Δεν μπορεί, σύμφωνα με το νόμο, ο εργοδότης με μονομερή απόφαση να συμψηφίζει τις οφειλόμενες αποδοχές για αυξημένη απασχόληση με παροχή ημερών ανάπαυσης (ρεπό)
Σύμφωνα με όσα ισχύουν, επιτρέπεται ο εργαζόμενος, σε περίοδο αυξημένης απασχόλησης να εργάζεται ημερησίως περισσότερες ώρες (έως 10) και -αντίστοιχα- σε περίοδο μειωμένης απασχόλησης να εργάζεται λιγότερες ώρες αντίστοιχα, ή να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή συνδυασμός μειωμένων ωρών εργασίας και ημερών ανάπαυσης.
Κατά τα διαστήματα αυτά (αυξημένης – μειωμένης απασχόλησης) καταβάλλονται στον εργαζόμενο οι αποδοχές που προβλέπονται για εργασία 40 ωρών την εβδομάδα, ανεξάρτητα αν κατά την αυξημένη περίοδο εργάζεται περισσότερες ώρες. Αντίστοιχα η αμοιβή παραμένει ίδια και κατά την μειωμένη περίοδο απασχόλησης.
Όλα αυτά βεβαίως, εφόσον έχει προηγηθεί η διευθέτηση του ωραρίου με τους αρμόδιους συνδικαλιστικούς φορείς ή εκπροσώπους των εργαζομένων.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι δεν μπορεί ο εργοδότης να χορηγεί ημέρες ανάπαυσης στους εργαζόμενους αντί των αποδοχών που δικαιούνται για τις παραπάνω ώρες που εργάσθηκαν (υπερωρίες) εφόσον δεν υπάρχουν στην επιχείρηση νόμιμοι εκπρόσωποι των εργαζομένων (σωματείο, συμβούλιο εργαζομένων, ένωση προσώπων) έστω και αν συμφωνήσουν όλοι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης ή υπάρξουν ατομικές συμφωνίες με κάθε εργαζόμενο χωριστά.
Τέλος, απαγορεύεται η παροχή εργασίας για συνεχόμενες ημέρες χωρίς την χορήγηση εβδομαδιαίων αναπαύσεων με σκοπό να λάβει ο εργαζόμενος αργότερα συνεχόμενες αναπαύσεις, αφού το σύστημα αυτό της οργάνωσης του χρόνου βρίσκεται εκτός του θεσμικού πλαισίου του άρθρου 42 του Ν. 3986/2011 και αντίκειται σε διατάξεις αναγκαστικού δικαίου που αφορούν την ανάπαυση του μισθωτού.
πηγή:. www.ergasiaka.gr
