Ανατροπή στη νομική θωράκιση που είχαν μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι έναντι των εργοδοτών και στον τομέα των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων προκαλούν δύο αποφάσεις του Αρείου Πάγου που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες και δημοσιεύθηκαν σε έγκριτο νομικό περιοδικό.
Οι αποφάσεις προκαλούν ανασφάλεια στον εργαζόμενο-ιδιωτικό υπάλληλο, καθώς του αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα σε εργατικό ατύχημα και εργατικό δυστύχημα, οδηγώντας τον εργοδότη σε προνομιακή θέση να διεκδικεί ακόμα και αποζημίωση από τον εργαζόμενο.
Με την πρώτη απόφαση, ο Αρειος Πάγος δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να διεκδικούν πλήρη αποζημίωση από τους εργαζομένους τους για ζημιές που μπορούν να συμβούν εν ώρα εργασίας, αν αποδειχθεί πως αυτές προκλήθηκαν από λάθος του ίδιου του εργαζομένου.
Ειδικότερα, ο Αρειος Πάγος εξέτασε υπόθεση οδηγού μεγάλης νταλίκας που εκτελούσε διεθνείς μεταφορές, έχασε τον έλεγχο του οχήματος σε αυτοκινητόδρομο της Ιταλίας και προσέκρουσε στο μεταλλικό κιγκλίδωμα με αποτέλεσμα να καταστραφούν το φορτίο (γαλακτοκομικά) αλλά και η νταλίκα που τυλίχτηκε στις φλόγες, ενώ ο οδηγός πρόλαβε να βγει ζωντανός από το όχημα.
Η υπόθεση πήγε στα δικαστήρια και τελικά έφτασε στον Αρειο Πάγο, ο οποίος υιοθέτησε την απόφαση του Εφετείου, κρίνοντας πως ο οδηγός της νταλίκας δεν εκτέλεσε την εργασία του με επιμέλεια ως όφειλε και γι’ αυτό ευθύνεται για τη ζημιά που προκάλεσε στον εργοδότη του.
Το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του στο ατύχημα αναγνωρίστηκε στο 99% και ως εκ τούτου ο εργοδότης μπορεί να αξιώσει αποζημίωση από τον υπάλληλό του.
Το σκεπτικό
Οι αρεοπαγίτες κατά πλειοψηφία απέρριψαν τον ισχυρισμό του οδηγού, που υποστήριξε πως ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη γι’ αυτό που συνέβη και πως η ζημιά θα πρέπει να βαρύνει αποκλειστικά τον εργοδότη και όχι τον ίδιο «ως εμπίπτουσα στη σφαίρα του επιχειρηματικού κινδύνου».
Το βασικό επιχείρημα του οδηγού ήταν πως τα λάστιχα που είχαν τοποθετηθεί στην νταλίκα ήταν προβληματικά και γι’ αυτό έχασε τον έλεγχο του οχήματος.
Το μοναδικό μέλος του δικαστηρίου, που μειοψήφησε, στήριξε τον οδηγό υπογραμμίζοντας στο σκεπτικό του πως δεν μπορεί να υπάρξει απόλυτη συνυπαιτιότητα του εργαζομένου σε ένα εργατικό ατύχημα καθώς «ο εργοδότης με την αντιπαροχή του αμείβει την εργασία και όχι την ανάληψη κινδύνου. Ο μισθός που λαμβάνει ο εργαζόμενος δεν αντισταθμίζει τους κινδύνους ζημιών στους οποίους αυτός εκτίθεται κατά την εκτέλεση της εργασίας του, μέσα σε συνθήκες ή καταστάσεις πίεσης τις οποίες αποκλειστικά διαμορφώνει και επηρεάζει ο εργοδότης. Ακόμη και για τον πιο επιμελή και ευσυνείδητο εργαζόμενο ενδέχεται να καταστεί αναπόφευκτη μια στιγμιαία χαλάρωση της προσοχής με εντελώς δυσανάλογες συνέπειες».
Δεύτερη απόφαση του Αρείου Πάγου (η οποία δεν είναι οριστική, αλλά θα κριθεί εκ νέου από το Εφετείο) αναγνωρίζει υψηλό ποσοστό συνυπαιτιότητας σε έναν 41χρονο οδηγό νταλίκας για τον θάνατό του εν ώρα εργασίας.
Ο οδηγός βυτιοφόρου βρήκε τραγικό θάνατο σε αυτοκινητικό δυστύχημα, ενώ εκτελούσε το δρομολόγιο μεταφέροντας γάλα, όταν το όχημα ξέφυγε από την πορεία του και έπεσε στον γκρεμό.
Οι γονείς και τα αδέλφια του προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας αποζημίωση και υποστηρίζοντας πως ο θάνατός του οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, καθώς η εταιρεία τον ανάγκαζε να εκτελεί συνεχή δρομολόγια πέρα του νόμιμου ωραρίου εργασίας, χωρίς ξεκούραση και εκείνος το δεχόταν για να μην απολυθεί.
Η εργοδοσία ισχυρίστηκε πως ο θάνατος του οδηγού οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον ίδιο, καθώς δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας…
Ωστόσο, στο αίμα του θανόντος δεν ανιχνεύθηκε αλκοόλ ή κάποια άλλη ουσία, οι εφέτες έκαναν εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό των εναγόντων, κρίνοντας πως η εταιρεία ευθύνεται για τον θάνατό του σε ποσοστό 60%, επειδή τον ανάγκαζε να εργάζεται κατά παράβαση του ωραρίου, ενώ σε ποσοστό 40% ευθύνεται ο ίδιος καθώς δεν φορούσε ζώνη όπως όφειλε.
Ομως ο Αρειος Πάγος ανέτρεψε εν μέρει την απόφαση του Εφετείου, διαπιστώνοντας, όπως αναφέρεται, πως υπήρξαν κενά και αντιφάσεις στην αιτιολόγησή της.
Σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο, το Εφετείο στην απόφασή του δεν παραθέτει στοιχεία που να δικαιολογούν την κόπωση του θανόντος, γεγονός που θα ενίσχυε τον ισχυρισμό της εξάντλησης και των μειωμένων αντανακλαστικών του.
Αξιολογήστε εδώ το foroline.gr σε 2′
