Την αντιπάθεια του στο μόνο μέτρο καταγραφής και ελέγχου του πραγματικού χρόνου εργασίας, αυτό της εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας, όπως ορίζει το Σχέδιο νόμου για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, εκφράζει και δημοσίως με χθεσινή ανακοίνωσή του ο ΣΕΒ.
Η αντίθεσή του για την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας, που όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο φορέας των εργοδοτών, θεσμοθετήθηκε ήδη από το 2011, χωρίς, ωστόσο, ο ίδιος να έχει κάνει το παραμικρό για να ζητήσει την υλοποίηση της, είναι το ελάχιστο αυτονόητο μέτρο εκσυγχρονισμού το οποίο αρνείται ακόμη και τώρα αποδεικνύοντας ότι θέλει και το 100% των ρυθμίσεων δικές τους.
Κι όχι μόνο. Θέλει την απόλυτη και καταγεγραμμένη ευκρινώς ελευθερία του διευθυντικού δικαιώματος και για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με ατομικές συμβάσεις. Δεν του αρκεί να φαίνεται ότι το ζητεί ο εργαζόμενος. Θέλει να μπορεί να το επιβάλει αμέσως η επιχείρηση. Και φυσικά γκρινιάζει ακόμη και στο παραμικρό κόστος που μπορεί να επιφέρει η ρύθμιση για την τηλεργασία.
Αλλά δεν φταίει ο ΣΕΒ. Βρίσκει πολιτικό και κυβερνητικό έδαφος και τα κάνει. Τώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη του άνοιξε την όρεξη για την πλήρη αποσυναρμολόγηση του εργατικού δικαίου δεν υπάρχει φρένο στις απαιτήσεις του. Ετσι κι αλλιώς τα παίρνει όλα. Γι αυτόν το λόγο ας μην σπεύσει ο κ. Χατζηδάκης να επικαλεστεί τις διαφωνίες του ΣΕΒ για να αποδείξει ότι το νομοσχέδιο του είναι φιλερργατικό
Χριστίνα Κοψίνη – efsyn.gr
