεί την πορεία ενός νεαρού ζευγαριού (Τζέσι Αϊζενμπεργκ – Ιμογκεν Πουτς) το οποίο θα βρεθεί παγιδευμένο μέσα σε μια υψηλών προδιαγραφών περιοχή με διάσπαρτα, πανομοιότυπα σπίτια χωρίς κατοίκους.
Τι ακριβως συμβαίνει εκεί και κατά πόσο αυτή η κατάσταση θα αλλάξει την ζωή των δύο ανθρώπων, πόσο μάλλον όταν ανακαλύπτουν ένα βρέφος στον χώρο, το οποίο όσο μεγαλώνει, τόσο δείχνει να μοιάζει με μικρογραφία του nerd υπαλλήλου που μεσολάβησε για να αποκτήσουν το σπίτι (Τζόναθαν Αρις);\
Οι δημιουργοί κατασκεύασαν έναν δυστοπικό, μινιμαλιστικό λαβύρινθο (το σκηνικό θυμίζει αρκετά τον «Ψαλιδοχέρη» του Τιμ Μπάρτον) όπου οι δύο κεντρικοί ήρωες σαν μελλοντικοί Αδάμ και Εύα προσπαθούν, επί ματαίω, να βγάλουν την άκρη Κι εμείς μαζί τους…
Βαθμολογία: 2 ½
πηγή: tovima.gr
