Ο Δικηγόρος που ο σκοπός του σε μια υπόθεση, είναι διαφορετικός από αυτόν του εντολέα του.Ο εντολέας/ πελάτης, που δεν έχει αντιληφθεί ότι οι πιθανότητες να ικανοποιήσει τις δικές του ανάγκες, αυξάνουν, αν δεν αγνοήσει και τις ανάγκες του άλλου.
Ο Δικηγόρος, που δεν έχεις την περιέργεια, το χρόνο και την φιλοδοξία να μάθει, να δοκιμάσει κάτι νέο.Ο εντολέας / πελάτης που δεν ξέρει ποια ανάγκη του θέλει να ικανοποιήσει
Ο Δικηγόρος που έχει επαναπαυτεί στην εκπαίδευση του πανεπιστημίου και πιστεύει ότι οι εμπειρίες που του χαρίζει η μάχιμη δικηγορία αρκούν , καθότι είναι η μόνη γνώση που είναι απαραίτητη.Ο εντολέας / πελάτης που δεν επιθυμεί να ξεφύγει από τα τετριμμένα, ν αλλάξει τους αυτοματισμούς του.
Ο Δικηγόρος που τα χρόνια που έχει περάσει στα έδρανα των αιθουσών των δικαστηρίων, έχουν κάνει την αντιδικία δεύτερη φύση του. Ο εντολέας / πελάτης που έχει μάθει να παίρνει ότι θέλει από την ζωή παραβιάζοντας τα δικαιώματα των άλλων
Ο Δικηγόρος που αξιοποιεί προς όφελος του την αναβλητικότητα και αργοπορία που χαρακτηρίζει το δικαιικό μας σύστημα. Ο εντολέας/ πελάτης που πιστεύει ότι η μετατόπιση του προβλήματος στο μέλλον, θα φέρει με κάποιο μαγικό τρόπο και την λύση σ αυτό.
Ο Δικηγόρος που έχει την πεποίθηση ότι όλοι οι πελάτες είναι ίδιοι.Ο εντολέας / πελάτης που πιστεύει ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάση ανέντιμοι
Ο Δικηγόρος που τον διακατέχει η ανεξέλεγκτη επιθυμία να παίρνει χωρίς να δίνει.Ο πελάτης / εντολέας που του αρέσει να «τζογάρει» με την υπόθεση του.
Ο Δικηγόρος που περιστοιχίζεται από έντονα ανταγωνιστικούς συναδέλφους που κρατούν στατιστική με τα ποσοστά επιτυχίας τους. Ο πελάτης / εντολέας, που διακατέχεται από την σύνδρομο του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ!!».
Ο Δικηγόρος που αντιλαμβάνεται την δικηγορία ως επάγγελμα και όχι ως λειτούργημα. Ο εντολέας / πελάτης που αντιλαμβάνεται την σύγκρουση ως κίνδυνο και όχι ως ευκαιρία
Ο Δικηγόρος που το γραφείο του κατακλύζεται από φακέλους και δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να αφιερώσει στην υπόθεση του πελάτη του, να επικεντρωθείς στις ανάγκες του. Ο εντολέας / πελάτης που αφήνει τους περισπασμούς να τον αποπροσανατολίζουν από την ουσία της υπόθεσης του.
Ο Δικηγόρος που έχει χάσει τον ενθουσιασμό του. Ο εντολέας / πελάτης που δεν βλέπει τίποτα θετικό στην ζωή του και όλα είναι μαύρα ή άσπρα
Ο Δικηγόρος που έχει σταματήσει να αναζητά την γνώση. Ο εντολέας / πελάτης που η αδιαλλαξία του είναι μόνιμη σύντροφος του
Ο Δικηγόρος που τα τόσα χρόνια μάχιμης δικηγορίας, τον έχουν κάνει μοναχικό λύκο. Ο εντολέας / πελάτης που δεν δέχεται την βοήθεια κανενός, διότι αυτός ξέρει
Ο Δικηγόρος που όταν πήρε την άδεια, η πελατεία τον περίμενε και δεν την περίμενε. Ο εντολέας ./ πελάτης που δεν ίδρωσε για να αποκτήσει αυτά που έχει αποκτήσει
Ο Δικηγόρος που δεν βρίσκει την λέξη «εμπιστοσύνη» σε κανένα λεξικό. Ο εντολέας/ πελάτης που πιστεύει ότι είναι περισσότερο έξυπνος από τον άλλο, μπερδεύοντας την εξυπνάδα με την πονηριά
Ο Δικηγόρος που είναι εγωπαθή. Ο πελάτης / εντολέας που είναι ματαιόδοξος
Για όλους αυτούς υπάρχει λύση: οι άλλοι 3 τρόποι επίλυσης διαφορών, η διαπραγμάτευση, η προσφυγή στον ανώτερο και ο εξαναγκασμός, όχι όμως η Διαμεσολάβηση.
Πηγή: lawspot.gr
