Πολλοί ιδιοκτήτες αυτοκινήτων έρχονται αντιμέτωποι με “μπιλιετάκια” Δήμων που τους καλούν να πληρώσουν πρόστιμα για παράνομη στάθμευση (παράβαση του ΚΟΚ) καθώς και προσαυξήσεις, αν και οι φερόμενες παραβάσεις τελέστηκαν προ δέκα ή και παραπάνω ετών.
Πότε παραγράφεται μια τέτοια “κλήση”; Μπορεί ο ιδιοκτήτης να αρνηθεί να την πληρώσει;
Λόγω της απουσίας ειδικών διατάξεων περί παραγραφής των απαιτήσεων των ΟΤΑ, εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του Ν 4270/2014 (Κώδικας Δημοσίου Λογιστικού) περί παραγραφής των απαιτήσεων του Δημοσίου. Οι χρηματικές απαιτήσεις των δήμων για την είσπραξη φόρων, τελών, δικαιωμάτων και εισφορών παραγράφονται μετά την παρέλευση πέντε ετών από την λήξη του οικονομικού έτους, μέσα στο οποίο βεβαιώθηκαν οριστικά με στενή έννοια (ταμειακή βεβαίωση).
Όμως, οι απαιτήσεις για την είσπραξη των λοιπών εσόδων (μεταξύ αυτών και προστίμων ΚΟΚ) παραγράφονται μετά την παρέλευση είκοσι ετών από τη λήξη του οικονομικού έτους, μέσα στο οποίο έγινε η ταμειακή βεβαίωση (εν στενή εννοία βεβαίωση).
Συνεπώς, φαίνεται ότι δεν έχουν δικαίωμα οι οδηγοί να αρνηθούν την πληρωμή του.
Βέβαια, εδώ έχουμε το φαινόμενο να καταγράφεται μια παράνομη στάθμευση και να δίδεται μια κλήση αλλά μετά από πολλά χρόνια να “βεβαιώνεται ταμειακά” – οπότε και ξεκινά η παραγραφή.
Ωστόσο, μια τέτοια ρύθμιση φαίνεται ότι παραβιάζει την αρχή της προστασίας της εμπιστοσύνης του καλόπιστου διοικούμενου καθώς είναι δύσκολο κανείς μετά από τόσα χρόνια να θυμηθεί αν και πού τέλεσε μια παράνομη στάθμευση. Φαίνεται λοιπόν ορθό να προβλεφθεί συντομότατη αποσβεστική προθεσμία για την “ταμειακή βεβαίωση” της κλήσης, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα όπου μια κλήση της προπροηγούμενης δεκαετίας να βεβαιώνεται σήμερα και να ξεκινάει από τώρα η παραγραφή.
