ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΕ ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝΤΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ 15ΕΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟΔΟΤΗ
ΕΡΩΤΗΜΑ
Μισθωτός (υπάλληλος) με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, με πλήρη απασχόληση είχε προσληφθεί στην εταιρεία στις 27/3/2002 και αποχώρησε οικειοθελώς στις 31/12/2020.
Η εταιρεία παρά το γεγονός ότι ο παραπάνω εργαζόμενος αποχώρησε οικειοθελώς του κατέβαλλε την αποζημίωση που θα έπαιρνε αν απολυόταν ποσού ευρώ 35.000,00.
Σημειώνεται ότι δεν αφορούσε αποχώρηση λόγω συνταξιοδότησης.
Η παραπάνω αποζημίωση φορολογήθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013.
1. Ορθά φορολογήθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013;
2. Η παραπάνω δαπάνη εκπίπτει φορολογικά;
ΓΝΩΜΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Η Γνώμη της Φορολογικής Επιτροπής σχετικά με τα παραπάνω ερωτήματά σας είναι η εξής:
– Οι διατάξεις του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955 ορίζουν ότι, μισθωτοί που συνδέονται με σχέση εργασίας αόριστης διάρκειας και έχουν συμπληρώσει δεκαπενταετή υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη, με την έννοια της παρ.1 του άρθρου 6 του ν. 2112/1920 ή του Β.Δ. της 18/18-7-1920 ή το προβλεπόμενο από τον οικείο ασφαλιστικό οργανισμό όριο ηλικίας και, αν δεν προβλέπεται αυτό, το 65° έτος της ηλικίας τους, αποχωρώντας από την εργασία τους με τη συγκατάθεση του εργοδότη, δικαιούνται το ήμισυ της οριζόμενης από το ν. 2112/1920 ή το ανωτέρω Β.Δ. αποζημίωσης για την περίπτωση της απροειδοποίητης καταγγελίας της σύμβασης εργασίας.
– Στις διατάξεις του άρθρου 22 «Εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες» του Ν. 4172/2013 ορίζονται τα εξής:
«Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 23 του ΚΦΕ, οι οποίες:
α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,
β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της αγοραίας, στη βάση των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση,
γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά».
– Στις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 4172/2013 «Εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις» ορίζονται τα εξής:
«1. Το ακαθάριστο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις περιλαμβάνει τα πάσης φύσεως εισοδήματα σε χρήμα ή σε είδος που αποκτώνται στο πλαίσιο υφιστάμενης, παρελθούσας ή μελλοντικής εργασιακής σχέσης.
2. Για τους σκοπούς του Κ.Φ.Ε., εργασιακή σχέση υφίσταται όταν ένα φυσικό πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες: α) στο πλαίσιο σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο, (…)».
– Στις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 ορίζονται τα εξής:
«3. Με την επιφύλαξη της περίπτωσης στ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14, φορολογείται αυτοτελώς με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης, κάθε εφάπαξ αποζημίωση που παρέχεται από οποιονδήποτε φορέα και για οποιονδήποτε λόγο διακοπής της σχέσεως εργασίας ή άλλης σύμβασης, η οποία συνδέει το φορέα με τον δικαιούχο της αποζημίωσης.
Ο φόρος υπολογίζεται, σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:
| Κλιμάκιο αποζημίωσης (ευρώ) | Φορολογικός συντελεστής |
| ≤ 60.000 | 0% |
| 60.000,01 – 100.000 | 10% |
| 100.000,01 – 150.000 | 20% |
| > 150.000 | 30% |
(…)».
– Προϋπόθεση για την εφαρμογή της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 15 του Κ.Φ.Ε. σχετικά με την έννοια της αποζημίωσης, είναι πρωτίστως να υπάρχει ο βασικός «νόμιμος λόγος ευθύνης» για την καταβολή αποζημίωσης. Τούτο σημαίνει πως για να αναγνωρίζεται φορολογικά ως αποζημίωση η οικειοθελής καταβολή ποσού, πρέπει αυτή να γίνεται πέραν της νομίμου. Εάν δεν προβλέπεται νόμιμη αποζημίωση, τότε η οικειοθελής παροχή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αποζημίωση.
– Στο έντυπο αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης (Ε5) που υπεβλήθη στο ΕΡΓΑΝΗ δεν γίνεται αναφορά ότι η οικειοθελής αποχώρηση εμπίπτει σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου ή ότι αφορά συνταξιοδότηση.
Ωστόσο από τα δεδομένα του ερωτήματος προκύπτει ότι ο εργαζόμενος έχει συμπληρώσει συνολικό χρόνο απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη πάνω από 15 έτη και δικαιούται το ήμισυ της αποζημίωσης απολύσεως εφόσον η οικειοθελής αποχώρησή του γίνει με την συγκατάθεση του εργοδότη (άρθρο 8 του ν. 3198/1955).
Η συγκατάθεση του εργοδότη προκύπτει από το πραγματικό γεγονός της καταβολής αποζημίωσης.
– Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο εργαζόμενος αποχώρησε οικειοθελώς με τη συγκατάθεση του εργοδότη και επομένως υφίσταται, με βάση το άρθρο 8 του ν. 3198/1955, «νόμιμος λόγος ευθύνης» για καταβολή του ημίσεος της οριζόμενης από το Ν. 2112/1920 αποζημίωσης.
Η καταβολή της νομίμου αποζημίωσης, μαζί με το επιπλέον ποσό, αποτελεί εφάπαξ αποζημίωση της παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 και φορολογείται με την κλίμακα που ορίζεται στις ίδιες διατάξεις.
Η δαπάνη καταβολής της νόμιμου αποζημίωσης και του επιπλέον ποσού εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα με βάση τις προϋποθέσεις του άρθρου 22 του ν. 4172/2013.
Νομοθεσία – Νομολογία
Άρθρα 12 και 15 Ν.4172/2013
Άρθρο 22 Ν.4172/2013
Άρθρο 8 Ν. 3198/1955
Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Δελτίο Ιουνίου – Ιουλίου 2021 της ΣΟΛ Α.Ε.www.solcrowe.gr & από το https://www.taxheaven.gr/
