Για τα ληξιπρόθεσμα χρέη κι εφόσον έχουν περάσει τουλάχιστον 3 δόσεις απλήρωτες οι τράπεζες μπορούν να αποστείλουν εξώδικη καταγγελία της δανειακής σύμβασης απαιτώντας ολόκληρο το ποσό του δανείου ή της πιστωτικής κάρτας. Το επόμενο βήμα, και εφόσον θέλουν να προχωρήσουν σε πλειστηριασμό, είναι να εκδώσουν δικαστική απόφαση που λέγεται διαταγή πληρωμής, που είναι το απαραίτητο μέσο για την έναρξη των διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης -πλειστηριασμών ακινήτων.
Υπάρχει όμως τρόπος αντιμετώπισης;
Εάν η τράπεζα δεν καταστήσει τελεσίδικη τη διαταγή πληρωμής της δεν μπορεί να προχωρήσει σε αναγκαστική εκτέλεση (κατάσχεση-πλειστηριασμό). Τελεσίδικη γίνεται μία δικαστική απόφαση όταν δεν μπορεί να ασκηθεί κανένα ένδικο μέσο εναντίον της είτε γιατί χάθηκε η προθεσμία είτε γιατί ασκήθηκαν και απορρίφθηκαν.
Ανακοπή και ασφαλιστικά μέτρα, είναι δηλαδή οι τρόποι άμυνας κατά της διαταγής πληρωμής
Διαταγές Πληρωμής και Προθεσμίες Ανακοπής τους
Η –αυστηρή- προθεσμία που έχει ο οφειλέτης για να αντιδράσει, είναι οι οι πρώτες 15 εργάσιμες ημέρες από την κοινοποίηση της διαταγής πληρωμής. Μέσα σε αυτό το χρονικό όριο πρέπει να ασκηθεί ανακοπή της διαταγής πληρωμής. Αν χαθεί αυτό το χρονικό περιθώριο, ο δανειστής επιδίδει εκ νέου τη Διαταγή Πληρωμής στον οφειλέτη, ο οποίος έχει πλέον προθεσμία δέκα (10) εργασίμων ημερών για την κατάθεση ανακοπής αλλά τότε έχει χαθεί η προστασία των ασφαλιστικών μέτρων, δηλαδή τότε δεν διασφαλίζεται η κινητή κι ακίνητη περιουσία του οφειλέτη.
Με τις ανακοπές και τα ασφαλιστικά μέτρα αναχαιτίζεται η τράπεζα και ο οφειλέτης γλιτώνει από τις προσημειώσεις και από τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς ενώ ταυτόχρονα μειώνονται τα έξοδα με τα οποία θα τον επιβάρυνε η τράπεζα.
Αν δεν γίνουν όλες αυτές οι ενέργειες ο δανειστής επιβάλει για κάθε του ενέργεια εναντίον αυτού που οφείλει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για δικαστικά έξοδα και τόκους.
Για την ανακοπή εξετάζεται το κατά πόσον τα ποσά που αιτεί η τράπεζα είναι τα πραγματικά οφειλόμενα, δηλαδή εάν έχουν χρεωθεί έξοδα και δαπάνες αυτοβούλως ή παράνομα, τα πανωτόκια και γενικά οι άκυροι και καταχρηστικοί όροι των συμβάσεων δανείων που παρατηρούνται κατά κόρον σε δάνεια….
Εάν ο οφειλέτης κινηθεί αμέσως με άσκηση ανακοπής και ασφαλιστικών μέτρων απομακρύνει τον κίνδυνο του πλειστηριασμού Απαραίτητη προϋπόθεση για όλα αυτά είναι να μην χαθούν οι προθεσμίες και να αναλάβει δικηγόρος με επαρκείς γνώσεις κι εμπειρία.
Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να προσέξουν ιδιαιτέρως:
α) η διαταγή πληρωμής εκδικάζεται από τον Δικαστή χωρίς συζήτηση στο ακροατήριο, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και χωρίς να προηγηθεί κλήση ή ενημέρωση του οφειλέτη, ο οποίος πρακτικά λαμβάνει γνώση μόνο μετά την έκδοση και την επίδοσή της εκ μέρους του πιστωτή.
β) Η ανακοπή από μόνη της δεν αναστέλλει τη δυνατότητα εκτέλεσης, δηλαδή την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό της περιουσίας του οφειλέτη, από την πλευρά του δανειστή δυνάμει της Διαταγής Πληρωμής που έχει στα χέρια του. Προκειμένου ο οφειλέτης να προστατευτεί από πιθανή εκτέλεση θα πρέπει να καταθέσει παράλληλα αίτηση αναστολής με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, με αίτημα την αναστολή της εκτέλεσης της Διαταγής Πληρωμής και μέχρι την έκδοση της απόφασης επί της ανακοπής. Κατόπιν και επειδή κατά την συνήθη τακτική των δικαστηρίων η αίτηση αναστολής λαμβάνει δικάσιμο ίδια με αυτή της ανακοπής, θα πρέπει να συμπεριληφθεί στην αίτηση αναστολής ειδικό αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής, η οποία εκδικάζεται μέσα σε λίγες ημέρες και απαγορεύει εκτέλεση κατά της περιουσίας του οφειλέτη για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την εκδίκαση της αίτησης αναστολής και της ανακοπής.
Ακολουθώντας τις παραπάνω διαδικασίες νομικής «άμυνας» ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα να καθυστερήσει πιθανή εκτέλεση κατά της περιουσίας του και να κερδίσει χρόνο, η διάρκεια του οποίου μπορεί να φτάσει και τα δύο χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση η άμεση συνεννόηση με ειδικό δικηγόρο είναι απαραίτητη
